Beste allemaal,
Een jaar geleden heb ik een geweldige jongen ontmoet, we paste erg goed bij elkaar en waren een prachtig stel om te zien. Na 7 maanden een geweldige tijd samen te hebben gehad waarin prachtige dingen zijn gebeurd zette hij er een punt achter. Hij was ontzettend gek op me en heeft echt laten zien dat hij voor me wilde gaan.. De reden dat het over is, is dat ik veel over zijn exen heb gezeurd (zij liepen vaak achter hem aan te vangen).. Ik vond het erg moeilijk om met zijn exen steeds geconfronteerd te worden en zo ging ik min of meer op onderzoek uit naar zijn verleden, wilde alles tot in de detail weten (heel fout) soms liep dit uit op grote ruzies.. Hij was helemaal klaar met mijn gezeur en zijn gevoelens voor mij waren weg.
Nu hij weg is mis ik hem meer dan ooit, het doet zo ontzettend veel pijn. Het is een geweldige man, deed alles voor me en ben zo ontzettend gek op hem. Ik hou erg veel van 'm en had zo graag mijn dromen met hem waar willen maken. We komen elkaar zo nu en dan nogwel eens tegen in de sportschool maar praten niet met elkaar.. afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst weer naar zijn spinningles geweest (hij geeft spinningles) en heeft hij alleen gevraagd hoe het met me ging, natuurlijk zei ik van wel.. maar diep van binnen ben ik gebroken.
Ik wil zo graag dat hij terug in mijn leven komt maar zie het niet gebeuren.. Hij riep altijd dat ik de ware voor hem was en dan nu boem ineens over... dat kan toch niet? Op de dag dat het uit ging heeft hij nog wel tegen zijn collega's gezegd dat hij nog gek op me is en bang is in de tijd dat het uit is dat ik een ander zou krijgen, maar dat was toen, ik ben er bang voor dat hij er inmiddels anders over denkt (dit kan ik zien aan zijn gedrag).
Iemand raad? Hoe kom ik hier zo snel mogelijk over heen..
Heb het gevoel dat ik niet meer zo gelukkig wordt als dat ik met hem was, er niemand kan overtreffen.. Me vertrouwen in mezelf en eeuwige trouw is totaal weg! Komt dit gevoel nog terug?
Beste Sjouke, Het is volgens
Beste Sjouke,
Het is volgens mij heel normaal dat je je zo voelt. Er is nu geen makkelijke oplossing voor het liefdesverdriet, het is echt iets waar je doorheen moet. Je weet volgens mij zelf ook wel dat je nu allemaal gedachten hebt die niet per se realistisch zijn, zoals dat je niet meer zo gelukkig gaat worden als dat je met hem was etc. Natuurlijk ga je nog zo gelukkig worden als dat je met hem was en waarschijnlijk nog gelukkiger! Iemand die je zo laat vallen en niet het begrip kan opbrengen voor jouw handelingen zou jou denk ik nooit helemaal gelukkig maken, dan word je binnenkort als vrijgezel al gelukkiger en al helemaal gelukkig met iemand die je begrijpt en niet pats-boem in de steek laat.
Nu is het moment om je op jezelf te richten en niet op wat hij denkt/voelt/doet. Hoewel dat natuurlijk heel makkelijk gezegd is, is dat echt het beste. Als het niet meteen goed gaat is dat ook niet erg, dan ben je in ieder geval stappen vooruit aan het zetten misschien iets minder naar achter aan het kijken.
Focus je op jezelf, wees lief op jezelf en accepteer het verdriet.
Xx
Beste Babbelzon, Bedankt voor
Beste Babbelzon,
Bedankt voor de reactie, doet me goed om dit te lezen. Nee dit is zeker waar, maar ik begrijp van zijn kant uit ook dat hij iemand wil die 100% voor hem gaat en niet stees blijft doorzeuren over zijn ex-en... Hij heeft heel vaak gezegd dat ik de enige voor hem ben en zijn ex-en hem niets meer doen, en ik bleef maar door en doorzeuren en zie dit nu als de grootste fout in mijn leven... ik ben hem daardoor kwijt geraakt! En natuurlijk begrijp ik als dit iedere keer uitloopt op grote ruzies dat hij zowiets heeft gehad van hier heb ik geen zin meer in, ik maakt een eind aan de relatie want ik wil iemand die wel voor mij gaat en niet over mijn ex-en zeurt... Maar het maakte me zo ontzettend onzeker.. Ik heb er zeker van geleerd maar ik krijg hem hierdoor niet meer terug. Aan de andere kant, is dit een reële reden om het uit te maken, je moet er toch ook over kunnen praten samen.... Tuurlijk is er wel meer dan dit gebeurd in onze relatie, maar zo is het leven en geen enkele relatie is perfect. Nu ben ik alleen maar bang dat hij zijn leven met een ander gaat delen. Hij is echt een ontzettende mooie man, en vrouwen zijn erg gek op hem! En als ik hem zie voelt het alsof ik als een magneet naar hem toetrek. Ook doordat hij zo ontzettend mooi is kan ik er zo moeilijk afstand van doen...
Graag gedaan hoor! Wat je je
Graag gedaan hoor!
Wat je je wel moet bedenken is dat je nu weet wat je anders had willen doen (minder 'zeuren' over zijn exen), maar dat zou niks veranderd hebben aan jouw gevoel van onzekerheid op dat vlak. In een relatie moet je elkaar ondersteunen en dit geval verwachtte hij dat jij dit gevoel uit kon zetten in plaats van dat jullie er samen uit kwamen. Als hij zich op een goede manier inzette voor de relatie door jouw gevoelens serieus te nemen en hier met jou aan te werken, zou dat misschien iets veranderd hebben aan jouw gevoelens. Je had het dus op kunnen kroppen, maar of dat nou zo verstandig was geweest..? Ik denk zelf ook niet dat je dat lang volgehouden zou hebben. Zulke primaire gevoelens kan je simpelweg niet uitzetten.
