ik weet het allemaal niet meer! ik ben al meer dan een maand depri. ik heb een relatie van 1 jaar achter de rug ik weet dat is eigenlijk niet lang maar ik heb me te hard vastgeklampt aan hem.we gaan nog allebei naar school (het begon begin voorig schooljaar) we waren beste vrienden en hij was verliefd op me ,heeft het aangevraagt ik heb ja gezegt 1st was ik denk ik niet echt verliefde of besefte ik het althans niet maar da heeft niet lang geduurt en hij was zo lief voor me en stuurde zo'n lieve smsjes alles ging goed.op school wou hij dat we constand (alleen) samen waren op de speelplaats (we zitten al immers in elkaars klas).we hebben het samen voor de aller 1ste keer gedaan (onveilig) ik heb dan de noodpil genomen met pijn in men hart maar hij beloofde me dat binnen 2 jaar me een kindje zou geven voor men verjaardag.maar de oorzaak ligt denk ik daar niet .het begon toen hij zen nu reeds beste vriend leerde kennen toen hij bij hem was lachte hij me altijd uit,moest hij altijd stoer doen,vervelend doen tegen me,de baas over me spelen wat hij duidenlijk kan (hij is de eenige gast die zoiets van me gedaan krijgt)en toen zijn we op weekend (in mei) geweest (op een boot) hij was zo WOW,zo ongeloofelijk.hij deed de deur voor me open,schonk men glas in ,keek droevig als ik niet naast hem zat en super verliefd dus!(hij had HELE slechte punte)en dus had ik hem de helft van een hartje geven waar men inisiaal in gegrift is. zijn moeder zei dat hij niet wou studeren voor haar en ook niet voor zijn(heel dierbare)peter waar hij erg aan gehecht is maar toen hij me zag wenen omdat ik bang was (had hij een b-attest moest hij van school veranderen) heeft hij echt alles gegeven voor me en nam hij dat hartje altijd vast als hij het moeilijk had en zo was hij erdoor.nu tijdens de vakantie hebben we elkaar (misschien niet vaak) gezien ,toen hij me zag sprong hij bijna in men arme en zei hij om de 5 sec. dat hij van me hield.de laatste zaterdag van de vakantiede 28ste augustus dus was ik naar zijn golf gekomen en smeekte hij me om daar te gaan golfen.de 1ste schooldag deed hij wat afstandelijk maar jah zijn broer gaat bij ons nu naar school en is het grootste klikspaan dat ik ken en elke keer ik iets voeg vond hij dat ik zaagde en hij smste me niet meer en zelfs als ik hem iets stuurde antwoorde hij soms niet.en 2 weken later fluisterde hij in men oor dat het uit was.1st lachte hij me uit,nadien heeft hij me genegeerd en nadien flirte hij terug met me.1st was zijn uitleg dat hij zijn vrijheid terug wou wat ik al kreeg want ik liet hem bij zen vriend (wat ik vorig jaar niet deed) over andere praten.en tuurlijk begon ik te wenen zei hij dat ik een blijtkous was.maar na een tijdje ging hij niet meer bij zen vriend en ik vroeg hem om nog eens te knuffelen en te kussen samen .We zijn dan ergens waar het rustig is gegaan en heeft hij me terug zo intens gekust en ik heb hem gevraagt waarom het uit was en toe nzei hij omdat ik bij men vrienden wil zijn zonder dat je boos bent .en toen vroeg ik waarom hij dan nu niet bij hen was en hij antwoorde me omdat ik bij jou wil zijn.we hebben nog geknuffeld (hij deed zelfs zen ogen toe) hij wou natuurlijk vrijen maar dat wou ik niet.
maar het was nog altijd uit (dat was het moment dat hij terug met me flirte)ma de dag erna raakte ik hem nog maar aan en hij trok zich al weg en al ik te lang naar hem keek zei hij al van wa ist ? en wat later toen ik vroeg sinds wanneer hij niet meer van me hield zei hij begin september (ik begon opnieuw te wenen)en hij zei dat we toch vrienden konden blijven en toen ik zei dat ik hem echt terug wou zei hij dat hij er wel over zou nadenken of hij nog met me zou willen en ik zei dat je er toch niet over moet nadenken of je van iemand houdt of niet?maar toen zei hij dat hij tussen de 2 zat.2dagen later vroeg ik wat zijn antwoord was het hij zei ''nee'' ik vroeg toen achter zijn reden en hij zei :het is tijd voor iets nieuw.ik he bgeen zin meer in een meisje na jou ofzo iets.tijdens heel dat jaar maakte hij wel misbruik van men liefde en behandelde me niet goed op school maar ik wist hoe hij was buiten de school zoals dat weekend toen het uit was heb ik zelfmoord willen plegen en toen dat niet lukte ben ik weggelopen ik wou verweg gaan denkend dat ik daar alles zou kunnen vergeten.ik ben nog altijd depri en hoop nog altijd op zijn liefde of als hij werkelijk niet meer van me houdt dat hij terug verliefd word.ik kan en WIL het niet verwerken ,het eenige wat ik wil is dat het erug goed komt . nu weet ik wel dat ik niet meer zo zal zagen dat ik hem zou laten doen.maar hoe krijg ik hem terug?diep in mij heb ik heel lang gedacht dat hij nog iets voor me voelde maar dat hij een beetje in de war was ,dat hij het zelf allemaal niet goed wist.maar nu weet ik het allemaal niet meer.en ik zou echt alles doen om hem terug te krijg ,zonder hem betekend men leven niets en ben ik er liever niet en ik weet wat jullie denken je moet het tijd geven en je erover zetten maar dat wil ik helemaal niet!
Geloof me, dat is ook het
Geloof me, dat is ook het moeilijkste...willen loslaten! En ik weet hoe jij je voelt, ik heb me net zo gevoeld en voel me af en toe nog zo. Maar je kunt wel niet willen loslaten, je moet wel. Er is niets meer om aan vast te houden, dat klinkt hard, maar zo is het. En geloof mij, er zijn echt veel meer van die lieve jongens die jou ook op school goed behandelen. Geef het gewoon de tijd, ga leuke dingen doen, etc. en het komt echt goed! En meid, doe jezelf geen gekke dingen aan, dat is het niet waard. Jij bent het waard om liefde en aandacht te krijgen, zoals iedereen (nouja, bijna iedereen ) dat waard is...en als hij je dat niet meer kan of wil geven, dan komt er echt wel weer iemand anders die je dat wel wil geven en van wie jij misschien nog wel meer gaat houden. Heel veel sterkte meid!
willen
maar ik wil echt niemand anders in men leven,hij is de liefde van men leven!ik wens met heel men hard en ziel dat het terug goed komt ,want zonder hem betekend men leven echt niets hij is het eenige waar ik dag in dag uit aan denk zelfs al is het 1maand en een half uit.ik wil echt niemand anders,het eenige wat me nog gelukkig zou maken is dat het terug aan is .