Drie maanden is het nu uit. Althans, drie maanden geleden ben ik bij haar weggegaan. Ruim drie jaar was ze mijn alles. Maar het kon niet meer. De vele ruzies, we waren (en zijn) te verschillend. We hadden bijna samen een huis gekocht. Mij leek het beter om dat niet te doen. Ik was bang om me definitief aan haar te binden. Bang om haar later nog meer pijn te doen. Dus heb ik de beslissing genomen dat we eerst ieder ons eigen leven moesten leiden. En dat ging goed. We hadden nog wel veel contact met elkaar, maar toch had ik het idee dat ik bezig was mijn eigen leven op poten te zetten. Ze is eigenlijk ook nooit echt weg geweest. Tot nu dan. Nu heeft ze een ander.... Nu is het opeens beter dat we geen contact meer hebben. Dat wil zij zo. Verdomme wat doet dit pijn. Nu besef ik opeens wat ik heb weggegooid. Het komt nu ook echt niet meer goed. Mijn verstand zegt nog steeds dat het beter is dat we allebei onze eigen kant op gaan. Mijn gevoel werkt nog niet echt mee. Het doet zo ontzettend pijn dat ze zichzelf nu aan een ander geeft. Ik mis de kleine dingen: samen in de bank liggen en door haar haren kriebelen, de ontbijtjes op zondagochtend, samen naar de film, elkaar spontaan verrassen met een etentje. Dat doet ze nu allemaal met een ander. Ben ik dan zo makkelijk te vervangen? Ik weet dat ik het allemaal zelf heb gedaan door de relatie te verbreken. Maar ik had gehoopt dat we door allebei wat tijd voor onszelf te hebben elkaar weer helemaal terug zouden vinden. Zij heeft die tijd voor haarzelf helaas anders ingevuld. En daar moet ik nu mee leren leven. Gaat deze pijn en jaloezie ooit nog over????!!!
Groeten, Garfield
Tussen mij en mijn ex is het
Tussen mij en mijn ex is het uit om precies dezelfde reden: ook hij was bang me pijn te doen en bang om zich definitief aan mij te binden. Neem ?ɬ©?ɬ©n ding van mij aan: niets doet zoveel pijn als iemand te moeten missen terwijl je weet dat het niet aan de gevoelens ligt. Hij heeft voor mij besloten dat ik beter af ben zonder hem, ik heb er niks in te zeggen gehad...en ik mis hem nog elke dag met iedere cel van mijn lijf.
Inmiddels is het voor ons allang te laat: dat weet ik, maar ik ben hem nog altijd niet vergeten. Ooit zal het slijten, maar zover ben ik nog lang niet.
Jij komt er ook overheen; dat geloof je nu niet, maar dat is echtzo. Leer hiervan: maak nooit meer de fout om bij degene van wie je houdt weg te gaan omdat je eigenlijk denkt dat je niet goed genoeg bent. Want dat ben je w?ɬ©l, anders was ze niet bij je. Ik heb hier ooit een verhaal gepost ("Onbetaalbaar" heet het), dat is ongeveer dezelfde situatie, bekeken vanuit mijn standpunt. Wie weet heb je er iets aan.
Sterkte!
TRUST ALL PEOPLE...JUST DON'T TRUST THE DEVIL INSIDE THEM
Bedankt
Hoi Aaltje,
Bedankt voor je woorden. Het is inderdaad erg herkenbaar. Het doet nu alleen zo pijn dat zij dat stadium al voorbij is en erkent dat ze inderdaad op dit moment beter af is zonder mij. En juist nu mis ik haar meer dan ooit. Maar het is te laat. Ik hoop dat ik ooit nog de kans krijg om nooit meer dezelfde fout te maken. De tijd zal het leren.....
Garfield
het lukt....
Ruim drie jaar verder nu. Het is me inderdaad gelukt om de pijn te laten verdwijnen. Heeft lang geduurd en heeft veel moeite gekost. Heb nu ook geen spijt meer van mijn beslissing. Ben nog wel vrijgezel, want heb nog niet degene ontmoet waarmee ik dezelfde klik had als met mijn ex. Het is nog steeds lastig om jezelf volledig te geven. Toch weet ik dat er voor mij ooit weer iemand voorbij zal komen aan wie ik me volledig kan geven.
Ben je daar zo erg van
Ben je daar zo erg van overtuigd dat er niemand zal komen waar jij je volledig aan kan geven?
Volgens mij kan je dat nooit op voorhand zeggen.
Ik heb net een relatie van elf jaar be?ɬ´indigd en als het van mij alleen afhing hadden we nu trouwplannen. In het begin wou zij snel "zekerheid" maar was van mijn kant het vertrouwen niet groot genoeg. We hebben gedurende die hele periode zeer vele problemen gekend met tijdelijke breuken als gevolg. Volgens haar was telkens de reden dat ze geen zekerheid had...nu kan ze die krijgen...maar is ze om een andere reden overstuur. Ik hou nog steeds van haar maar heb nu beslist enkel en alleen om mezelf te beschermen om geen contact meer op te nemen. Ik hoop dat het sneller lukt.
Ook nog even dit : de intimiteit en de sex was in een andere relatie van ervoor ook veel beter en daar heb ik ook wel eens sporadisch aan gedacht, maar dat neemt niet weg dat in de laatste relatie de sex ook positief ge?ɬ´volueerd is.
ik mis ook alle kleine
ik mis ook alle kleine dingen, soms mis ik ze veel te erg..
tis nu een maand geleden dat hij het heeft uitgemaakt. hij wou voor z'n carri?ɬ®re gaan.tis zo dubbelzinnig..hij houdt nog van me en toch kwetst hij me zo.
ik kan nu ni zeggen of dak nog van hem hou of ni..
hopelijk kom ik hier ook door
optrekken met vrienden nu is moeilijk, want ik moet de mensen ook proberen te vertrouwen
ik wil ni bij iemands nieuws weer alles te hoeven opbouwen,alles uit het verleden te vertellen..
das te moeilijk vo de moment
super van je daj derdoor geraakt bent Garfield..nog veel succes!!!