Tja daar zit je dan weer..
Nog steeds kapot van verdriet en woede.
M'n vakantie zit eralweer op,en zelfs een klant in de winkel merkte
al op dat ik NOG niet de oude ben.
Vraag me ondertussen af of dat ooit nog wel weer word!!
Het gemis is vreselijk,soms zie ik hem ineens in m'n gedachten voor me,
en wil m'n armen naar hem uitsteken,maar 't kan niet..
En het idee dat er nu een ander meisje is die alles met hem doet wat ik deeed.
Ik vind het onverdraagbaar!!
Soms kan ik wel verstandig denken en denk ik hij is al dit niet waard,
en eigenlijk zou ik hem ook niet terug moeten willen.
Maar ja das altijd maar even,
even later is m'n verdriet toch weer sterker,en mis ik hem weer vreselijk.
Ik ga ondertussen wel gewoon weer uit,
maar dan mis ik hem nog erger..
Ik hoop zo dat ik gauw gewoon gelukkig zonder hemkan zijn,
maar ik geloof er niet meer in..