Ik vind je in ieder geval erg sterk, je mag jezelf eigenlijk wel een schouderklop geven hoor!
Ik kreeg ooit van een vriend de volgende sms: vertrouw op de goede God die ons wel zal helpen en ons niet méér te dragen geeft dan wij kunnen, en ondanks dat ik niet gelovig ben vond ik dat wel heel mooi....
Ik vind het een mooi positief verhaal waar wij kracht uit kunnen putten!
Dank je wel.
Letje

Hoi doubts77, bedankt voor je mooie blog, het is zo waar. Een mens kan meer hebben dan die denkt, ik had zelf ook nooit gedacht dat ik nu zo ver ben gekomen, een paar maanden verder. Veel sterker en wijzer uitgekomen, ik zou ondanks alles nooit meer terug willen naar de oude situatie, hoe raar het ook klinkt. Waarom? Omdat ik toch er veel van heb geleerd, ik heb mijn ex verloren, maar toch veel voor teruggekregen: een betere band met mijn kinderen, vrienden en familie, ik leef intenser en geniet meer van het moment, ben met heel weinig al tevreden, sta veel positiever in het leven, ben sterker en wijzer geworden, heb lieve mensen op deze ldvd site leren kennen, een aantal ook zelfs in het echt ontmoet, ik geniet van de zon die doorbreekt, het stukje fietsen naar het station, het reizen met de trein etc. etc. Ik heb zelfs geleerd om op een nieuwe manier met mijn ex om te gaan, op een positieve manier, waardoor we nu respect voor elkaar hebben. Als je iemand namelijk op een positieve manier benadert dan zal die namelijk niet zo snel meer in een negatieve, verbitterde houding schieten. Dat deed ik al lang op het werk, maar met mijn ex was dat stukken moeilijker omdat er zoveel emotie bij komt kijken.
Zelf ben ik gelovig, ik ben weliswaar geen christen, maar ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde, ik geloof dat we een ziel hebben, ik haal bepaalde dingen uit de filosofie, boeddhisme, taoïsme, ik heb zelf op een christelijke school gezeten. Dat heeft mij ook enorm gesterkt, ieder op z'n eigen manier zeg maar.
Je hebt helemaal gelijk, een mens is sterk, uiteindelijk overleef je het wel, en je wordt er zelfs sterker en wijzer van de ellende die je doormaakt. Want uiteindelijk zou het niet goed zijn, als je leventje perfect zou verlopen, hoezeer iedereen dat ook zou willen, achteraf heb je denk ik niet het gevoel dat je hebt geleefd.
Zonder pijn en verdriet bestaat ook geen geluk, dan waardeer je jouw geluk ook niet. Juist door die dalen in het leven waardeer je de pieken des te meer. Het zou maar te saai zijn als je leventje als 1 rechte lijn zou uitzien, met weinig pieken en dalen, dan heb je je (klein)kinderen ook niet zoveel meer te vertellen. Ik zie juist die ervaringen achteraf meer en meer als een rijkdom, of het nou positieve of negatieve ervaringen zijn, het hoort er allemaal bij, en achteraf ben ik ook trots op mezelf, trots op mijn littekens, want dat heeft mij gevormd tot wie ik nu ben.

Mr Bean

Zonder pijn en verdriet bestaat ook geen geluk, dan waardeer je jouw geluk ook niet. Dat voel ik ook wel zo. Zelf ben ik niet gelovig, dus kracht uit een andere entiteit dan mezelf kan ik niet putten en ook ik denk de laatste maanden vaak: hoeveel kan een mens hebben. Maar ik heb je woorden zorgvuldig gelezen en volgens mij kan een mens ook veel hebben. Al doet iets nog zo veel pijn, ergens is weer een geluk, hoe klein dan ook. Er is altijd hoop dat ook de zon weer in je eigen hart gaan schijnen, want je weet dat dat kan, zo voel ik het. Dank je doubts77, voor je verhaal. En ik hoop dat je blij met jezelf bent dat je niet het gevoel hebt binnenkort in te storten. Zelf voel ik dat nu iets anders, toch, als ik je verhaal zo lees: ja, je komt er wel doorheen.