Hoe kom ik van hem af, ik ben verslaafd

afbeelding van nikir

Dit duurt al een jaar, ik heb een relatie en kinderen en ik ben gewoon vreselijk verliefd geworden op hem. Maar hij is veel jonger dan ik en een relatie zit er gewoon niet in, toch blijf ik maar bezig met hem en blijf hem smsén. Dat wil ik niet maar het is een verslaving. Hij sms't niet altijd terug maar toch wel regelmatig, dus zo blijft het in stand. Ik heb hem al gevraagd of hij een ander nummer wil nemen maar dat wil hij niet, gevraagd of hij dan maar nooit wil reageren maar als er een maand tussenzit en ik sms weer in een opwelling dan krijg ik er toch weer eentje terug. Misschien niet zo'n probleem maar we schelden ook nog op elkaar. Het is echt niet leuk. We hebben 1 keer een beetje gevreeen, maar elkaar verder niet meer gezien. Wat een rare situatie......

afbeelding van mrbean

Mr Bean @nikir andere kant van het verhaal

Beste nikir, ik denk dat je zelf ook zegt, een verslaving, dus ergens voel je je ongelukkig, in je huidige relatie. Dat zou je eerst moeten aanpakken, die verslaving is een uitvloeisel van een wezenlijk probleem. Daar zou je eerst aan moeten werken, omdat je nu waarschijnlijk niet beseft wat voor een ravage je zou kunnen aanrichten aan jouw gezin. Ik, zittend aan de andere kant van het verhaal, mijn vrouw heeft een ander, ruim een maand, ze is na 16 jaar huwelijk helemaal verliefd op die ander, en wil al scheiden na die ander slechts een paar weken te hebben gekend! Daarvoor is ze al een keer vreemdgegaan. Ik heb nog nooit zo'n ravage in mijn hart meegemaakt, de ravage die ze heeft achtergelaten bij mij en bij ons gezin, met 4 kinderen. Ik dacht met haar oud te kunnen worden, maar nu is alle hoop verloren. Ipv dat we samen aan onze crisis (midlife crisis?) werken, wil zij vluchten, en niet meer aan onze relatie werken. Ik ben bereid alles voor onze relatie te geven, maar zij niet meer. Ik heb alles geprobeerd, maar zij zit nog in die roze wolk, ik hoop alleen dat ze er snel daaruit komt, nu is ze totaal veranderd, in een lieve, sociale verantwoordelijke vrouw en moeder in een verliefde, ontverantwoordelijke puberale, kinderachtige vrouw. Zij wil totaal niet horen wat ik voel, hoeveel pijn en verdriet, ook bij de kinderen, ze vlucht voor haar geweten. Moet erbij zeggen, we hebben nooit grote ruzies gehad, onze relatie was altijd wel ok geweest, geen 10, maar zeker wel een 8. Nu denkt ze een 10 te hebben gevonden, en onze 18 jaar samenzijn totaal overruled door die ander, zo ongelooflijk, en nauwelijks tijd meer voor de kinderen, echt hartverscheurend om te zien. Ik ben vooral thuis, wachtend op een opdracht als freelancer, zowel vader als moeder zijn voor de kids, alle problemen moet ik nu zelf oplossen, zij heeft er nauwelijks oog meer voor ons, maar het gaat me goed af. Ben aan het opkrabbelen, ik overleef het wel, maar het leven is nu een stuk kleurlozer zonder haar, gezin niet meer compleet, zij is bijna altijd bij die ander.

Ik wil met mijn verhaal jou alleen doen beseffen, net als de vele verlaten partners onder ons denk ik, dat je goed erover moet nadenken, goed moet beseffen wat voor leed jij je partner en de kinderen aan kan doen. Want jullie hebben ooit voor elkaar en de kinderen gekozen, daar komt ook verantwoordelijkheid bij kijken, confronteer jezelf ermee, vlucht er niet voor weg, want dan vlucht je ook voor jezelf, dan blijf je vluchten. Vrijheid blijheid, roze wolk, verliefdheid situatie waar je nu in zit (verslaving) zal jou enigszins verblinden, maar zoals ultiemleven dat zo mooi heeft verwoord, ook die roze wolk waait een keer over, dan gaan je ogen uiteindelijk open en zul je merken wie echt van je houd, wie jouw dierbaren zijn.

Wat dat sms'en betreft, is allemaal spannend, een bepaalde manier van aandacht krijgen, wat jouw leegte misschien tijdelijk kan opvullen, maar ik denk dat je serieus met je partner moet praten voordat het te laat is, zoals nu bij mij en mijn vrouw hoogstwaarschijnlijk het geval is.

Veel sterkte en wijsheid!

Gr.

