Drie jaar geleden zat ik in dezelfde situatie. Werd gek van jaloezie bij de gedachte dat mijn ex een ander had. Inmiddels weet ik dat ze al weer twee jaar gelukkig is met een ander. En dat gun ik haar ook van harte. Ruim drie jaar was ze mijn alles, maar ik kon haar niet geven wat ze van me verlangde (zie mijn eerdere post). En dat deed verrekte pijn. Dat heeft ook lang geduurd. Maar inmiddels ben ik zover dat de jaloezie en pijn verdwenen zijn. Ben zelf nog steeds single, en voel me daar prima bij. Mijn leven is leuk, en ik hoop dat van haar ook. Dus echt waar: tijd heelt alle wonden!!!
Drie jaar geleden zat ik in dezelfde situatie. Werd gek van jaloezie bij de gedachte dat mijn ex een ander had. Inmiddels weet ik dat ze al weer twee jaar gelukkig is met een ander. En dat gun ik haar ook van harte. Ruim drie jaar was ze mijn alles, maar ik kon haar niet geven wat ze van me verlangde (zie mijn eerdere post). En dat deed verrekte pijn. Dat heeft ook lang geduurd. Maar inmiddels ben ik zover dat de jaloezie en pijn verdwenen zijn. Ben zelf nog steeds single, en voel me daar prima bij. Mijn leven is leuk, en ik hoop dat van haar ook. Dus echt waar: tijd heelt alle wonden!!!
het is verschrikkelijk. Het was nog maar 1 week (!) uit en hij stond voor mn neus uitgebreid met een ander te flirten. Ik ben harstikke kwaad geworden en heb het hem ook verteld. De reactie die ik kreeg? Het gaat jou allemaal niks meer aan want het is uit. Ik ben huilend naar huis gegaan.. ik ga voorlopig niet meer uit..
och man ik word al misslijk bij de gedachte dat mijn ex een ander zou hebben. Hij heeft het uitgemaakt onder het mom van.. Ik kan niet van een ander houden als ik niet van mezelf hou.. nou het zou een flinke messteek in mijn rug zijn als ie dan wel van een ander zou kunnen houden! Gelukkig voor zover ik weet is er geen ander in het spel. liefs san
Je bent al lang bezig dan met verwerken. Bijna 2 jaar is niet niks. Maarja, je zit ook in een lastige situatie. Als je alleen terugdenkt aan de negatieve dingen ben je met haar bezig, maar als je denkt aan de positieve dingen ben je misschien nog wel meer met haar bezig, omdat je haar dan gaat missen. Het is niet makkelijk allemaal. Eigenlijk zou je helemaal niet aan haar moeten denken, maar was het maar zo makkelijk.
Overigens, wat je zegt over dat ik me af moet vragen of ik wel iemand terugwil die al voor een ander heeft gekozen, klopt volkomen! Dat wil ik ook eigenlijk niet. Ik heb erg lang gehoopt dat het weer goed zou komen, maar die hoop heb ik opgegeven. Maar dat staat ook los van dat ik haar het geluk met een ander niet gun. Daarbij gaat het alleen om het idee dat ze dingen doet met hem die ze allemaal voor het eerst met mij deed en dat doet dan wel pijn. Daarom ben ik ook gaan hopen dat het tussen hen ooit over gaat, zodat ze ooit zal bedenken (wat jij ook zegt) wat ze heeft achter gelaten, maar z?ɬ?nder daarbij te hopen dat het dan weer goed zou komen. Ik zie wel hoe het loopt.
Ik wens jou in ieder geval ook ontzettend veel sterkte en hoop dat je ooit alles achter je kan laten.
En dat vind ik nou weer knap: met "plezier" terugdenken aan de relatie met je ex terwijl jij er uiteindelijk, net als ik, zoveel verdriet aan over hebt gehouden. Ik zou willen dat ik net als jij met vreugde kan terugkijken op de 5 jaar dat mijn ex en ik zijn samengeweest. Dan zou ik me namelijk niet zo klote voelen als ik aan haar denk (jammer genoeg doe ik dat nog steeds met enige regelmaat). Ook zou ik dan niet elke vrouw die te dicht bij me in de buurt komt spreekwoordelijk wegsturen. Je zegt dat ik zou moeten proberen om de pijn die ze me heeft aangedaan los te laten. Mn beste vriendin zegt precies hetzelfde: probeer de nadruk te leggen op de mooie momenten van de relatie in plaats van op de negatieve ervaringen. Echter, ik zou niet weten hoe ik dat voor elkaar moet krijgen; ik probeer dat namelijk al bijna 2 jaar.
