Hoofdstuk ex dan nu echt maar eens afsluiten!?

afbeelding van Gast

Ik lijk echt wel niet goed wijs, hoor. Vorige week heb ik gesproken met mijn ex en gezegd dat ik niet langer op hem ga wachten. Daar stond ik ook achter, maar al snel merkte ik dat ik er toch ook wel een bijbedoeling mee heb gehad, namelijk de hoop dat hij zou bijdraaien, dat hij zou inzien wat hij kwijt is.
Misschien een beetje te kort hiervoor, het is pas een week geleden, of nee, het is zelfs al 2 weken geleden, maar nog steeds erg kort. Maar in plaats van bijdraaien lijkt HIJ nu degene te zijn die doodgemakkelijk het hoofdstuk MissDoubt heeft afgesloten. Hij belt nog wel en heeft vorige week nog wel wat acties uitgehaald, zoals me ineens weer schatje noemen aan de telefoon, me uitnodigen op nieuwjaarsdag in de kroeg... Het leek even of dit dus effect had, maar nu kan hij niet kortaf genoeg zijn, zoekt me niet meer op, ik snap het gewoon niet meer. Weet dat ik nu gewoon voet bij stuk moet houden, niet voor een toekomst met hem, maar voor mezelf, maar wat is dat toch moeilijk.
Waarom kan ik nu niet gewoon standvast zijn, waarom zie ik niet met mijn volle verstand en gevoel in dat ik wacht op lucht? WEER verdrietig om hem, en het is nog steeds mijn eigen schuld.
Kan hem niet eens meer iets kwalijk nemen, heb zelf aangegeven verder te willen gaan, volledig zonder hem, dus ja...

afbeelding van Laura44

Miss D, hou vol!!!

Het is veilig weglopen bij jou, zo weet hij, zo heeft hij uit het verleden geleerd, er is altijd Miss D. die nog steeds voor hem klaar staat. Even Schatje zeggen en het ijs is weer gebroken, even stroop om je mond smeren en hij kan weer even voort. Nu houdt hij dan even afstand, want hij wil geen "gezeik", je moet niet te lastig voor hem worden (spreek uit ervaring, vandaar). Het is allemaal zo herkenbaar...
Als ik je vanuit mijn gezonde verstand, wat ik blijkbaar wel bij anderen heb, mag adviseren; geeft het drie maanden geen enkel contact meer. Dit houdt dan ook in; geen drie maanden contact over jullie kleine, als hij die kleine komt halen, laat je familie het dan afhandelen, zorg dat je hem niet hoeft te zien, geldt ook voor het brengen. Sta hem niet meer te woord.
Dit is bijna ondoenlijk, ik weet het, maar zie het als een rotte kies die eruit moet. Op deze manier kun je na drie maanden ook de balans bij jezelf opmaken, wat is er dan nog over van je gevoel voor hem, en heeft hij jou gemist.
Ga dan een gesprek met hem aan, en hoop dat je je woede dan een plekje hebt kunnen geven...Ga die cursus doen waar je het over had en zet in de avond je telefoon uit, of neem helemaal een ander nummer, nog beter.
Ja, ik weet het niet hoor, ik bedenk maar wat, in elk geval is het wat ik zelf wel wil gaan proberen, maar of het mij lukt weet ik niet.
Ik spreek je nog op een andere manier..
liefs Laura

afbeelding van MissDoubt

Bedankt lieve Laura, Ik vind

Bedankt lieve Laura,

Ik vind het lief dat je me wilt steunen en helpen en weet dat jij in hetzelfde schuitje zit. Maar dat helemaal geen contact kan ik niet. Ik wil dit niet, wil niet dat mijn kleine er wat van voelt. Maar wat ik wel ga proberen, is dat contact dat niet over de kleine gaat, afkappen. Het gaat nergens over, hij staat er alleen voor open als hij wat kwijt wil of nodig heeft, of tijd heeft. Ik steek veel te veel energie in dit proces. Weet niet wie het pas zei, maar geloof dat het waar is, loslaten is geen actief proces. Al die spelletjes spelen om reactie uit te lokken, ik ben er moe van. Ik doe er niet meer aan mee....

