Tja daar zit je dan ALWEER..,
ik voelde me een paar dagen wel redelijk maar kon vandaag weer niks anders
dan huilen.
Huilen omdat ik hem zo vreselijk mis,niet zonder hem kan,
en m kwijt ben aan een ander.
Het voelt zo vreselijk,en niemand die je helpen kan.
Kon maar iemand het ff oplossen ofzo.
Zo zie ik m'n hele toekomst niet meer zitten,alle dromen zijn weg.
Was ik maar nooit het huis uitgegaan denk ik nu,was 't miss nog goed geweest..
Maar ja terug gaan is geen optie,willen m'n ouders al helemaal niet.
Ik zou er echt alles voor over hebben dat ie terug zal komen,
maar ja zou niet weten wat.
Zucht..