Tja moeilijk dit hoor... ik kan uit je verhaal niet opmaken wat er speelde, of wat er allemaal aan vooraf gegaan is. Wat ik wel voel is je onbegrip je vraagtekens. die vraagtekens die ontstaan zijn door iemand waar jij heel veel van houdt. Jij wilde er alles aan doen om samen te blijven, er voor te zorgen dat je kinderen ook datgene krijgen wat jij in hem zoekt. Een maatje, een vader (ja ik noem het maar zo, maar begrijp dat dit onmogelijk is) en gewoon die warme arm om je heen. En wat krijg je? Geen antwoorden, alleen maar meer vragen, een vage reaktie. Als ik dit zo lees krijg ik heel erg het idee dat je relatie het niet aan kan, dit niet wilde of verwachtte.. Een gezin krijgen is heel wat anders dan een gezin starten en vanaf het begin opbouwen. Nu wil ik niet beweren dat hij dit niet aanzag komen, tenslotte wist hij waaraan hij begon. Maar is dat wel zo? Wist hij wel wat het inhield om hieraan te beginnen? Wist hij wel dat een gezin de zwaarste beproeving is die je maar kunt krijgen. Vooral als het gezin niet de 'jouwe' is?

Heel erg lastig hoor.. jouw verwachtingen, jouw liefde zo onbeantwoord, en alleen achter gelaten met vragen. Bij mij reist de vraag dan ook 'wil je wel verder met iemand die jouw gezin niet aankan?' of er niet voor wilt vechten?

Misschien is het beter zo.. hoe moeilijk ook te beseffen.. zeker nu jij het gevoel hebt van.. waarom ???????

groetjes Berrie