Vandaag best een prima dag gehad. Ik had mezelf optijd het bed uit geschiopt. Ben bij een vriendin langs geweest en koffie gedronken. Daarna het huis gedaan en even een kleine powernap.
Boodschappen en daarna op de bank met een film en een boek.
Rond etenstijd werd ik gebeld door hem. Ik heb niet opgenomen.
Daarna 3 smsjes van hem.
1ste: Lieve.... Wil je mij terug bellen?
2de: Lieve.. aub.
3de: Lieve... ik wil even kletsen en vragen hoe het met je gaat en wat bespreken.
Zucht.
Na een uur of wat terug gesmst dat ik van het weekend wel even bel.
Dat ik nu andere plannen heb.
Ik ben wel nieuwsgierig maar dat wilde ik niet laten merken.
Ik merk aan mezelf dat ik me ook moet wapen tegen hem als we gaan bellen.
Dus als ik ga bellen dan kan ik me daar op voorbereiden.
En heb ik geen zin van het weekend , doe ik het ook niet.
Maar ik mis hem nu wel weer even heel erg.
Hou vol...
Jullie relatie is anders dan ik me voor kan stellen en het lijkt alsof je niet weet wat je, op de lange termijn, wil.
Wat je wel weet is dat je niet wil terug sms' en, doe dat dus ook niet en laat nieuwsgierigheid het niet winnen. Er is altijd wel iets te bedenken 'om te bespreken.'
Ik vind dat je het goed gedaan hebt (van het weekend, als je zin hebt). Als je hem duidelijk hebt gemaakt dat je geen contact wil tenminste.
Als je daar niet heel duidelijk in bent geweest zal hij blijven proberen. Eerst sms'jes waar je nieuwsgierig van wordt, dan sms'jes waar je sentimenteel van wordt en dat zal zich misschien wel ontwikkelen tot ieder mogelijk sms'je dat jou een reactie zal ontlokken.
Als je duidelijk bent geweest dat je geen contact wil en hij gaat door, kan je hem er een keer fijntjes op aanspreken dat zijn gedrag wat op stalking begint te lijken. Dat zou moeten werken.
Het klinkt misschien hard, maar het lijkt er op dat jij degene bent die de grenzen moet stellen in jullie omgang.
In het algemeen heb ik sms ervaren als een verslaving. Het is een slecht iets: sms'jes zijn vaak op vele manieren te interpreteren en het schiet niet echt op. Het is geen communicatie, het is niet duidelijk. Het is een frikandel uit de muur die een behoefte lijkt te bevredigen, maar het doet niets voor je.
suc6!
Dank je wel.
Voor je reactie. Het klpt dat je schrijft dat ik het niet weet wat ik met hem wil op lange termijn.
Ik ben daar voormezelf erg dubbel in. Ik hoop dat we ooist weer samen komen. Ik hou ook nog er veel van hem. Ondanks dat ik weet dat we niet goed voor elkaar zijn.
Ik beantwoord vooral zijn smsjes niet omdat hij heeft aangegeven ruimte te willen.
Hij moet aan andere dingen kunnen werken dan met mij bezig te zijn. Hij heeft dat zelf aangegeven dat hij dat niet samen kan. Contact hebben met mij en zijn leven op orde krijgen.
Ik snap nu alleen zijn ruimte even niet. Want hij is nu degene die steeds contact zoekt. Misschien juist omdat het niet meer moet. Ofdat hij er spijt van heeft.
Ik vind zijn contact in zomate vervelend dat ik tot het besef kom dat ik hem mis, de herinnerigne maar ook omdat ik niet weet of ik terug mag sturen. Ga ik dan niet weer zijn ruimte in.
Daarom doe ik nu ook vooral veel leuke dingen om daar niet veel mee bezig te zijn. Want ik ben wel een echte smser. Vandaar ook soms mijn telefoon uit zetten. Ik vind het moeilijk als ik alleen ben of in bed lig.
En je hebt gelijk smsen als communicatie is slecht. En ik ben heel goed om er dingen uit te halen die er niet in staan.
Misschien wil ik van het weekend als ik besluit om te bellen ook aangeven hoe ik het wil.
Hij is niet de enige die met eisen kan aankomen,
Hmm, je stelt je op naar zijn
Hmm, je stelt je op naar zijn 'regels'. Maar het zijn regels die hij zelf niet naleeft. Als 'ie dat van jou vraagt, moet hij er ook zelf naar handelen, toch?
Ik kan alleen zeggen: bepaal voor jezelf hoe je het wilt hebben. Op termijn (eigenlijk nu al) gaat dit ten koste van jou en dat is zonde.
Je hebt ook moeite met alleen zijn. Dat is begrijpelijk en bijzonder vervelend. Is er geen andere mogelijkheid? Ik ken een meisje dat vaak bij vriendinnen gaat logeren als er weer eens een relatie op zit (ook maar een idee, ik heb zelf weinig moeite met alleen zijn). Offf, sms-en naar zo'n horoscooplijn als je de neiging voelt. Kost zoveel dat je vanzelf ophoudt
Nee, flauwekul natuurlijk. Maar denk goed na over alternatieven om jezelf te vermaken.
Je hebt nog tot het weekend (eigenlijk alle tijd, maar begin er mee) om nog eens even goed na te denken hoe je het wil hebben. Bedenk je: niets is onredelijk, het gaat om jouw welzijn.
Lavender
Ik krijg de indruk dat je naar zijn pijpen danst (is niet slecht bedoeld) maar voor jezelf wel..hij manipuleerd je..hij wil meteen antwoord en jij geeft hem dat ook. Stoppen meid. En je moet hem ook niet bellen in het weekend, dat is alleen wat ie wil, hij vraagt het en jij doet het..je bent nu aan het verwerken en hij valt jou lastig, zo kom je nooit van het gevoel af en blijft je ronddraaien in die cirkel..je moet uit die put komen en als hij jou iedere keer benaderd val je weer dieper en dieper. Het is zo belangrijk dat je er uit komt. Hij maakt nu de dienst uit door lieve woordjes te zeggen tegen en jij trapt daar in.. ''wil je me aub bellen'' hij verwacht dat jij dan terug smst met ''hoezo, wat is er''
want nu brand er bij jou de vraag de hele tijd, ''wat wil hij'' door hem lig jij vanacht weer wakker en te draaien omdat jij wil weten wat ie wil..
je maakt je gek door hem, en dat verdien je niet..kom op nou!!
Sterkte
kiki