O, lieverd, begrijp je volkomen. Dat steeds denken, als alles anders was waren we nu dit aan het doet, deden we nu dit gezellig met z'n tweeen....waren we nu daar en daar.
Overal waar ik loop denk ik "o, dat hebben we samen gedaan, daar zijn we toen en toen naar toe geweest, dat hebben we samen gegeten, dat gezien".
Maar..je gaat eraan kapot. Hoop zo voor jou dat de brief werkt en jullie saampjes gelukkig worden.
Het klinkt verschrikkelijk, maar ga uit van ergste (dat je doe je niet, dat weet ik, wat je hebt hoop, ik heb hoop...iedereen heeft hoop dat het goed komt), bescherm jezelf mocht het niet meer goed komen.

Je leven is sowieso niet voorbij. Onzin. Ik wilde ook 3 weken geleden liever dood zijn dan leven. Maar waarom? Schijnbaar heeft iemand (ik geloof in God, misschien andere mensen in destiny, liefde..wat dan ook) voor jou (en voor mij) een ander plan dat dit leven met hem.

Wat ben ik je ook eigenlijk goede raad aan het geven. Zit precies in dezelfde situatie...hoop...hoop...maar mijn goede raad sla ik zelf ook in de wind. want het was toch so speciaal, zo liefdevol, wij waren toch EEN een superduo!! (mijn ex zijn woorden, niet de mijne!)...en toch laat hij me gaan (en jouw ex jou?)!!

Willen we zo iemand wel terug? Tuurlijk, als hij nu belde, wilde ik hem meteen weer proberen...maar waarom? Omdat de tijd die is geweest, uit gewoonte, uit angst voor het nieuwe, helemaal weer opnieuw iets opbouwen, eerst alleen dan met een ander?

Hoop dat je brief werkt en dat dat ook echt is wat je wilt!!
Gun het je van harte, als ik het niet meer terug krijg dan maar iemand anders dat geluk gunnen.

WEns je alle succes....en mocht het niet lukken.... don't give up...schijnbaar was dit niet de ware!!! Gelof in jezelf, het enigste wat je altijd zal hebben in dit leven is jezelf...

sterkte!