Ik had vanmiddag geschreven dat hij een nogal 'gesloten' antwoord had gegeven op mijn mailtje en daar had ik alsnog op gereageerd. Een beetje uitdagend, ik wilde gewoon kijken hoe hij zou reageren.
En ja...als ik wat 'ondeugender' reageer, dan blijft zijn reactie niet lang uit natuurlijk.. en komt hij met een zo mogelijk 'ondeugender' reactie terug.
Het zou zo makkelijk zijn.
Een beetje uitdagen, een beetje flirten, ons herinneren aan de aantrekkingskracht die er tot op het laatst was- naast een gevoel van liefde/geestelijke band, dat was er ook- en voor je het weet belanden we met elkaar in bed.
Maar is dat nu wat ik wil?? Pff, ja, aan de ene kant wel, maar wat los ik er uiteindelijk mee op?
Ik verdien een man die alles met mij en mijn prachtige kind wil.
En ik weet natuurlijk niet hoe hij daar nu in staat. Hij heeft contact gezocht, ja. Ik heb niet voldoende gehapt, in eerste instantie. En nu heb ik hem een beetje uitgedaagd en daar komt hij weer.
Volgens mij ben ik het mezelf moeilijk aan het maken. En dat betekent dat binnenkort de klap weer zou kunnen komen, alleen maar omdat ik het nu te moeilijk vind om de pijn van de afwijzing te ondergaan.
Maar het idee dat ik hem weer zou kunnen aanraken, vasthouden... O, waar ben ik toch mee bezig...Leer ik er dan niks van?
First of all: don't beat
First of all: don't beat yourself up! Sta jezelf de occasional slip up toe. Je bent slechts een mens.
Toen ik jaren geleden in het buitenland woonde en mijn relatie strandde bleef ik nog heel erg lang in een soort van los-vast relatie zitten. Ik begreep maar niet waarom dat zo was. Iemand zei toen tegen me dat we wellicht wat meer tijd nodig hadden om los te komen van elkaar en elke break-up een ander proces doormaakte.
Dingen zijn zoals ze zijn.
Je bent een verstandig mens met de mogelijkheid tot reflectie. Vertrouw nu maar gewoon op jezelf, je weet heus wel wanneer je grens écht bereikt is. Misschien heb jij het nodig om nog een beetje af te tasten.
Wees in ieder geval niet zo hard tegen jezelf. In dat geval word je dubbel gestraft. Door de break-up en ook nog eens door jezelf!!!
@Blauwezon @Moerbei
Het stomme is dat het ook zo spannend is... dat gevoel is wel weer heel gaaf.
En dat we allebei nog niet helemaal los zijn is ook duidelijk. Maar ja, ik kijk wel even hoe dit loopt en als het me echt niet lekker zit kan ik altijd meteen aan de rem trekken...thanx, lieve meiden!
@ Senzy
Stouterd !!
Weet je..ik herken het helemaal wat je schrijft! Zo ging het bij mij het laatste jaar ook! Uitmaken..hem zo missen..voorzichtige smsjes..uitdagende smsjes..weer bij elkaar komen..genieten van elkaar..van het moment!
Ik was het afgelopen jaar gewoon er nog niet aan toe om de stap écht te zetten. Ookal wist ik dondersgoed dat ik in een relatie zat waarin hij niet echt voor mij ging. Maar de momenten waren samen altijd fijn.
Was ik het mezelf moeilijk aan het maken door telkens weer in zijn armen terug te komen: Ja, heel erg!
Heb ik verdriet gehad, omdat hij nog steeds niet voor mij ging: Ja, het was heel erg om telkens die tik op mijn neus te krijgen!
Heb ik spijt dat ik het afgelopen jaar telkens weer bij hem terug ben gegaan: Nee!
Ik was er nog niet aan toe hem echt los te laten (en nu doet het nog pijn..maar ik weet nu dat ik vol ga houden). We zijn het afgelopen jaar meer naar elkaar toe gegroeid en we hebben ontzettend fijne momenten samen gehad. Ik had dit niet willen missen! Ja, ik heb het laatste jaar erg van en met hem genoten!!
Maar of het echt verstandig was om telkens terug te gaan: Nee, zo gaf ik hem ruimte om niet echt voor mij te hoeven kiezen..ik bleef toch wel! En zo kreeg ik inderdaad telkens een klap op mijn neus...
Lieve Senzy..sterkte met je gevecht tussen je verstand en je gevoel!
en blijf schrijven!!!
Het bizarre is dat ik dit
Het bizarre is dat ik dit eerder met een ex heb meegemaakt. Het punt waarop we elkaar toch weer gingen mailen, smsen, stiekem zien, en je weet de rest. Wij zijn een keer of 4 uit elkaar gegaan, maar bij ons was het uiteindelijk meer een kwestie van echt niet bij elkaar passen, terwijl we echt dol op elkaar waren!! Totaal uit elkaar liggende interesses, wat ik hem toch kwalijk ging nemen. Uiteindelijk was de break hierdoor smooth en soepel en zijn we tot op de dag van vandaag nog goede vrienden. Sterker nog, toen hij een nieuwe relatie kreeg heeft hij me zelfs nog om advies gevraagd. Dit was een langzame, maar relatief pijnloze break.
Nu is het zo naar, omdat wij wel goed bij elkaar passen, maar de omstandigheden gewoon zo moeilijk zijn, waardoor hij met een verstand/hart gevecht zit, dat moet hij zelf uitvechten...
Dus daarom weet ik niet of dit een heel slimme actie is voor ons.. Maar ja, je hart... O, het is zo moeilijk..
Die ex met wie ik 4 keer uit
Die ex met wie ik 4 keer uit elkaar ben gegaan is niet deze ex hoor!!! Dat was jaren geleden!