het is een tijd geleden en paar maanden.
na mijn laatste bericht is er weer een hoop gebeurt we hebben het opnieuw geprobeert (moest eerst wachten dat mijn straat verbod af gelopen was .
nou toen zijn we dus opnieuw begonnen en ik moet zeggen het ging zeer goed we hebben gelachen en gehuild samen leuke dingen gedaan tot 13 dec 2011 ik ontslag kreeg toen ging het helemaal fout.
veel ruzie en schreeuwen huilen en meer schreeuwen ( niet slaan of zo hoor)we hadden het al 4 jaar moeilijk met ups en downs .
maar 3 weken geleden is de bom echt gebarsten nu zijn we echt uit elkaar en we gaan het ook niet meer proberen want ik kan het niet meer aan.
zij woont nog in ons huis (wat ik haar gun hoor ) en ik woon in mijn auto heb alles geprobeert om hulp tekrijgen maar nee ging niet lukken.
ik wil alles achter me laten en niet meer om kijken .
en dat ga ik ook echt niet doen moet nu aan mezelf denken ik heb al is geprobeert zelfmoord te plegen is niet gelukt dus.
sta op het randje(ik weet via mijn zwager dat het met haar ook niet goed gaat ze is in gestort en heel veel af gevallen.
en nu moet ik echt snel onderdak hebben ben met een kerk gemeenschap bezig (ben de laatste tijd wel wat naar het geloof toe getrokken.
anders ga ik het lichaamelijk en geestelijk niet meer redden ik ben dood moe slaap weinig zie alles en iedereen zwart heb nergens zin in en begin tetrillen .
en lichaamelijk heb ik ook een probleem mijn linker arm wil ook niet mee werken mijn kracht gaat langzaam weg en kopje tillen is al een opgaaf .
ik moet hier 7 maart pas voor naar het ziekenhuis ben er al 2 en halve maand mee bezig om er aan geholpen te worden.
en 7 maart gaan ze vertellen wat ze gaan doen mijn schouder en elleboog worden open gemaakt,
dus ik ben niet echt blij als je geen dak boven je hoofd heb.

gr willem