Het is ondertussen al weer bijna 2 maanden geleden dat ik mijn laatste blog plaatste... het is nu 3,5 maand officieel uit met mijn exvriend. We waren bijna 3 jaar samen.
Ik heb me verschrikkelijk rot gevoeld om alles en ik wilde hem zoooo graag terug nadat de beslissing was gemaakt! Daardoor bleef ik contact met hem houden en sprak ik hem nog elke dag... Eind oktober vertrok ik voor een paar weken naar het buitenland en toen heb ik tegen mezelf gezegd, ik moet verder gaan, het is nu of nooit... Dus heb ik besloten om al het contact te verbreken. We zijn niet met ruzie uit elkaar, in tegendeel zelfs, ik weet dat als er echt iets zou zijn ik hem altijd nog kan bellen... KAN bellen ja... Want ik weet dat ik het niet meer zal doen. Hij is heel erg belangrijk voor mij geweest een hele lange tijd, maar ik ben er eindelijk achter dat de belangrijkste persoon in je leven nog altijd jijzelf bent. Al het contact verbreken is het beste besluit wat ik ooit heb genomen. Ik richt me weer op mezelf en ik denk niet na over wat hij aan het doen is en met wie, etc. Natuurlijk denk ik nog wel eens aan hem, soms met een glimlach, soms met een traan. Het zijn herinneringen en die draag je altijd met je mee. Het scheelt dat ik weet dat hij heel veel om me heeft gegeven en nog steeds om me geeft en we op een vriendelijke manier uit elkaar zijn gegaan denk ik...
In ieder geval, die paar weken in het buitenland hebben me een andere kijk gegeven op zo veel dingen! En er is zo veel meer in de wereld om van te genieten naast die ene persoon!
Dus lieve allemaal, wat ik eigenlijk probeer te zeggen... Het wordt beter! Echt waar! Bij sommigen duurt het wat langer dan bij anderen... Maar je komt er wel! Ik heb me heeeeel erg laag gevoeld de eerste anderhalve maand dat het uit was, ik heb elke dag gehuild, wilde niet meer eten... Het was zo erg dat zelfs mijn ouders er doodongelukkig van werden, omdat elke keer als ze me spraken ik alleen maar kon huilen. Maar nu voel ik me weer als de oude, ik kan weer lachen en kan weer genieten van leuke dingen doen met vrienden, etc! What doesn't kill you makes you stronger en ik heb inderdaad het idee dat ik sterker ben geworden en ben gegroeid door alles wat er is gebeurd. Ik weet nu dat ik nooit iemand boven mijzelf moet verkiezen.
Dus kop op en een dikke knuffel voor de mensen die nog in het diepe verdriet zitten!!! Ook jullie komen er écht!!!
Dat geeft de burger moed....
Dat geeft de burger moed.... Fijn om te weten dat het wegtrekt en ook heel lief dat je dat met ons wilt delen! Ik hoop dat ik ook snel zo ver ben, bij mij is het na een relatie van 13 maanden pas anderhalve week uit.
Dus ik zit nog tussen hoop en wanhoop in. Heel af en toe voel ik me een momentje goed. Maar te weten dat het beter wordt is heel fijn. Heel veel geluk met alles!