Hallo iedereen,

Ik ben een jongen van 17 jaar. De reden dat ik dit verhaal schrijf is, omdat ik er totaal niet meer uitkomt.
Ik zal proberen het verhaal duidelijk te schrijven,

We gaan terug naar de 20ste van Juni. Toen heb ik mijn "vriendin" leren kennen. Officieel hebben we nooit een relatie gehad. Al voelde dat wel zo. Toegevoegd via Facebook, want ik had haar al eens gezien op de school van m'n jonger zusje. Toen ik haar zag, stond het de tijd even stil. Toevallig kwam ik haar via via tegen op Facebook. Meteen toegevoegd en een praatje mee gemaakt. Na mijn mening klikte het goed, en we kwamen al snel in de diepe verhalen van onze verleden en vorige relaties. Dus we hadden elke dag goede gesprekken, maar na 3 maanden nooit afgesproken. Het vreemde als ik er nu aan terug denk, is dat ze nooit tijd had om af te spreken. Wèl voor haar andere vrienden en vriendinnen. Dus ze ging best veel uit en naar feestjes. Daar had ik eerst geen problemen mee, maar toen ik later twijfels daarover (jalousie denk ik?). Op een dinsdag moest ik haar gewoon zit, heb ik de trein naar haar school gepakt om haar te zien. Ze schrok eerst van dat ze me zag. Maar het was toch wel gezellig. Al had ik niet echt een klik (zij gaf later toe ook niet). Vanaf die dag, is het bergaf gegaan. Korte gesprekken, kortaf gedoe etc. Op een gegeven moment was ik er zo klaar mee, dat ik haar misschien heb laten vallen. Ik werd door een klasgenoot voorgesteld aan een super leuk meisje! Lisa heet ze. Dat klikte meteen. Misschien kennen jullie dat gevoel, je leert iemand anders kennen en je denkt niet meer aan de andere? In iedergeval, woensdag leren kennen, nummers uitgewisseld en veel gebruik maken van sms en ander social media. Vrijdagmiddag werd ik door haar uitgenodigd om langs te komen. Met een big smile "Ja!" geantwoord. Ik zat met een kloppend hart in de trein omdat ik graag bij haar wou zijn. Ze haalde me op van het station en samen gingen we naar haar huis toe. Voorgesteld etc. Goed gesprek met haar en haar ouders gehad. Ik zat in de wolken. Ik werd om 23h35 thuis gebracht door haar moeder. Nog even goed gezoend met haar en verteld dat ik verliefd op haar ben.

De volgende dag kon ik aan Lisa's reacties via Whatsapp zien dat er iets was. Wat er was was niet duidelijk. Later die dag gaf ze aan dat ze toch geen relatie zou. Het ging haar te snel. Wat ik ontzettend jammer vond! Toen heb ik haar bijna niet meer positief gesproken. Alleen af en toe negatief. Waarom ik naar haar keek op school etc.

Toen begon mijn "vriendin" haar excuses aan te bieden dat ze niks meer van zich had laten horen en dat ze het zo jammer vond dat ik een "ander" had. Wat niet zo was.

Nu praat ik weer met mijn "vriendin", maar het moet wel steeds van mijn kant komen. Ze zei laatst dat ze nog wel van me houdt, maar niet meer verliefd is.

Toevallig begon Lisa gisteren te vragen "Waarom praat je nooit meer tegen me?". Toen had ik gevraagd vandaag of ze wat wou drinken. Ze antwoorden met "Nee, ik kan niet. En ik wil je geen vaste hoop geven. X". Geen idee wat ze er mee bedoelt?

Nu zit ik eigenlijk met 2 meiden (Slecht. Ik weet het). Ik kom er niet uit. Van de ene krijg ik geen duidelijkheid, en van de andere weet ik het ook niet.

Iemand advies svp?

Duimpie3