1 Moderne Wetenschappen, daar zat ik dan.
In een nieuwe school en nieuwe klas.
Ik had snel al een paar vriendinnen.
Toen voelde ik nog helemaal niks voor Matteo.
Hij is zo groot .. 1 meter 70 ofzo?
Hij was ook niet echt knap .. maar in 2 Moderne Wetenschappen begon ik geleidelijk aan wel gevoelens te krijgen voor hem.
In December en Januari plaagden we elkaar steeds in de klas. Elkaar bekokstoven met elkaars mappen. En iedereen keek dan. Het was alsof wij daar alleen zaten met niemand rondom ons, alleen wij tweetjes. In Februari had ik een goed excuus om hem een sms soms te sturen. We hadden namelijk een spreekbeurt samen. Eindelijk! Ik wachtte daarop! Ik was nog nooit zo blij met een groepstaak zoals de deze! We begonnen meer te sms'en. Een uur, 3 uren, 5 uren ... In de week van Valentijn kwam zijn iets oudere broer Mathias tussenbeide. Hij heeft me uiteindelijk na veel grapjes gevraagd of ik wat voor Matteo voelde. Ik antwoordde met 'misschien'. Meer durfde ikzelf niet zeggen. Hij vatte het op als een 'ja' en voor ik het wist wist Matteo dit ook al. Hij ging erover nadenken. Twee dagen voor Valentijn werden we een 'we'. Iedereen wist het op school. Wij waren het hoofdonderwerp geworden voor alles. Dat was helemaal niet leuk. Op Valentijnsdag bracht hij me naar een groot meer. We zaten daar met z'n tweetjes dicht naast elkaar. Het was zéér romantisch. Het ging veel te vlug voorbij..