Misschien is dat onbewust een stukje zelfbescherming, hoe vreemd dat ook klinkt. Als ik me ga blindstaren op alle mooie momenten dan bestaat immers de kans dat ik mijn ex alsnog ga missen op een manier die ik liever niet wil. Toch ben ik bang dat ik het anders, zoals jij al aangeeft, nooit los zal kunnen laten.
Je zegt trouwens dat het je niet lukt om je ex alle geluk met een ander te gunnen. Misschien dat het helpt om jezelf af te vragen of je daadwerkelijk verder met iemand wil die liever haar geluk bij een ander zoekt. Voor mij was de kous daarmee snel af, want het antwoord op deze vraag is makkelijk gegeven. Uiteindelijk is het haar verlies wanneer ze erachter komt wat ze heeft achtergelaten.
Wel knap dat je dat zo kunt: haar het geluk gunnen met een ander. Ik gun mijn ex ook al het geluk van de wereld maar... niet met een ander. Alleen is het bij mij dan weer zo (in tegensteling tot jou) dat ik probeer terug te denken aan de leuke dingen die we samen hebben gedaan. Dan denk ik: "We hebben in ieder geval een mooie tijd gehad. Het is mooi geweest", terwijl jij, zeg je zelf, als je aan haar terugdenkt een 'stortvloed aan negatieve gevoelens' over je heen krijgt. Dat probeer ik juist te vermijden door de pijn die ze me heeft aangedaan los te laten. Tenminste dat probeer ik, daar ben ik denk ik nog mee bezig. Is dat niet iets wat jij ook zou kunnen proberen?
Volgens mij ben ik wat dit betreft net iets anders dan de meesten hier. Als ik denk aan mijn ex, haar nieuwe vriend en "ons" leventje (huisje-boompje-beestje) wat ze nu met hem leidt, dan ben ik totaal niet jaloers of iets in die zin; het is ze gegund..., eerlijk waar. De gedachte aan mn ex maakt me wel verdrietig, omdat ze me veel pijn heeft gedaan met haar gedrag, maar van het feit dat ze zich nu volledig geeft aan een ander kan ik niet wakker liggen en heb ik ook nooit gedaan ook.
Dus, om maar even terug te komen op de stelling: het kan mij aan mn derriere oxideren dat mijn ex zich nu aan een ander geeft. Dat is haar goed recht en uiteindelijk wil ik ook niets met iemand die niet volledig voor mij gaat!!
Hoe kan ik nog geloven in de liefde nadat mijn ex tegen me zei dat ik zo bijzonder voor haar was, dat ze (een tijdje nadat ze me had bedrogen en verlaten voor een ander) tegen me zei dat ze toch wel gemerkt had hoezeer ze aan me gehecht was geraakt, nadat ze zei dat ze niet wegging voor meer liefde, nadat ze zei dat, ondanks voorgaande, ze in de verliefdheid op de ander op een diep onbewust niveau had ervaren dat ze zo goed bij elkaar pasten(!?), nadat ze zei dat het besef van de blijvende kinderloosheid (nog maar net daarvoor deinitief duidelijk geworden) haar blijkbaar een gevoel van 'rucksichtslosheit' had gegeven!? Degene waar ze zes jaar lang mee had geprobeerd een kind te krijgen dat was ik! En in de periode dat het speelde en ze mij nog aan het lijntje hield (ze moest nadenken, bij haar zus in huis, of ik ergens anders en zij in ons huis) dat ze niets van wat er gebeurde met me wilde delen maar wel kon gaan feesten (met hem) in de wetenschap dat ik van verdriet niet wist waar ik het moest zoeken.
