Het is sinds 2 weken uit met m'n vriend.
We hadden 2,5 jaar verkering..... ik voel me zo alleen.....
Ik weet nog alles wat 'ie tegen me gezegd heeft... al die dingen die we meegemaakt hebben...
Zijn liefde was over zei hij..... we hadden bijna elk weekend ruzie, waar ik (volgens hem) de oorzaak van was.
Ik liep van hem weg, wilde helemaal niks met hem en durfde hem dat niet te vertellen..... Dat was helemaal niet waar..... Ik wilde juist WEL met hem verder.... we hadden al zoveel plannen gemaakt voor de toekomst..... en nu is dat allemaal over :'( Niks kan me meer gelukkig maken .... ik lig al 2 weken elke nacht wakker... tis net alsof hij er helemaal niet meer mee zit... of heeft gezeten.....
Hij leeft heerlijk verder door en ik ??? EN IK DAN??? Soms heb ik het gevoel dat hij helemaal nooit meer aan me denkt.... hij heeft ook gezegd dat 'ie de eerst komende maanden geen vriendin zou nemen....
Wat hoor ik, heeft 'ie nu al een vriendin (voor de afleiding) moet je ook doen zei 'ie.
Wat kunnen mensen toch gevoelloos zijn zeg...
Ik mis hem zo..... waren we maar weer samen......
Waar ik het meest tegenop zie zijn de weekenden!
Hoe ga ik hier ooit mee kunnen leven????
ik ook
hoi liefje
ik heb ook een relatie gehad van 2,5 jaar en dat is sinds februari uit..en hij had ( zei ie) een week daarna al iemand anders..terwijl hij zei een week van tervoren dat onze liefde alleen maar meer werd..ik voel me precies zoals jou..ik zie et ook nie meer zitten en voel me zwaar klote en alleen...kan ook echt nie zonder hem ..want we horen bij elkaar..
Hallo
Ik voel helemaal met je mee, mijn vriendin heeft het na 4 jaar een maand geleden oppeens uitgemaakt. Het kwam als donderslag bij heldere hemel. Na wat praten (maar veel wou ze niet) vertelde ze me dat ze niet meer genoeg voor me voelde omdat ze vond dat ik te weinig aandacht aan de relatie besteedt heb. Dat is misschien wel waar, maar het was om redenen buiten haar. Hoe dan ook ik wilde heel graag verder en er alles aan doen om een betere relatie te hebben. Ze wou er niets meer van weten. Aangezien we al een heleboel toekomst plannen hadden (samenwonen, vakantie gereseveert etc.) dacht ik dat ze me maar wat vertelde en dat er eigenlijk iemand anders is. Dat zou het ook logiser maken dat het zo oppeens was. Maar zij zweert dat er niemand is, niet eens interesse voor een ander.......ze liegt normaal niet dus ik geloof haar wel maar het lijkt allemaal zo makkelijk voor haar dat ze misschien toch wel haar focus of een ander heeft gelegt.
Hoe dan ook ik ben er kapot van. Bovendien valt er een deel van mijn toekomst in het water want een van de redenen dat ik in Madrid woon is zij.
Maar ja, dat is mijn verhaal en zoals je kunt begrijpen toen ik las wat je geschreven hebt gingen de rillingen over mijn rug........ik voel precies hetzelfde........