Eindelijk is het dan zover, het moment waarop ik had gewacht.
Eigenlijk vol angst gewacht totdat het zou komen.
We gingen beiden andere kanten op, we gingen verhuizen..Jij naar Groningen en ik totaal onwetend naar Amsterdam.
Objectief gezien 200 km van elkaar af, maar gevoelsmatig ging jij naar een andere planeet en zou ik je nooit meer terug zien.
Ik kan je nog steeds overal voelen, je woorden galmen door mijn hoofd en de herinneringen vliegen voor mijn ogen.

De laatste maanden zijn zo absurd verlopen, ik kan niet anders ervan maken dat ons gevoel er zeker nog zit.
Hoe wij met elkaar zijn omgegaan en hoe ons gevoel naar elkaar is, is onbegrijpelijk en zeker heel sterk!
Het contact met elkaar en het seksueel contact met elkaar, wat ons zeker nog verbond maakt de band en de herinnering en het gevoel voor jou nog sterker. Want hierdoor kreeg ik de bevestiging..Jij kan ook ergens niet zonder mij, en het is wat geweest zeg.
Hoe bang ik hier al voor was toen we zelfs nog al wat hadden is het moment er nu toch.
We gaan de andere kant op.
4 dagen geleden voordat jij vertrok naar je leuke feestweek, kwam je naar me toe.
Zonder dat jij en ook ik de woorden durfden te spreken van ' ik heb je eigenlijk verschrikkelijk gemist' sprak de stilte de taal.
We hadden elkaar verschrikkelijk gemist.. daar konden we niet om liegen, maar we durfden het beiden niet eens te zeggen..
Jij zoende me plotseling, ik schrok me..maar voelde me zo geweldig en compleet met jou aan mijn zij. Met jou lippen op de mijne.
Je moest gaan en ik zei dat we elkaar volgende week wel zouden zien en ff wat zouden drinken.. Waarop hij reageerde met de zin ' Ik wil misschien wel meer dan drinken' .

Het was iets onverklaarbaars, tegelijkertijd iets aangevend van het gevoel naar elkaar. Want laten we eerlijk zijn, exen zoenen niet met elkaar meer toch? Exen hebben geen seksueel contact meer toch? Exen zoeken elkaar toch niet zovaak op.. toch? Of ben ik nou krankzinnig geworden?

Wat moet ik in godsnaam met zijn woorden, met zijn bedoelingen? Is dit iets waarop ik me zorgen moet maken dat hij hier iets mee wil zeggen? Of dat hij juist gewoon uit is op seks, dat hij mij gewoon nog eventjes 'heeft' totdat hij een ander heeft?
Hij zit nu in zijn feestweekie zoals ik dat maar noem,en hij smste me dat hij het super vind daar. Natuurlijk is dit iets waarop je gewoon blij moet zijn voor een ander, maar ik creeer uit die woorden weer in mijn hoofd dat hij het geweldig vind,en dat hij helemaal niet denkt aan een nieuwe poging voor onze relatie en dat de afstand die er tussen ons komt , er ook werkelijk komt..en er voor beiden een nieuwe start is. En dat de afgelopen maanden gewoon opvulling was en voldoening aan zijn behoeften. ( Niet allemaal,want ik zag en zie soms aan hem dat hij echt met gevoel naar me ging en met me omging)

Natuurlijk is een nieuwe start het beste, maar toch kan ik mezelf alleen maar inbeelden dat hij , mijn grote liefde, mij altijd zal blijven achtervolgen,waar ik ook ben..met wie ik ook ben en hoelaat het ook zal zijn.
Ik geloof nogsteeds in een nieuwe start voor ons, al is dat pas over 5/10 jaar ..waarin we in de tussentijd veel hebben kunnen beseffen wie wij zijn en wat we hebben gedaan.
Ik blijf geloven, terwijl ik dat misschien moet loslaten.
Wat wil hij nou toch verdorie..word ik gebruikt met enigszins wel gevoel, of zal het gevoel wat wij voor elkaar hebben nooit helemaal doven maar misschien minder zichtbaar worden en misschien ooit wel weer sterk gaan branden?
...
hopeloos,wanhopig en rusteloos.. maar vooral verdriet en doorzettingsvermogen.
Hoop - maakt het ons kapot of moeten we erin blijven geloven?