afbeelding van Laura44

Miss D,

Ik snap het hoor, weet ook niet of ik het zelf zou kunnen.
Loslaten is volgens mij iets dat je ook eigenlijk geestelijk doet, je kan iemand een maand niet bellen of zien, maar dat wil niet zeggen dat je degene dan ook losgelaten hebt.
Wat is wijsheid in dit geval. Probeer in elk geval je zinnen te verzetten, gun jezelf een uurtje per dag dat je er niet aan denkt dan. Dat llukt me wel aardig, de momenten komen nu ook dat ik niet de hele tijd aan hem denk, terwijl er nog wel contact is.
Spelletjes spelen moet je ook niet doen, helemaal mee eens.
Hou je er maar aan vast dat ook voor jou de zon weer eens gaat schijnen, dat beloof ik je.
X Laura

afbeelding van Dinges

Afstand

Hoi MissDoubt....,

Afstand nemen kan op veschillende manieren en de kleine hoeft hier echt niet de dupe van de te worden. Zomaar overschakelen van een liefdes- naar een vriendschapsrelatie is gewoon heel erg moeilijk, zo niet onmogelijk, als de één nog bepaalde gevoelens heeft die de ander niet heeft. Probeer gewoon het aantal contactmomenten te minimaliseren en het contact wat niet nodig is (belletjes of koetjes en kalfjes en weet ik veel) zoveel mogelijk te mijden. Er komt een moment dat je verstand en je gevoel weer op 1 lijn zitten en dat is het moment waarop je pas kan gaan werken aan een vriendschapsrelatie met je ex.....

Sterkte meid!!

afbeelding van holly

Hey Miss Doubt , Ja lastig

Hey Miss Doubt ,

Ja lastig hè Mij lukt het ook niet En ik heb niet eens een kind met hem. Het gaat mij steeds beter af, ook ik voel steeds meer woede ten opzichte van hem. Helemaal geen contact lukt ook mij niet maar het schaarse contact dat we hebben probeer ik positief te houden Geen ruzie meer geen vragen meer geen verwijten meer Gewoon oppervlakkig hoe is het en meer niet. Misschien ook een tip voor jou? Probeer zo kort mogelijk positief contact te hebben zodra je voelt dat je hem wat wil vragen/verwijten etc meteen afkappen.

Sterkte meis

afbeelding van Diego1

Missdoubt

Kheb al een poosje op deze site meegelezen voordat ik zelf de stoute schoenen heb aangetrokken en nu dan ook maar een blog heb geplaatst en volgens mij ook wat blogs van onder andere jouw gelezen.
Er komt één woord in me op en die is frustratie wat ik voorbij heb zien komen bij jouw.
Ik weet het hele verhaal hier niet precies maar merk aan je woorden dat hij je frustratie brengt.
Mag ik je vragen waarom je op hem gewacht hebt?
Had hij de tijd nodig dingen op een rij te krijgen of spelen er andere dingen mee?
Ik herken frustratie want ik maak t ook mee op dit moment, kweet niet eens of ik nog verder moet gaan met me vriendin.
De vraag waar ik zelf mee worstel is wil ik de frustratie nog?
Ik lees uit je verhaal dat je niet helemaal achter je woorden staat want je had de hoop dat hij zou inzien wat hij kwijt is.
Geef hem die kans door afstand te houden want dan kan hij jouw liefde gaan missen.
Ik hou ook van me vriendin maar hou nu ook afstand van haar ook wel in de hoop dat ze in gaat zien dat het ook anders kan en ze me kwijt kan raken. Sterkte Missdoubt.
Gr. Diego1

afbeelding van MissDoubt

@Diego

Ik heb op hem gewacht omdat hij mij hierom gevraagd heeft, hij zei het niet te weten, ik of zij.
En dat frustreert, want je wacht, maar eigenlijk kwetst het heel erg dat degene van wie jij houdt, erover na moet denken of hij dat ook van jou doet. Maar dat behoort nu tot het verleden, ik ga verder en wacht niet langer.
Wens jou veel succes en hoop dat jij wel gemist zult worden, soms zijn mensen wel eens de weg kwijt. Alleen moet dat niet te lang gaan duren... Sterkte.