Op het moment dat hij al afstand heeft genomen, kan je niet meer anders dan ook afstand nemen en jezelf anders leren weren tegen de pijn die hoort bij de afwijzing. Ik snap echt dat dit allemaal heel moeilijk is..
Pas ook op dat je hem niet idealiseert! En al zal je in de toekomst misschien geen man tegenkomen die lichamelijk zo aantrekkelijk is als je ex, zal je toekomstige vriend je misschien op andere vlakken meer te bieden hebben!
Bereid je erop voor dat als jullie uit elkaar zijn, hij een nieuwe vriendin zal krijgen, vroeg of laat. Dat is niet te vermijden..
Xx
Ook hier heb je weer volkomen
Ook hier heb je weer volkomen gelijk in! Maar het blijft moeilijk, het enige wat er steeds door mijn hoofd blijft spoken is: Het is allemaal mijn schuld, had ik dit alles maar niet aan hem gevraagd, had ik maar naar hem geluisterd... En dat blijft zo ontzettend moeilijk! En juist de gedachte dat hij waarschijnlijk snel een ander zal hebben (hij is erg gek op vrouwen) maakt me zo bang, maar wat je aangeeft dit is niet te vermijden.. Ik wil ook dat hij gelukkig is maar gun hem op dit moment meer geluk dan mijzelf. En het ergste is nog we zien elkaar nog zo vaak in de sportschool, en dan zie ik hem soms naar me kijken en natuurlijk zoek ik er dan weer wat achter als hij zo lief naar me lacht. Maar het is gewoon zo rot gelopen... ik heb 1 week lang keihard voor hem moeten vechten om er samen maar uit te komen, nog 1 dag voordat het uit ging zei hij: acht schat, ik wil je iegenlijk ook helemaal niet kwijt! Hij heeft me in die week zo in verwaring gebracht WEL NIET WEL NIET! Het was verschrikkelijk en ik ging er ook helemaal aan onderdoor. Ik moest zelfs op het moment dat ik een relatie met hem had aanhoren dat hij nog een verhouding zou hebben met zijn ex.... dit heb ik hem nooit verteld en altijd voor mezelf gehouden ( ik heb altijd gedacht als ik dit aan hem vraag, zou het betekenen dat ik hem niet vertrouw) en een dag voordat het uitging heb ik hem dit verteld dat dit mij erg onzeker heeft gemaakt. Hierop antwoorden hij niet veel, hij vond het alleen heel erg dat ik dat had gedaan. Het is allemaal zo verschrikkelijk dit gevoel, ik heb zo sterk het gevoel dat ik alles voor mezelf verprutst heb! Gaat dit gevoel nog wel over?
Bedankt voor de fijne reacties, het helpt altijd om er met andere mensen over te praten!
Ik vind het ook altijd heel
Ik vind het ook altijd heel fijn om met anderen te praten over dit soort dingen, op een gegeven moment hebben je vrienden het ook wel vaak genoeg aangehoord denk ik altijd zo..
Het lijkt er voor mij heel erg op dat hij alles op jou afschuift en dat jij hierdoor heel erg aan jezelf gaat twijfelen. Ook lijkt het uit je verhalen alsof hij weinig tot geen begrip op kan brengen voor jou en je gevoelens. Dit is niet goed, want die mogen en moeten er zelfs zijn! Hij brengt je ontzettend in verwarring en als hij het beste voor jou zou willen, zou hij dit niet doen. Het lijkt erop alsof hij ontzettend veel met zichzelf bezig is en te weinig met jou bezig was.
Je hebt heel veel goede dingen gedaan in de relatie. Je hebt geprobeerd te communiceren over de problemen in de relatie, je hebt aangegeven waar je het moeilijk mee had, je hebt een week lang voor hem gevochten.. Bedenk eens wat jij nodig hebt en wat jij waard bent. Wat kreeg en krijg jij van hem? Is dit wel zo positief?
Het is ook heel logisch dat je onzekerheden kreeg toen je hoorde dat hij een affaire zou hebben met zijn ex.. Dat zorgt ook voor wantrouwen.
Hij helpt je niet door met je te flirten of je sporadisch aandacht te geven. Tot nu toe heeft hij niet de stappen ondernomen om jou terug te winnen of weer iets met je op te bouwen.. Dat moet denk ik op dit moment genoeg zeggen.
Een schrale troost: dit gevoel gaat over! Het gaat lang duren, veel pijn doen, heel moeilijk zijn. Maar het gaat over!
Je hebt niks verprutst, want als hij je niet wil zoals je bent, zou het ook niet werken. Er gaat iemand op je pad komen die jou accepteert en wil zoals je bent!
Xx
Het wordt bijna eng! Je kent
Het wordt bijna eng! Je kent hem niet, maar wat je zegt klopt 100% hij was wel erg veel met zichzelf bezig!!
Wat ontzettend fijn dat iemand die je niet kent je al zoveel verder kan helpen hier in! Veel dank hiervoor.
Het wordt nu tijd dat ik me op mezelf ga richten en voor mezelf alles weer op een rijtje krijg!
Goedkomen zal het best wel en wie weet wat er later op mijn pad komt. Het heeft tijd nodig, en tijd heelt wonden!
Veel dank voor deze opbeurende woorden!!