hallo !
na een relatie van 8 jaar waarvan 5 jaar samen wonend.
is mijn ex plotseling opgestapt. na een zelfmoord poging van haar moeder zat mijn ex helemaal in de knoop (te begrijpen). binnen 4 weken had zij al weer een ander. is dit echte liefde ? of is de kans groot dat dit op niks uitloopt ? want volgens mij heeft mijn ex nog geen moment over ons 2 na gedacht ?
mijn ex is nu alweer een half jaar weg bij mij ? maar wat moet ik doen? haar vergeten ? of denken jullie dat mijn ex haar problemen voor zich uitschuift ? en dat haar nieuwe vriend eigenlijk ook gebruikt word ?
ik hoop nog steeds dat zodra mijn ex haar roze zone bril afzet ? en alles wat zij het laatste jaar heeft meegemaakt op een rijtje heeft gezet. dat zij in gaat zien dat onze relatie goed was ? en dat ik haar vader niet ben en zij haar moeder niet.
zal mijn ex nog terug komen ? ik hou van haar ?
we hadden het over trouwen en kinderen ? dat gevoel kan toch niet plotseling weg zijn ? mijn gevoel zegt dat als ik niks meer van mij laat horen? ik haar zeker kwijt ben ? en als zij ooit in gaat zien dat onze relatie goed was ? zij bang is om dat te vertellen aan mij?
om dat zij denkt dat ik boos ben ?
of ben ik gewoon te dwars om in te zien dat ik haar kwijt ben !
mvg,
R de W
Hey R de W, Of haar nieuwe
Hey R de W,
Of haar nieuwe liefde echte liefde is, weet niemand natuurlijk zeker. Het is wel vlug na jou geweest en dan kan je denken: 'ja, ze kon niet alleen zijn, te vlug, dat gaat niet blijven duren, ....' Ze zijn dus nu een dikke 5 maanden bij elkaar. Zolang zij in een roes leeft bij die nieuwe, gaat zij niet vlug nadenken over wat ze gehad heeft. Pas als er in haar nieuwe relatie iets gebeurd wat 'minder aanvoelt', gaat zij waarschijnlijk wel eens terugkijken, maar de vraag is dan nog hoe of wat natuurlijk.
Je kan echt niets doen, hoe spijtig ook. Ik zou, als ik jou was, haar proberen te vergeten in de zin van de hoop te laten vallen. Als ze ooit zou terugkomen, komt ze wel, hoor, maar probeer daar niet te fel naar te leven, jouw leven moet daarom toch niet op wacht staan! Zou ook niets meer laten horen. Als zij ooit oprecht spijt krijgt van alles, hoor je dat echt wel. Zij weet ook wel dat als je niets meer laat horen, dat je niet boos bent, maar dat je afstand neemt omdat het voor jou beter is en zij het uiteindelijk ook zo wilt.
Probeer het/haar los te laten, hoe moeilijk het ook is!
Sterkte!
1 groot ? is zij voor mij.
hoi ?
mijn gevoel blijft maar zeggen dat zij bang geworden is om zich te binden. na wat er allemaal gebeurd is het laatste 1,5 jaar zie eerdere blogs. toen ze bij mij weg ging gaf zij als reden dat ze bang was dat tussen ons het zelfde zou gebeuren als tussen haar ouders.
die nieuwe vriend van haar ? is ook meer een weekend vriend .
op dit moment wil zij alleen maar leuke dingen doen ? (lang leven de lol). ik weet dat zij nog geen 1x serieus over mij of over haar moeder of haar eigen gevoelens gepraat heeft. als ik haar aan de telefoon heb of die 2x dat ik er nog gezien heb. geeft zij mij een aantal redenen waarom ze weggegaan is ? dan wil ik er over praten en draait zij alles weer terug en begint dan te huilen ! en zegt dan weer ik ben zo bang dat tussen ons het zelfde gebeurd als tussen mijn ouders. Maar ik weet ook niet wat ik daar dan op moet zeggen !
misschien is het dwars zich heit van mij en het niet willen in zien dat het echt voor bij is ? maar mijn ex moet toch een x gaan na denken over alles ? ze kan toch niet alles voor zich uit blijven schuiven ? ze moet toch een x gaan denken en gaan verwerken ?
ik kan gewoon niet geloven dat alleen ik de reden geweest ben van haar beslissing om bij mij weg te gaan ! en dat al het andere gebeuren haar moeder en alles daar om heen niet mee gespeeld hebben ! volgens mij kan je dat niet los zien van elkaar ?
je hebt wel gelijk ? dat ik haar los moet laten en verder moet gaan met mijn eigen leven ? maar iedere dag hoopje dat haar ogen open gaan ! en dat ze voor zich zelf alles op een rijtje gezet heeft !
mvg,
R de W
R de W: hoop?
Als ik je één tip mag geven: hoop niet!
Doordat je hoopt kan je haar nooit verwerken.
Ik heb het nu 20 dagen zelf gedaan: gehoopt dat ze tot inzicht kwam.
Doordat ik er constant was, heeft ze nooit het gevoel gehad dat ik weg ben. En besefte ze waarschijnlijk niet wat haar beslissing inhoudt.
Elke keer ik haar zag of belde, mocht ik elke keer opnieuw beginnen met de verwerking. Af naar nul.
Als je u dus blijft vastklampen blijf je in een viceuze cirkel hangen.
Daar moet je uit! Zo snel mogelijk. Het is zéér moeilijk om die beslissing te nemen, want het is een radicale beslissing.
Ik heb haar gezegd dat ze me niet mag contacteren, met één uitzondering: als ze inziet dat ze moet praten over onze relatie(problemen). Maar ik heb hier geen echte hoop niet meer in. Nee, het is enkel een afscheid op een beleefde manier: ik laat de deur op een kiertje openstaan, zodat ze zachtjes dicht kan gaan. Ik wil geen deuren dichtkloppen. Ik weet het is symbolisch, maar onze relatie was niet slecht, en ze is geen slecht mens. Dat is de reden. En mijn ongekende goedheid natuurlijk.
Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Sterkte!
Groeten,
Nico