Tja, het doet pijn en het duurt inmiddels verdomde lang. Ik betreur de dag dat ik haar ooit heb ontmoet. Met wie heb ik in godsnaam acht jaar een iets gehad, en wat dan?
Ja Jaspera. Bij mij net zo. Bijna een half jaar later en geen dag uit m'n gedachten geweest. Weet ook niet hoe ik dat moet veranderen. Het moet gewoon slijten denk ik.
Jammer genoeg is er geen tijd te verbinden aan het hele verwerkingsproces. Ik ben nu 2 jaar verder en als ik terugdenk aan mn ex en de tijd die samen zijn geweest dan krijg ik nog steeds een stortvloed aan negatieve gevoelens over me heen:(
Mee eens. Ik hoorde gisteren dat ze maandag in de kroeg is gesignaleerd met haar nieuwe vriend. Ze scheen weer lekker theatraal bezig te zijn geweest. Om zijn nek hangen en verliefd zitten doen. En verder zo populair mogelijk doen om de mensen voor zich te winnen.
Het gekke is dat ze zo helemaal niet was bij mij en de anderen ervoor. Ze was juist heel erg op haar zelf in de kroeg. Lekker haar eigen ding doen en kletsen (en ja..helaas ook flirten) met Jan en alleman. Af en toe kwam ze dan ff naar mij voor een korte knuffel en kus.
Dit kan mijnsinsziens op 2 dingen duiden:
1. Ze speelt een nieuw spel om van haar imago af te proberen te komen.
2. Ze is daadwerkelijk gek op hem en heeft bij mij 5 maanden lang een toneelstuk opgevoerd.
Anyway... ik weet niet of ik het trek als ik haar zie zoenen en knuffelen met die gast. Helaas ga ik hier snel mee geconfronteerd worden vrees ik.
Het gaat voorbij
Hoi,
Drie jaar geleden zat ik in dezelfde situatie. Werd gek van jaloezie bij de gedachte dat mijn ex een ander had. Inmiddels weet ik dat ze al weer twee jaar gelukkig is met een ander. En dat gun ik haar ook van harte. Ruim drie jaar was ze mijn alles, maar ik kon haar niet geven wat ze van me verlangde (zie mijn eerdere post). En dat deed verrekte pijn. Dat heeft ook lang geduurd. Maar inmiddels ben ik zover dat de jaloezie en pijn verdwenen zijn. Ben zelf nog steeds single, en voel me daar prima bij. Mijn leven is leuk, en ik hoop dat van haar ook. Dus echt waar: tijd heelt alle wonden!!!
Het gaat voorbij
Hoi,
Drie jaar geleden zat ik in dezelfde situatie. Werd gek van jaloezie bij de gedachte dat mijn ex een ander had. Inmiddels weet ik dat ze al weer twee jaar gelukkig is met een ander. En dat gun ik haar ook van harte. Ruim drie jaar was ze mijn alles, maar ik kon haar niet geven wat ze van me verlangde (zie mijn eerdere post). En dat deed verrekte pijn. Dat heeft ook lang geduurd. Maar inmiddels ben ik zover dat de jaloezie en pijn verdwenen zijn. Ben zelf nog steeds single, en voel me daar prima bij. Mijn leven is leuk, en ik hoop dat van haar ook. Dus echt waar: tijd heelt alle wonden!!!
pijn..
het is verschrikkelijk. Het was nog maar 1 week (!) uit en hij stond voor mn neus uitgebreid met een ander te flirten. Ik ben harstikke kwaad geworden en heb het hem ook verteld. De reactie die ik kreeg? Het gaat jou allemaal niks meer aan want het is uit. Ik ben huilend naar huis gegaan.. ik ga voorlopig niet meer uit..
ik word al misslijk bij de gedachte
och man ik word al misslijk bij de gedachte dat mijn ex een ander zou hebben. Hij heeft het uitgemaakt onder het mom van.. Ik kan niet van een ander houden als ik niet van mezelf hou.. nou het zou een flinke messteek in mijn rug zijn als ie dan wel van een ander zou kunnen houden! Gelukkig voor zover ik weet is er geen ander in het spel. liefs san
Ja moeilijk...
