Mijn vriend kwam meestal de zaterdag uit zijn werk naar mij toe,gezellig samen koken,lekker bijkletsen,en gewoon genieten van elkaar!
Wat waren we blij dat we elkaar na zoveel jaren eindelijk dan toch tegen waren gekomen!
Verwondering hoe dat nou kon!Omdat we de ware voor elkaar zijn zei mijn vriend dan!
Echt meissie je maakt mij zo gelukkig je hebt mijn hart weer doen branden!
En nu zit ik hier in mijn uppie en hij is terug met hangende pootjes naar zijn ex!
De ex waar hij van gescheiden is omdat er niets meer was wat hun bond!!
Dat klinkt toch als een hele slechte film??
Waarom zijn wij elkaar eigenlijk tegen gekomen??
Ik begrijp er helemaal niets van en zit de hele tijd maar te piekeren,hoe het nu zover heeft kunnen komen!
Zie weer tegen het weekend op gewoon omdat ik er zonder hem niets meer aan vind...
Ik was zo sterk maar heb nu weer veel verdriet!!
Groeten van een onzeker meissie

Je hebt gelijk, natuurlijk hoef ik niet altijd sterk te zijn. Op mijn werk merken mijn collega's al niet zo veel meer, kan me daar aardig groot houden. Soms heb ik zelfs weer eens goed de slappe lach, gelukkig! Maar thuis wissel ik nog vaak. Soms heb ik best een aardig uurtje, maar dan zie ik bv. weer wat op TV wat me aan haar herinnert en dan voel ik me weer zo alleen. Op die momenten laat ik m'n verdriet er gerust wel uit.

Ook wij zeiden vaak dat we altijd van elkaar zouden houden, dat we altijd de beste vrienden zouden blijven, ook als we andere partners zouden krijgen... Hard he, dat je dan nu opeens merkt hoe je kunt verschillen. Ik zit met mijn verdriet en mevrouw paradeert alweer door de stad...

Probleem met exen is ook dat voordat ze je ex worden, jij doorgaans in vertrouwen wordt genomen. Je weet doorgaans alles van ze - hoe ze zich voelen, hoe ze dingen ervaren, noem maar op. Alleen op het moment dat de relatie uitgaat, houdt dat meestal op. Er is dan namelijk toch iets veranderd. Je bent niet meer elkaars partner en dat is alleen te realiseren als je je daar ook naar gaat gedragen.

Daardoor komt het misschien dat het lijkt alsof de ex van iemand met ldvd altijd gewoon doorgaat met zijn/haar leven, terwijl diegene misschien net zo in de kreukels ligt als jij.

Een andere partner is dan wellicht alleen maar een bijverschijnsel. Wellicht zijn de exen die meteen een nieuwe hebben, daar gewoon makkelijker mee. Niet moreel gezien, maar puur qua aantrekken. De een is handiger in iemand versieren dan de ander en de een is makkelijker met het ontkennen of wegschuiven van moeilijke gevoelens terwijl hij/zij contact heeft met iemand van het andere geslacht dan de ander.

Iemand die niet zo moeilijk contacten legt met het andere geslacht, zal daardoor ook wellicht eerder een rebound aangaan.

Maar hoe het ook zij: het zegt allemaal niks over hoe diegene zich voelt. Dat is nou juist de kern: je deelt je leven niet meer met diegene, dus juist daarom weet je dat niet! En zeg nou zelf... Meestal is het andersom toch ook zo? Lig je in de kreukels van ldvd, maar als je je ex ziet, probeer je je zo sterk mogelijk voor te doen...