Start › Blogs › Gast's blog

Hemeltje mijn hemeltje

afbeelding van Gast
Don, 08/03/2012 - 00:12 — Gast (of verwijderd)

Waarom is het leven toch zo ingewikkeld? Waarom zijn er mensen die al het geluk van de wereld lijken te hebben... en mensen die het geluk nooit eens vinden. En dan valt de middenmoot daar tussen: veel tegenslag met af en toe een straaltje zon.
Is dat nog eerlijk? Is het leven überhaupt eerlijk?

Ik had vandaag opnieuw een afspraak met die ene man. Hij had een verrassingsavond voor mij gepland. Uiteindelijk viel dat -letterlijk en figuurlijk- in het water, dus besloten we om bij mij naar een film te kijken. Het was heel leuk en gezellig... we hebben veel gekust... af en toe dacht ik wel aan mijn ex.
En toen... toen begon hij over 'er is toch een beetje een ons'... en ik sloeg tilt. Ik liet hem vertrekken. Neen. Er is geen ons. Er zal nooit nog een ons zijn. Er is enkel een ik. Als ik niet voor mijzelf zorg, als ik niet naar mijzelf omkijk, doet niemand het. Dus neen... er is niet een beetje een 'ons'.

Ik heb hem dit niet gezegd. Ik ben in stilzwijgen overgegaan. Ik denk dat het anders nogal hard was aangekomen. Dat was nu ook niet de bedoeling, want hij is wel lief. Maar hij kende de grenzen. Hij is er over gegaan.
Verdorie.

Waarom kan het leven niet simpel zijn? En de liefde die in de films naar voor komt: een leugen. Een dikke, vette, grote leugen. Niemand krijgt het. Niemand zal het ooit krijgen. En iedereen wil het. Er wordt ons een irreëel beeld voorgehouden. En we trappen er allemaal in.
Zo slim zijn we wel.

Ik heb het gevoel alsof ik de fouten alsmaar opstapel. Terwijl ik gewoon probeer te leven zonder mijn ex. Ik haat hem. Ik veracht hem. Ik heb geen respect meer voor hem.

Life sucks. And shit happens. So they say.

Don, 08/03/2012 - 01:22 — En_weer
afbeelding van En_weer

@Kiewie

Ik wil je eigenlijk alleen een aai geven. Je doet alles wat je maar kan doen, je tanden erin zetten en zo goed (of slecht) als het maar gaat doorgaan. Daar mag je trots op zijn. Van binnen komt de volledige rust aanzetten, iedere dag een beetje dichterbij. Als je die rust gekregen hebt, dan zal je het antwoord op deze vragen niet meer willen weten.

Don, 08/03/2012 - 09:55 — Kiewie (of verwijderd)
afbeelding van Kiewie

@En_weer

Bedankt voor je reactie!

Ik doe inderdaad mijn best om vooruit te komen en om niet te blijven hangen. Maar af en toe is dat 'blijven hangen' onvermijdelijk. Zeker als je nog niet helemaal zeker bent als je die bepaalde weg wel wilt volgen. Feit is... als ik doorga met deze persoon... sluit ik mijn ex volledig af. Ben ik daar wel al klaar voor??

Verdorie... ja! Ja, ik ben er klaar voor! In het leven moet men keuzes maken. Kiezen is verliezen. Mijn ex heb ik toch al verloren... en indien niet, dan verdient hij mij gewoon niet meer. Dus eigenlijk is de keuze makkelijk te maken. Maar daarom is het nog niet gemakkelijk om te vertrouwen en om iemand opnieuw binnen te laten.

Maar het leven gaat verder... net als een trein. Je kiest zelf waar je uitstapt of als je blijft zitten. Het wordt tijd dat ik uitstap.