Je bent al lang bezig dan met verwerken. Bijna 2 jaar is niet niks. Maarja, je zit ook in een lastige situatie. Als je alleen terugdenkt aan de negatieve dingen ben je met haar bezig, maar als je denkt aan de positieve dingen ben je misschien nog wel meer met haar bezig, omdat je haar dan gaat missen. Het is niet makkelijk allemaal. Eigenlijk zou je helemaal niet aan haar moeten denken, maar was het maar zo makkelijk.
Overigens, wat je zegt over dat ik me af moet vragen of ik wel iemand terugwil die al voor een ander heeft gekozen, klopt volkomen! Dat wil ik ook eigenlijk niet. Ik heb erg lang gehoopt dat het weer goed zou komen, maar die hoop heb ik opgegeven. Maar dat staat ook los van dat ik haar het geluk met een ander niet gun. Daarbij gaat het alleen om het idee dat ze dingen doet met hem die ze allemaal voor het eerst met mij deed en dat doet dan wel pijn. Daarom ben ik ook gaan hopen dat het tussen hen ooit over gaat, zodat ze ooit zal bedenken (wat jij ook zegt) wat ze heeft achter gelaten, maar z?ɬ?nder daarbij te hopen dat het dan weer goed zou komen. Ik zie wel hoe het loopt.
Ik wens jou in ieder geval ook ontzettend veel sterkte en hoop dat je ooit alles achter je kan laten.
Groeten erwin
Hee Breda
En dat vind ik nou weer knap: met "plezier" terugdenken aan de relatie met je ex terwijl jij er uiteindelijk, net als ik, zoveel verdriet aan over hebt gehouden. Ik zou willen dat ik net als jij met vreugde kan terugkijken op de 5 jaar dat mijn ex en ik zijn samengeweest. Dan zou ik me namelijk niet zo klote voelen als ik aan haar denk (jammer genoeg doe ik dat nog steeds met enige regelmaat). Ook zou ik dan niet elke vrouw die te dicht bij me in de buurt komt spreekwoordelijk wegsturen. Je zegt dat ik zou moeten proberen om de pijn die ze me heeft aangedaan los te laten. Mn beste vriendin zegt precies hetzelfde: probeer de nadruk te leggen op de mooie momenten van de relatie in plaats van op de negatieve ervaringen. Echter, ik zou niet weten hoe ik dat voor elkaar moet krijgen; ik probeer dat namelijk al bijna 2 jaar.
Misschien is dat onbewust een stukje zelfbescherming, hoe vreemd dat ook klinkt. Als ik me ga blindstaren op alle mooie momenten dan bestaat immers de kans dat ik mijn ex alsnog ga missen op een manier die ik liever niet wil. Toch ben ik bang dat ik het anders, zoals jij al aangeeft, nooit los zal kunnen laten.
Je zegt trouwens dat het je niet lukt om je ex alle geluk met een ander te gunnen. Misschien dat het helpt om jezelf af te vragen of je daadwerkelijk verder met iemand wil die liever haar geluk bij een ander zoekt. Voor mij was de kous daarmee snel af, want het antwoord op deze vraag is makkelijk gegeven. Uiteindelijk is het haar verlies wanneer ze erachter komt wat ze heeft achtergelaten.
Sterkte Breda...., D
eej dinges
Wel knap dat je dat zo kunt: haar het geluk gunnen met een ander. Ik gun mijn ex ook al het geluk van de wereld maar... niet met een ander. Alleen is het bij mij dan weer zo (in tegensteling tot jou) dat ik probeer terug te denken aan de leuke dingen die we samen hebben gedaan. Dan denk ik: "We hebben in ieder geval een mooie tijd gehad. Het is mooi geweest", terwijl jij, zeg je zelf, als je aan haar terugdenkt een 'stortvloed aan negatieve gevoelens' over je heen krijgt. Dat probeer ik juist te vermijden door de pijn die ze me heeft aangedaan los te laten. Tenminste dat probeer ik, daar ben ik denk ik nog mee bezig. Is dat niet iets wat jij ook zou kunnen proberen?