Mr Bean

afbeelding van nikir

lieve mr Bean

Ik begrijp heel goed hoe moeilijk het voor je is, maar verliefd kan iedereen worden, dat is niet te vermijden. Maar ik wil bij mijn gezin blijven, ik heb een verantwoordelijkheid en die wil ik zeker niet ontlopen. Bovendien houd ik ook nog van mijn vriend. Maar het wil maar niet weg. Het duurt al zolang. Ik weet gewoon niet wat ik eraan doen moet. Hij werkt trouwens ook voor geen meter mee om het eens op te lossen middels een gesprek. Dan zie ik ook dat hij zijn tekortkomingen heeft zoals ik nu inderdaad alleen maar op die roze wolk zit. Ik wens je alle goeds toe en hoop dat je er sterker door wordt wat je nu overkomt....

afbeelding van mrbean

Mr Bean @nikir idd, iedereen kan verliefd worden, maar..

He nikir, inderdaad, iedereen kan verliefd worden, maar het gaat ook erom wat je ermee doet. Ik heb ondanks een aantal keren dat ik verliefd op een ander ben geworden gewoon niets mee gedaan, het ging vanzelf over. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen daar sterk genoeg voor is, maar je moet weten dat je in dit leven altijd een keuze hebt. Er bestaan geen goede of slechte keuzes, elke keuze heeft consequenties. En jouw zijn wordt mede bepaald door de keuzes die je in het leven hebt gemaakt, is een onderdeel van jouw persoonlijkheid geworden. Jouw situatie is anders, jij kiest nog voor het gezin, mijn vrouw kiest niet meer voor mij, en de kinderen zullen daar ook enorm onder lijden. Dus voordat het te laat is, zou ik zeker aan jullie relatie werken, want huwelijk is anders dan verliefdheid, je moet er ook aan werken, dat beseft niet iedereen, zoals mijn vrouw nu, helaas.

Sterkte en succes verder!

Gr.

Mr Bean

afbeelding van scarlett

pffff

Nikir, je hebt al een man en hij draagt je op handen en in die omstandigheden is het altijd makkelijk om je iets meer te permitteren, lijkt me. Ik zou er geen punt van maken, tenzij je het lef hebt om bij je man weg te gaan. Dan pas kun je je gaan afvragen wat je met je verliefdheid doet. grtjes

afbeelding van Layla

willen en kunnen, een groot verschil

Hoi Nikir,

Je vraagt je af, hoe je van hem afkomt, maar je zult jezelf moeten afvragen of je echt van hem en deze situatie af "wilt", want als je het echt wilt dan lukt het je namelijk ook.
Dan zou het namelijk zo zijn, dat je vanzelf niet meer de behoefte hebt om hem een sms te sturen, want dat wil je dan niet.
En als hij dan iets uit zichzelf zou sturen, zou je daar waarschijnlijk niet op reageren.
Wat wil je met deze verliefdheid? Wat is je doel?
Dat zijn de vragen die je zou kunnen stellen, wat wil ik hiermee en wat bereik ik hiermee op de langere termijn?
Is mijn eigen relatie goed? wat mis ik in mijn eigen leven en relatie?
Kan ik daaraan gaan werken, samen met mijn huidige partner?
Dit is van jou kant waarschijnlijk het zoeken naar spanning, want echt goed ken je hem nog niet, op een keertje wat vrijen na.
Je zegt dat je een relatie hebt en kids, zou het niet beter zijn om jezelf dan te concentreren op je huidige relatie en wat daar dan beter aan kan?
Iedereen kan verliefd worden op een ander als de eigen partner, misschien ben je verliefd geworden op de elementen die je bij je eigen partner mist of gemist hebt, de laatste jaren?
Als je op bovenstaande vragen de antwoorden hebt gevonden, zul je jezelf antwoorden kunnen gaan geven op jou blogvraag.
Succes meid! groetjes Layla

afbeelding van nikir

Hoi Layla

Je bent lief, ik had verwacht dat ik allemaal veroordelingen zou krijgen over wat ik gedaan heb. Dat kan je toch niet doen enz enz
Want dat weet ik zelf ook wel, dat het niet goed is wat ik gedaan heb. Maar misschien ben je nooit echt verliefd geweest? sjezus weet je hoe dat gaat? Ik stop ermee.... ik sms niet meer...het moet over zijn... hoe zou het met hem gaan...wat zu hij doen.. zal ik dan toch... nee ik doe het niet...nee.. De spanning loopt al op na zulke gedachten, ik ga wat anders doen... maar na een half uur ben ik zo onrustig....ik kan nergens anders meer aan denken, niet doen... niet doen.... stop ermee...en dan pats, heb ik weer verloren....

Het is geen kwestie van willen of kunnen, ik heb dat chemische stofje in mijn hoofd die maar niet wil verdwijnen, ik houd van mijn vriend, echt waar en dat wil ik ook zeker niet opgeven, bovendien is die jongen 18 jaar!!!! jonger dan ik dus .... En toch blijft hij maar in mijn hoofd rondspoken, ik heb al gevraagd of we een keer kunnen praten zodat ik ook zie dat het maar een gewone jongen is maar dat weigert hij, terwijl hij soms echt obscene dingen naar me smst. we zitten vast in deze situatie of ik moet hem eens opzoeken zodat ik hem dwing om met me te praten.....