Don, 08/03/2012 - 10:12 — En_weer
afbeelding van En_weer

@Kiewie

Lieve Kiewie,

Je hoeft niet de keuze te maken tussen je ex en deze nieuwe man. Je zit in de laatste fasen van liefdesverdriet. Nu mag je vooral lief voor jezelf zijn. Als de nieuwe man écht de prins op het witte paard is, dan zal hij begrip hebben voor het feit dat jouw vertrouwen in de liefde recentelijk beschadigd is én dat je tijd voor jezelf nodig hebt.

Stap over op je eigen trein, waarin jij besluit wie er instapt, de snelheid en over welke stations je gaat. Je komt over als een pittig ding. Vergeet niet vooral héél lief te zijn voor jezelf

Don, 08/03/2012 - 10:36 — Kiewie (of verwijderd)
afbeelding van Kiewie

@En_weer

Ik denk dat ik het mijzelf eigenlijk vooral héél moeilijk maak. Maar misschien moet ik mijzelf inderdaad eens 'in de watten leggen' en verwennen. Niet laten doen maar zelf doen. En of die nieuwe man een prins op het witte paard is, geen idee, daar geloof ik ook niet echt in Knipoog, maar hij heeft inderdaad wel alle begrip. Hij stuurde net een bericht dat hij wist waar hij aan begon en dat ieder moment het waard is.
Dus hij overhaast zelf niets, hij is zelfs bang om iets 'verkeerd' te doen, uit angst mij weg te duwen... wat nu ook niet onmiddellijk de bedoeling is en ergens toch wel.

Misschien moet ik inderdaad gewoon even op mijn eigen trein stappen... met de ramen wijd open zodat er een nieuwe, frisse wind doorheen de trein kan waaien. En inderdaad... ik ben de eigen conducteur van mijn trein. Wie geen geldig ticket heeft, moet er weer af... Glimlach

(ik hou van beeldspraak)

Opnieuw bedankt voor je lieve berichtje. Opnieuw een duwtje in de goede richting.

Don, 08/03/2012 - 19:13 — sunny1 (of verwijderd)
afbeelding van sunny1

Ik snap het niet zo goed. Die

Ik snap het niet zo goed. Die man is over jou grens gegaan??.. Hadden jullie van tevoren eengrens bepaald?... Maargoed jullie hebben wel veel gekust schrijf je.. Weet je, soms gaat het niet om hetgeen wat je zegt maar wat je doet? Wellicht heb je onbewust die man verkeerde signalen gegeven. Je bent nog niet over je ex heen, dat is duidelijk? maar waarom dan zo'n haast? Je kan toch ook 'lief zijn voor jezelf' zonder daar een man in te betrekken?? Nu is het voor hem niet leuk! Draai de situatie ens om, hoe zou jij je gevoeld hebben??

Don, 08/03/2012 - 20:52 — Kiewie (of verwijderd)
afbeelding van Kiewie

@Sunny

Ja, we hebben grenzen gesteld, namelijk: niets serieus. Niets officieels. En met we bedoel ik ook effectief 'we'. Beide zijn er akkoord mee gegaan, beide hebben we nog dingen te verwerken... van eerdere relaties. Dat laat immers niemand koud en iedereen blijft gebroken achter. Hoewel hij wel stukken verder zit in het proces.

Dus neen, de situatie is niet zoals je denkt dat ze is, integendeel. Ik gebruik hem niet om over mijn ex te komen, net zomin als hij mij gebruikt om over zijn problemen te komen. We helpen elkaar. We helpen elkaar om opnieuw sterk te staan in onze schoenen, om tegenslag te verwerken en in te zien dat we het wel waard zijn. We doen het traag en stap voor stap. Maar gisteren ging hij eventjes te snel. Ondertussen is dat al uitgeklaard. Ik ben nog niet over mijn ex in die zin dat ik hem niet begrijp en deze situatie niet begrijp waarin hij mij duwt. Ik ben wel over mijn ex in die zin dat ik hem niet terug wil en beter verdien.