Stelling: nee
Volgens mij ben ik wat dit betreft net iets anders dan de meesten hier. Als ik denk aan mijn ex, haar nieuwe vriend en "ons" leventje (huisje-boompje-beestje) wat ze nu met hem leidt, dan ben ik totaal niet jaloers of iets in die zin; het is ze gegund..., eerlijk waar. De gedachte aan mn ex maakt me wel verdrietig, omdat ze me veel pijn heeft gedaan met haar gedrag, maar van het feit dat ze zich nu volledig geeft aan een ander kan ik niet wakker liggen en heb ik ook nooit gedaan ook.
Dus, om maar even terug te komen op de stelling: het kan mij aan mn derriere oxideren dat mijn ex zich nu aan een ander geeft. Dat is haar goed recht en uiteindelijk wil ik ook niets met iemand die niet volledig voor mij gaat!!
D.
acht maanden en nog elke dag pijn
Hoe kan ik nog geloven in de liefde nadat mijn ex tegen me zei dat ik zo bijzonder voor haar was, dat ze (een tijdje nadat ze me had bedrogen en verlaten voor een ander) tegen me zei dat ze toch wel gemerkt had hoezeer ze aan me gehecht was geraakt, nadat ze zei dat ze niet wegging voor meer liefde, nadat ze zei dat, ondanks voorgaande, ze in de verliefdheid op de ander op een diep onbewust niveau had ervaren dat ze zo goed bij elkaar pasten(!?), nadat ze zei dat het besef van de blijvende kinderloosheid (nog maar net daarvoor deinitief duidelijk geworden) haar blijkbaar een gevoel van 'rucksichtslosheit' had gegeven!? Degene waar ze zes jaar lang mee had geprobeerd een kind te krijgen dat was ik! En in de periode dat het speelde en ze mij nog aan het lijntje hield (ze moest nadenken, bij haar zus in huis, of ik ergens anders en zij in ons huis) dat ze niets van wat er gebeurde met me wilde delen maar wel kon gaan feesten (met hem) in de wetenschap dat ik van verdriet niet wist waar ik het moest zoeken.
Tja, het doet pijn en het duurt inmiddels verdomde lang. Ik betreur de dag dat ik haar ooit heb ontmoet. Met wie heb ik in godsnaam acht jaar een iets gehad, en wat dan?
Ja Jaspera. Bij mij net zo.
Ja Jaspera. Bij mij net zo. Bijna een half jaar later en geen dag uit m'n gedachten geweest. Weet ook niet hoe ik dat moet veranderen. Het moet gewoon slijten denk ik.
Geen tijd
Hallo Jaspera en Breda,
Jammer genoeg is er geen tijd te verbinden aan het hele verwerkingsproces. Ik ben nu 2 jaar verder en als ik terugdenk aan mn ex en de tijd die samen zijn geweest dan krijg ik nog steeds een stortvloed aan negatieve gevoelens over me heen:(
Na een half jaar is de pijn
Na een half jaar is de pijn nog steeds elke dag aanwezig. Dat wil wel wat zeggen. Ik hoop maar dat het ooit over gaat.
Mee eens. Ik hoorde gisteren
Mee eens. Ik hoorde gisteren dat ze maandag in de kroeg is gesignaleerd met haar nieuwe vriend. Ze scheen weer lekker theatraal bezig te zijn geweest. Om zijn nek hangen en verliefd zitten doen. En verder zo populair mogelijk doen om de mensen voor zich te winnen.
Het gekke is dat ze zo helemaal niet was bij mij en de anderen ervoor. Ze was juist heel erg op haar zelf in de kroeg. Lekker haar eigen ding doen en kletsen (en ja..helaas ook flirten) met Jan en alleman. Af en toe kwam ze dan ff naar mij voor een korte knuffel en kus.
Dit kan mijnsinsziens op 2 dingen duiden:
1. Ze speelt een nieuw spel om van haar imago af te proberen te komen.
2. Ze is daadwerkelijk gek op hem en heeft bij mij 5 maanden lang een toneelstuk opgevoerd.
Anyway... ik weet niet of ik het trek als ik haar zie zoenen en knuffelen met die gast. Helaas ga ik hier snel mee geconfronteerd worden vrees ik.