Zoals de sneeuw voor de zon begint te verdwijnen....zo begint ook langzaam de pijn en het verdriet uit mij weg te trekken...

Ja...ik mis "S" nog heel erg...soms zijn er van die momenten dat ik het liefst bij haar was, maar ergens begin ik me meer en meer te realiseren dat de échte liefde waarschijnlijk al halverwege onze relatie over was!
Als ik naar buiten kijk zie ik het rotweer beetje bij beetje wegtrekken...mensen worden automatisch weer een stuk actiever...en zo ook ik! Ik zit niet meer aan huis vast! Ik kan weer eens de auto pakken om iemand te bezoeken! Ik kan weer eens de gympen aantrekken en alle ellende, gedachten en verdriet van me afrennen!

Een dikke week geleden schreef ik nog een blog over een terugval....nu zie ik alles vanuit een heel ander daglicht!
Het "missen van" zal misschien nog niet snel afgelopen zijn, maar ik voel me nu al een heel ander mens! Heb in de tussentijd wat dingen gehoord die mijn gedachten m.b.t. "S" stevig verandert hebben! Zo heb ik eigenlijk energie en kostbare tijd in iemand gestoken die toch nooit van plan was om de relatie tot iets moois en intens te laten uitgroeien! Klaar was ze ergens....en dat al halverwege onze relatie!

Zo heb ik een aantal goede gesprekken gevoerd de afgelopen week...met familie maar ook met een aangewezen persoon hiervoor! Ik sta zeer positief in het leven...heb veel te bieden...ben zeer sociaal aangelegd...en heb verder eigenlijk best een heel leuk leven! Waarom ga ik dan zo bij de pakken neerzitten als iemand, waarvan ik dacht dat zij het écht voor me was, me niet langer in haar leven wilt? Zij maakt een fout... zij geeft mij maar "gewoon" op... zij gaf eerlijk toe dat ik de eerste jongen in haar 25-jarige bestaan was die pas écht tot haar doordrong...waarmee ze écht een toekomst zag... waarvan ze écht zielsveel hield!!

Mijn leven gaat verder... en ik heb in de afgelopen 8 dagen na mijn laatste blog best veel bereikt voor mezelf!
Zo heb ik niet meer de drang gehad om haar te smsen! Niet meer het gevoel van "mijn god, waar zou ze nu ergens zijn? en met wie?"..... nee, ik laat "S" in haar waarde, zij denkt dat ze beter kan krijgen, dan moet ze daar ook zeker voor gaan!
Ik ga verder, weg met m'n slechte zin, m'n hoofdpijn en m'n achterlijke gedachten van "kom ik op m'n 30ste wel iemand tegen waarvan ik nét zoveel houdt?".

Deze jongen heeft een groot hart, ik doe alles voor iedereen... nu is het tijd om aan mezelf te denken, zelf gelukkig te worden! En dat gaat me lukken ook!!
Zoals "S" het eerder al omschreef....zij wil dit hoofdstuk sluiten... ik denk dat ik ook toe ben om dit hoofdstuk te sluiten, een hoofdstuk dat helaas maar een paar pagina's omvatte!

Ik ga gelukkig worden... een nieuw boek openen... een boek met oneindig veel hoofdstukken!

Liefs,
G