Hey , hier ben ik weer... Ik weet niet of jullie me nog herrinderen,maar tijdje geleden had ik hier een blogje geplaatst in alle paniek... Men vriendin wou een weekje afstand nemen was het.
Nu onder tussen is alles veranderd, ze heeft haar weekje rust gekregen en daarna heeft ze besloten dat het niet meer verder kost en dat het gedaan was ... Terwijl ze aan het eten was !!! , heeft ze me dit vertelt. Dat men wereldje op dat ogenblik instorte moet ik niet vertellen zekers. Haar gevoelens waren weg en we paste niet bij elkaar, dat je dit pas na 2jaar ondekt begrijp ik niet en was dan ook niet echt overtuigd van haar verklaring ... Een maandje voor ze gezegd had dat het gedaan was, hadden we de sleutel van ons huis gekregen... en ik en menne maat hebben er dan kei hard ingewerkt, van smorgens tot savond, schilderen, plafond steken en noem maar op. Alles ging goed in mijn ogen , een nieuwe start en ja veel tijd was er niet voor elkaar, maar ze was toch altijd blij dat als ze thuis kwam dat er al zoveel gebeurt was e. Nuja die laatste week merkte ik wel dat er iets was , ze werd afstandelijker enzo en heb het toen ook gevraagd wat er was enzo en toen bleek da ze een weekje alleen wou zijn om na te denken over onze relatie. Week later terug bij elkaar gekomen en toen zei ze dat ze ermee wou stoppen...

Dus ben ik terug ingetrokken bij men ouders en zij mocht in het huis blijven... ik betaalde wel zo mee voor de lening, tot het verkocht zou geraken...

Maar er zat me vanalles dwars, dat dit zo inneens kon, da begrijpte ik niet... Ben haar dan ook een paar keer gaan spioneren enzo...pfft, ik was hopeloos toen en begreep er niets van... Ook deed menne maat vreemde dinges die ik verdacht vond... We gingen dan samen sporten ofzo , zette die me thuis af en jah ik kost het niet laten om naar het huis van ons te rijden en daar ff tezien wat er zou gebeuren enja hoor , daar waren ze met 2 ... Ben ik met volle woede naar binne gestormd en van men oren gemaakt ... Uit eindelijk toch gekalmeerd , want het was allemaal niet wat het was ... Hij ging praten met haar enzovoort... mja waarom weet ik nu niet , maar toen geloofde ik dat... Ik heb hem in dien tijd dikwijls beschuldigd, maar hij zei altijd dat er niets was en dat hij mij niet kwijt wou over een meisje... dat hij het zweerde op zen Pete kind enzovoort . Ik dacht dat ik gek werd, ik dacht dat ik dinges zag die er niet waren...Ik verondschuldigde me dan ook bij hem in tranen ...

2de keer dat ik hem in het huis van ons gezien heb , was na een cinema afspraakje met hem... eerst met mij naar de cinema en derna naar haar (ons)thuis... pfft... Ik heb toen niets gedaan, ben gewoon naar huis gekeerd...

Een maandje later, dacht ik bij mezelf laat ik er nog eens langs gaan... en jah ik rij er voorbij en zijn auto staat er ! Ben dan naar binnen gegaan ... lichten waren beneden uit ... Dus naar boven gelopen... lagen ze daar gezellig te slapen ... In Mijn (ons) huis !!! pfft.. Wat ruzie gemaakt met haar , dat dit toch echt niet normaal is !! Hem heb ik buiten gesmeten en gezegd dat ik hem hier nooit meer wou zien ! Hij is door gegaan zonder een woord te zeggen...

Nu zijn we zo'n 3maand verder... het gaat met me, ik ga niet zeggen dak niet meer aan haar denk ... maar ik romanticeer het niet meer zo... Wel zie ik hem bijna weekelijks in de sportclub... negeer hem als de pest... wat ook wel lukt, in begin was het heel raar... maar nu gaat het... Vorige weekend ben ik hun met 2 tegen gekomen, wat ook weer heel raar was ... maar gelukkig had ik veel steun van vrienden...

Nu ga ik stoppen want zal nu al teveel zijn in ene klap ...maar wou het toch even kwijt...Feit is dat we er door moeten...Het lukt maar soms is het heel moeilijk, de eenzaamheid... maar we komen er wel

sterkte aan iedereen