Hoi Allemaal,
Ik heb al veel berichten op deze site gelezen en jullie zijn echt een steun voor elkaar.
Na een relatie van 3,5 jaar is het uit. Hij zei dat het gevoel niet meer goed zit en dat hij het hele relatie gebeuren niet aankan.
Dit was vorige week woensdag. Heb toen vrijdag al mijn spullen opgehaald en sleutels gewisseld. Ik was continue aan het huilen en wilde nog een kans. Hij bleef kalm en zei dat ik hem moest laten gaan. Het is mij gelukt om het weekend geen contact te hebben maar maandag heb ik hem toch vol tranen gebeld.
We hebben dinsdag (gister) afgesproken. Ik heb niet gehuild (klein traantje bij afscheid). Ik kan zien dat hij het er ook moeilijk mee heeft en we hebben 2 uur lang gepraat. Leek net of we het niet over elkaar hadden. Toch zie ik ook dat het er voor hem niet is. Wel zei hij dat hij er nog niet over nagedacht had hoe het zal zijn zonder mij in zijn leven.
Wat moet ik nu. heb nog zoveel hoop.
Hoe doen jullie dat, het niet contact opnemen. Heb nummer al gewist maar ken het uit mijn hoofd.
Ow ja, hij zei dat ik als ik het moeilijk had ik kon bellen maar weet ook wel dat ik dat niet elke dag kan doen want dan creer je geen afstand.
Hoe kom je door die eerste weken? Mag hoop?
@Kimlief
Je vraagt of je hoop mag hebben... helaas werkt het niet zo, het is zo'n intens gevoel, daar heb je geen controle over. Je kan proberen alles te relativeren, boos op hem worden enz...maar er blijft voorlopig wel een stemmetje in je achterhoofd zitten die je misschien die hoop geeft.
Ook over contact is hier al veel geschreven, de één helpt het om af en toe wat van zich te laten horen, de ander vind het prettiger om helemaal geen contact te hebben. Het gaat erom wat jij prettig vindt.
Ik heb wel bij mijzelf gemerkt dat het beter is om het contact tot een minimum te beperken, want bij alles wat hij zegt en doet, zoek ik wat achter, terwijl dit helemaal niet zo hoeft te zijn. ik geef er een eigen invulling aan, dat is dus fout.
Ik wens je veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Letje
@ kimlief
Lieve Kim,
Hoop mag, daar is op zich niets mis mee, maar of je hoop ooit werkelijkheid wordt daar is het nu nog te vroeg voor.
Afstand nemen zal in het begin reuze moeilijk zijn, want je bent een patroon gewend, elkaar bellen, smsje sturen en zo verder.
Of als je het even moeilijk hebt, ben je geneigd hem te bellen, want hij was jou steun en toeverlaat.
Toch is het belangrijk zijn woorden serieus te nemen, namelijk dat het gevoel niet meer goed zit en dat hij het hele relatie gebeuren niet aankan.
Dit zijn harde woorden voor jou, waar je erg veel verdriet van zult hebben, maar je vriend is in de war met zijn gevoelens en hij maar ook jij (jullie) zullen ieder afzonderlijk de tijd en rust moeten gaan nemen, om te zien wat jullie werkelijk willen.
Als jij steeds contact met hem opneemt, zal hij zijn rust niet krijgen, wanneer hij contact met jou opneemt zal jij je rust niet krijgen en misschien hoop houden op iets waar hij niet meer zeker van is.
Dat maakt zooooooooooo ontzettend onzeker, zo kom je ook geen stap verder meid.
Je vriend kan jou pas gaan missen wanneer hij je niet ziet en hoort, op geen enkele manier, dan krijgt hij de kans om na te denken over zijn gevoelens.
Maar hetzelfde geldt voor jou, je zult veel moeten verwerken, want 3,5 jaar is niet niks.
Afleiding is het enige wat je kunt doen, om de afstand te behouden.
Wees hierin ook duidelijk naar hem toe, hij moet ook goed snappen dat hij jou door zijn uitspraken heel verdrietig en onzeker heeft gemaakt, maar bedenk wel dat hij wel eerlijk is geweest.
Je kunt tegen hem zeggen dat je zijn woorden serieus neemt en je afstand gaat nemen.
Velen van ons hier op de site, zijn er geweest, en we moesten er allemaal doorheen, door die eerste periode van afstand.
1 dag worden er 2 en zo moet je door deze periode heen, ook ik wist zijn telefoonnummers uit mijn hoofd maar toch kun je alleen zelf zorgen dat je zijn nummer niet belt.
Dat je hem niet schrijft, niet via Hyves of weet ik wat dan ook.
Want anders zeg je dat je zijn woorden serieus neemt, maar ben je ondertussen toch bezig met contact zoeken, en dat is nu juist iets wat je moet laten.
Want als je dat kunt, laat je zien dat je doet wat je zegt en dat staat enorm sterk, al voelt dat niet zo.
Ik wens ontzettend veel sterkte toe meid, want ik weet hoe moeilijk het is.
Gr. Layla
@ Kimlief
Beste Kim,
Je had ook gereageerd op mijn blog, dus ik zal ook proberen om jou goede raad te geven. Dat is iets waar ik naar zocht de eerste paar weken dat ik hier was. Jammer genoeg had ik pas een aantal maanden na de breuk deze site gevonden.
Je moet jezelf afvragen waar jij op dit moment de meeste behoefte aan hebt; is dat een goed gesprek met je ex, over hoe, waarom? Om het af te sluiten, zijn keuze te begrijpen. Dit is heel belangrijk voor de verwerking en de acceptatie, want anders loop je steeds met de vraag rond ''waarom?" en dat is heel naar. Dit heb ik zelf meegemaakt.
Je zegt zelf al dat als je naar hem kijkt ''het er voor hem niet meer is''. Dat is al een begin van de verwerking van ldvd.
Misschien heb je er wel juist behoefte aan om even lekker alleen te zijn, je gedachten hier op ldvd site te droppen, een dagboekje bij te houden, keihard muziek te luisteren, gedichten te schrijven, hele dag slapen etc.
Of misschien wil je er juist met goede vriend(en), je moeder, je broer/zus, of iig iemand over praten. Zoek iets voor jezelf waar je afleiding in kunt zoeken! En zoek mensen die je steunen!
Ik was op het begin heel erg verdrietig, maar vooral boos, boos op hem! Dus ik had toen ontzettend veel energie, heb mijn spullen gepakt en ben weggegaan en heb niks meer van me laten horen!! Alleen later kwam het verdriet en de waarom-vragen. Ik heb toen aan mijn ex gevraagd om een goed gesprek om zijn keuze te begrijpen en dat heeft mij enigszins geholpen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, want ldvd is zeker niet niks en is heel erg moeilijk. Maar je komt er wel weer!!
Sterkte! Liefs Miss C