Ik moet echt mijn verhaal kwijt en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen!

Een jaar geleden heb ik me eindelijk over een liefde heen kunnen zetten (zonder dat hij het wist dat ik verliefd was). Ik was smoorverliefd. Na dat zei ik tegen mezelf: je word nooit meer verliefd. Het doet alleen maar pijn. Aangezien geen enkele jongen verliefd op jou kan worden zal dat geen moeite zijn.
Dat maakte ik mezelf dus wijs.

Maarja, het verliep anders. Een paar maanden gelegden ontmoette ik door R. een goede vriend van dr. R is een goede vriendin van mij. Ze gaf een filmavond, ik vond hem niet meer dan een leuke jongen. Maanden later ontmoette we elkaar weer. We zaten naast elkaar op de bank en de spanning was om te snijden. Van het een kwam het ander, we zaten aan het eind van de avond zoenend op de bank. Mijn vrienden waren verbaasd. Ik was niet verliefd. Hij was wel smoor op mij. We gingen dat weekend samen met vrienden uit en ik zat de hele tijd in zn armen. We zoenden ook de hele avond met elkaar en we waren niet uit elkaar te halen. Die avond daarna naar de bios met 2 vrienden. Na dat weekend was ik verliefd op hem geworden. We hadden wat met elkaar. Het ging super, we leken het perfecte stel. Iedereen vond ons zo schattig samen. Ik sloeg me al voor mn hoofd dat ik verliefd was geworden want ik voelde al aan dat het slecht zou aflopen, maar dat komt ook door mijn onzekerheid. Ben ook zeer verlegen en dat wist hij. Zelf is hij ook verlegen en onzeker.

Na een tijdje sloeg hij opeens om, hij was op een dag zeer chagrijnig en dat was hij nooit. Hij was niet in the mood zei hij. OKay dat kan, je kan een rotdag hebben. Een paar dagen daarna ging ik met school een week weg. Die week heb ik hem alleen maar gesmt, hij stuurde mij maar 1 smsje uit zichzelf. Ik dacht al: het gaat niet goed.

Toen ik terugkwam hebben we elkaar nauwelijks gesproken, elkaar daarna een week niet gezien. Totdat we met 2 vrienden o.a R naar een pretpark gingen. We zeiden haast niks tegen elkaar en hij negeerde me. Hij deed net of ik er niet was. Hij wou niet naast me zitten. Het voelde als een verplichting om naast te gaan zitten. Hij was stil en chagrijnig. In de wachtrij heb ik nog geprobeerd een gesprek aan te knopen, maar zonder succes. Die avond heb ik er een punt achter gezet, ik wou weten wat hij nou van me vond. Ik vroeg wat we nou precies hadden over msn, hij zei ik weet het ook niet. hij zei verder: wil geen verplichtingen en vind je wel een leuke meid, maar ik voel meer voor vriendschap. Het was over. Enorme verdriet gehad en heb dat nu nog steeds. We bleven vrienden.

Toen sprak ik er met een vriendin over, ze zei ik maak het goed geef me zn msn. Na een half uur zeuren heb ik het haar toch maar gegeven. Hij kreeg door dat ik erachter zat met als vervolg dat hij een heel lulverhaal heeft opgezet. Ik boos, hij zei namelijk dat hij me playde. Maarja, het was onzin en dus heb ikhet hem vergeven en hij mij van mijn domme actie.

Een week daarna zouden we weer met diezelfde 2 vrienden naar de disco gaan. Hij zei tegen R dat hij het gezellig vond dat ik ook mee zou gaan, maar daar heb ik weinig van gemerkt. Hij was weer stil en chagrijnig. Durfde me niet aan te kijken en negeerde me volkomen. Volgens R moest ik hem jaloers maken, stiekem wou ik dat. Maar hoe graag ik dat ook wou het lukte me toch niet om wat te doen bij ander jongens. Mijn verlegenheid springt naar boven!

Heb nog steeds erg verdriet, het is ook nog niet zo lang geleden. Maar ik wil weten waarom hij opeens zo omsloeg, van vrolijk en me niet met rust kunnen laten naar stil en me negeren.
Ik hoop dat het door zijn verleden komt. Hij had voordat hij met mij kreeg met 2 andere meisjes gehad die hem hebben op een brute wijze hebben afgewezen. Ik denk dat hij bang is dat weer hetzelfde zal gebeuren en dat ie daarom niet aan mij wilt gaan hechten. Maar soms denk ik ook dat het door mij komt, was ik te verlegen? Durf niet met hem te praten, maar hoop elke minuut van de dag dat ik wat van hem hoor en dat hij zegt dat hij me terug wilt. Ik hoop dat zo erg! Het doet zo'n pijn!
Kunnen jullie me misschien helpen met de vraag waarom hij zo omsloeg? Hebben jullie hier ervaringen mee?
Ik probeer hem over me heen te zetten, maar moet de hele dag door aan hem denken. Kan me nergens op concentreren.