Ik moet even van mij afschrijven.

Na een relatie van een jaar, heeft mijn vriend de relatie verbroken, hij zegt dat ie rust wil en dat ie dr over na wil denken, maar ik vind het zo moeilijk om hem die rust te geven.

Het begon allemaal 3 1/2 jaar geleden.
Ik leerde deze jongen kennen, en was eigenlijk meteen verliefd op hem. Ik durfde het alleen niet toe te geven. Ik had nml een vriend en heb mijn gevoelens voor hem weg gestopt. Het was allemaal best moeilijk. Als ik hem zag voelde ik duidelijk een aantrekkingskracht en voelde ik duidelijk dat ik hem wilde knuffelen en wilde zoenen. Dit alles liet ik achter me.

Na een relatie van 1 1/2 jaar met mijn ex, werd ik weer vrijgezel. Het was zwaar, heel zwaar, maar van de andere kant. Ik had hem, mijn beste maatje.

Na 2 weken waren we er uit, we waren verliefd, smoor verliefd en begonnen dan ook een relatie. We hebben leuke tijden gehad, maar ook minder leuke tijden. We hebben het heel zwaar gehad. Maar ook tijden gehad dat het allemaal super soepel liep.

Nu is het voorbij, zegt hij. maar ik geloof het niet. Hij noemt me nog schatje, mist me en hij voelt nogsteeds meer voor me als vriendschap.
Het is een lang verhaal om te typen. Toen we afscheid namen deden we dat door middel van een tz en een knuffel. Dit kan niet all1 nog maar vriendschap zijn!!..

Hij zegt dat hij rust wil, er over na wil denken, maar ik vind het zo moeilijk om hem die rust te geven. Hebben jullie tips voor me? Ik eet niet meer, drink niet meer, en slaap ook niet meer.
Ik trek het niet zonder die jongen.
Ik mis hem zo enorm...

Groetjess