afbeelding van Layla

Nikir

Vooroordelen zou ik altijd proberen uit de weg te gaan om de eenvoudige reden dat ik het moet doen met wat jij met ons wilt delen op digitaal papier blijf ik van mening dat verliefdheid iedereen kan overkomen, dat heb ik wel geleerd, het is een menselijk gevoel, de vlinders, de verliefdheid, het constant denken aan deze persoon.
Het is al heel erg goed van je, dat je zelf ook inziet dat het ook een groot stuk onzekerheid met zich meebrengt omdat je een relatie hebt en zeker ook veel van je vriend houdt.
De beslissing kan dan ook alleen maar gemaakt worden, als je zekerheid bij jezelf kan terugvinden.
Want de verliefdheid heeft je van je stuk gebracht, en maakt je onzeker.
Ik begrijp je zeker wel, het maakt je verward, zeker als je eigenlijk al weet dat je geen toekomst met hem zou kunnen krijgen en toch is daar dat verliefde gevoel wat er gewoon is.
En toch ben ik er van overtuigd, dat wanneer je goed gaat zoeken bij jezelf, je het antwoord zult vinden van wat je hiermee wilt of niet wilt.
Ik heb zelf zoons in de leeftijd van de jongen waar je verliefd op bent.
Aan de ene kant kunnen ze enorm volwassen uit de hoek komen, aan de andere kant kan het woordje "praten" of de wat moeilijke emotie heel moeilijk handteerbaar zijn.
Het seksgedeelte gaat ze makkelijk af, want daar hoeven ze niet zoveel moeite voor te doen, een obscene sms sturen is ook niet zo moeilijk.
Wat ik een beetje hoor in dit verhaal, is dat wanneer het voor hem makkelijk blijft, dus een smsje hier en een telefoontje daar hij het in stand wil houden maar zodra je de wat hogere lat opzoekt en je met hem in gesprek wilt, dat weigert hij dus omdat dit hem veel te moeilijk is.
Of laat ik het anders zeggen, het is teveel werk!
Jij bent wat ouder, je hebt al een relatie en je bent al wat levenslessen verder dan hij ook maar kan zijn, ik denk wanneer jij dit taboe niet doorbreekt, hij dit ook niet zal doen.
Dan blijft het dus een uitzichtloze verliefdheid, wat ook nog eens een beetje oppervlakkig zal zijn en blijven.
Misschien nog een paar keer een vrijpartij, maar ik denk dat je zelf ook ergens weet, dat het verder waarschijnlijk niet zal gaan.
Hem dwingen te praten, zal avenrechts werken lieve Nikir, want dwingen zal nooit lukken. '
Dit zal hij alleen maar zien als zeuren en lastig en dat zou het laatste zijn waar hij op 18jarige leeftijd zin in heeft.
Probeer te zoeken in jezelf, diep in jezelf wat het werkelijk is wat je wilt, en hoe je het wilt en met wie je denkt het ware geluk te vinden.
Geloof mij, als je zelf ook niet meer weet wat je hier verder mee kunt, zal als jij hierin de verstandigste zal kunnen zijn, deze verliefdheid ooit slijten.
Misschien ben je momenteel nog niet zover, om hem los te laten, zoals je ook beschrijft, maar wie weet over een poosje wel.
Denk goed na en blijf dichtbij je eigen gevoelens, voordat je misschien beslissingen neemt of dingen doet, waar je later misschien enorm veel spijt van krijgt.
Heel veel liefs van Layla

afbeelding van ultiemleven

nikir

beste nikir kijk uit dat je niet een droom achter na gaat

in elke relatie ? huwelijk gaat het soms een beetje minder , je mist dan het verliefdheids gevoel , maar dat gaat bij iedereen over , het is het zelfde als een lekker luchtje waait vanzelf over

maar kijk nu wat je nu hebt ? ik weet het niet wat voor een relatie je nu hebt maar als hij goed is laat dat niet verstoren door een DROOM , pas op dat je je niet in de luren laat leggen sorry voor mijn achterdocht maar ik vind in jouw brief iets van de ander heeft er niet veel voor over , en de aandacht is leuk om te hebben en er zijn ook mensen met minder goede bedoelingen op deze aarde ( mannen of vrouwen )

kijk eerst of jij nu gelukig bent en nogmaals , een droom kan ook knappen ook na dat je een verkeerde beslissing hebt genomen

en denk er om dat je de ander geen pijn doet , want eerlijke mensen hebben pijn = en oneerlijke mensen vluchten weg

sterkte xx

afbeelding van nikir

lieve ultiemleven

Het is soms onvermijdelijk om mensen pijn te doen. Als je voor de een kiest kies je automatisch niet voor de ander. Zodat er altijd eentje achterblijft met pijn. Maar goed, ik heb allang besloten om bij mijn vriend en mijn kinderen te blijven. Hij draagt me op handen, onze relatie van 11 jaar is goed en hoewel een beetje ingedut nog steeds respectvol. Maar toch kan het gebeuren dat je verliefd wordt, ook al is je relatie goed. Ik snap er ook niets van maar het is zo. en nu blijven we maar zo hangen aan elkaar. Als het nou nog als vrienden kon, zou het nog niet zo erg zijn maar we zijn niet eens aardig tegen elkaar. Het is gewoon absurd......