Hey Be Strong!
Het klinkt mij in de oren alsof je de laatste tijd een beetje te veel aan je hoofd hebt gehad. Op dit moment heb je volgens mij het idee dat je het niet helemaal trekt. Logisch....werk, studie, verantwoordelijkheid, afspraken, liefdesverdriet, auto die aangereden is, enz, enz. Je hebt het gewoon druk met van alles en nog wat. Ik geef je een advies: neem even een dagje rust! Best eng...want dan heb je namelijk de kans dat je gaat nadenken of piekeren. Geeft niet, je hersenen moeten namelijk ook een keer rust hebben....en dan heb je kans te gaan piekeren. Geeft niet, soms is tijd voor jezelf nemen best belangrijk. Neem gewoon een dagje vrij! Even doen wat jezelf leuk vind, ga desnoods de hele dag films kijken, een boek lezen of een wandeling maken of in de kroeg hangen. Dit kan je ook inplannen op een zaterdag ofzo. En wat ook belangrijk is: prioriteiten stellen. Doe elke dag alleen wat echt nodig is, de minder belangrijke dingen doe je gewoon later in de week. Het is namelijk ook goed om even na te denken over je stukgelopen liefde en 'het leven'. Door gestresst te raken, schiet je niks. Je moet ook genieten van het leven, anders is het voorbij zonder dat je er echt van genoten hebt. Succes, denk een beetje aan jezelf en je gezondheid!! Je kan het....be strong!!

Toen Mijn relatie voorbij was had ik het ook heel druk op het werk, toch hielp me dat juist. Maar als ik dan thuis was en klaar, dan huilde ik me suf en peikerde ik me op en at ik niet. Ik viel af, had geen energie meer en ging door, tot mijn baan ook wegviel. Ik wilde het snappen en met hem praten. Ik wilde weten waarom hij me zo makkelijk voor haar inruilde, en zelf niets leek te voelen, terwijl hij toch zei dat hij nog van me hield. Waarom hij niet praatte en ons geen kans gaf. Ik zocht antwoorden en piekerde dronk en at tabletten. Op een bepaald moment zei ik, nee niet meer zo. Ik dronk minder en nam de tabletten niet meer en probeerde op eigen kracht weer te genieten van het leven.
Nu 2 jaar later ben ik er een heel eind over heen, maar er zit een grote beschadigde plek, die gaat niet meer weg. En die had er niet hoeven zitten als het allemaal anders was gelopen, maar ja is niet.

Mijn antwoorden heb ik deels gekregen, niet zozeer uit zijn mond, maar door het te zien. Ik zag er iets heel liefs in zitten en heb me er voor kapot gevochten. Alleen hij wilde niet dat iemand daar ooit bij komt. Hij leeft leeg en wil dat. Dat doet hij nu met haar en ik kan dat loslaten, toch hou ik nog van hem, ondanks al die pijn die hij me deed, want hij ging erg ver.

Dus mijn advies is: Doe de dingen die moeten, neem de tijd om te huilen en je verdriet te voelen, praat of schrijf erover. Blijf eten. En verdoof je zelf soms met een goede film of boek. Das het enige wat je kan doen.

Heb je kinderen ja dan is het extra moeilijk, prober dan heel goede afspraken te maken met de ex, want doe je dat niet kinderen zien en voelen veel. Probeer een modus te vinden in wanneer je ze ziet en wanneer zij ze heeft en doe tegen elkaar zo lief mogelijk in hun bijzijn. Leg dingen op een lieve manier uit.

Ik hoop dat jullie eruit komen. Vaak gebeuren deze dingen na ongeveer 11 jaar soms komt het goed omdat je bij elkar hoort. Soms komt het niet meer goed, maar dan heeft het een reden waar je ooit vrede mee krijgt.

Beiden hierboven heel veel sterkte

Eeffie