Ik zie nu dat mijn daten een manier was om mijn ex te vergeten.
De eenzaamheid te ontvluchten.

Ik vergeleek de mannen met mijn ex.
Ze moesten niet op mijn ex lijken.
Er bleef verbinding met hem door de lopende rechtszaak.
Er bleef verbinding met hem door de negatieve mails.

Nu dit alles rustig is merk ik dat er toch nog verdriet zit.
Vandaag is mijn ex jarig en daardoor denk ik aan hem.
Vooral de mooie herinneringen komen nu naar boven.
Bijvoorbeeld wat we deden op zijn verjaardag, leuke dingen met ons gezinnetje.
Ik heb bijna geen mooie herinnering gehad de afgelopen periode
In de afgelopen periode was het voor mij vooral het ontrafelen van destructieve patronen van mezelf.
En omdat er strijd was, voor mezelf gaan staan.

De strijd stond ervoor, en nu die er niet meer is.
En ik niet ga daten, word ik weer een stukje in mijn ldvd proces getrokken.

Ik zeg een stukje, want dat is het ook.
Ik heb nog steeds een sluimerend hoop stukje.
Als hij zijn destructieve patronen doorziet komt die wel terug bij mij.
En dat laatste hoop stukje wil ik loslaten
Hij is zijn eigen weg gegaan.
Is gelukkig met zijn nieuwe vrouw.
En mijn gevaar is dat ik denk hoe kan dat nu dat je gelijk gaat samenwonen en na 1 jaar trouwen na 22 jaar dan ben je aan het vluchten.

Ik heb hetzelfde gedaan toch met mijn daten.

Ik zal vandaag mezelf op zijn verjaardag toestaan dat alle mooie herinneringen er mogen zijn. Vandaag mag ik mezelf daar volledig in verliezen.
Het hoop stukje wil ik loslaten.

Mariah