Hij (de 'nieuwe' man) weet en wist perfect waar hij aan begon. Geloof mij, ik heb hem zelf duizend keer gezegd er niet aan te beginnen. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet verantwoordelijk ben voor wat hij doet, gezien ik hem gezegd heb waar het op stond en wat hij al dan niet kon verwachten.
En ik ben lief voor mijzelf door hem toe te laten Glimlach. Door nieuwe mensen een kans te geven. Ik ben lief voor mijzelf door de hoop binnen te laten.

Don, 08/03/2012 - 21:19 — sunny1 (of verwijderd)
afbeelding van sunny1

ik heb hem zelf duizend keer

ik heb hem zelf duizend keer gezegd er niet aan te beginnen. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet verantwoordelijk ben voor wat hij doet
re'; je schrijft hier ik, maar het moet zijn wij, je zitr toch in elkaars gevoels leven he...

Door nieuwe mensen een kans te geven.
re; dit hoeft toch geen liefdes relatie te zijn?
Jullie staan beide duidelijk niet sterk in je schoenen. Dan zit je natuurlijk op hetzelfde level, maar is dit wel het goed niveau?.. Sterk worden doe je alleen, je verdriet om de breuk te doorleven opruimen en een plaats geven. Daarna trek je diegene naar je toe waar je weer van kan leren, en groeien.
Jullie hebben het 'afgesproken'tja maar hij is een man... "vrouwen in nood troosten 'heeft voor mannen nou enmaal een enorme aantrekkingskracht... en hij is meteen niet meer alleen. Mannen kunnen vaak nog slechter alleen zijn dan vrouwen. Maar de dames en de heren die dit wel kunnen, zullen beamen dat je er heel sterk doorheen kan komen, dat je daar van leert...

Don, 08/03/2012 - 21:49 — Kiewie (of verwijderd)
afbeelding van Kiewie

@Sunny

Hm... je begrijpt het niet goed.
Ik zal het anders formuleren: we hebben beide bagage. Wat logisch is, iedereen heeft bagage. En we gaan die ook beide zelf verwerken, niemand anders kan dat voor ons doen. Maar om ondertussen niet te genieten van wat er is, kunnen we niet. Ik weet niet of ik mij hier nu goed uitdruk. We zijn beide nog niet klaar om over 'een relatie' te spreken, hoewel we wel precies die dingen doen. Net omdat we beide nog enkele losse puntjes moeten verwerken - en dan bedoel ik niet 'loskomen van de ex', want dat is bij beide al gebeurd... Als je begrijpt wat ik bedoel?

We doen het gewoon voorzichtig en kalm aan, zeker op vlak van benoemen. Want we willen beide nog geen uitgesproken verplichtingen en verantwoordelijkheden... We voelen ons goed bij elkaar. En niet omdat we niet tegen alleen zijn kunnen. Dat was er al sinds het begin... maar toen koos ik voor mijn ex.

Ik leg het hier helemaal niet goed uit Glimlach en ik weet dat je het goed bedoeld, maar ik ben er zelf heel bewust mee bezig en ook heel bewust aan het overdenken als het niet te vroeg is en dergelijke. Als ik er wel klaar voor ben. Daarom dat we beide ook zo voorzichtig zijn. Maar het voelt goed, al ben ik nog niet bereid om het officieel serieus te maken of onder woorden te brengen. Want ik ben heel diep gekwetst geweest. En dat is iets dat je niet vlug vergeet en dat bij mij zelden heelt. Dus ik moet leren vertrouwen, wat voor mij ook heel moeilijk is.
Het is net positief dat we er beide niet meteen invliegen maar het kalm aandoen... Glimlach
We nemen er de tijd voor, hebben geen haast en (onze leuze): we zien wel wat er komt. Geen verplichtingen. Alleen genieten van elkaar. En dan bedoel ik echt wel van elkaars gezelschap: praten, films kijken, ... zorgeloos zijn.

Ik heb het gevoel alsof ik mijzelf hier zit te verdedigen... en eigenlijk doe ik dat ook. Het is logisch dat het af en toe wat moeilijker gaat... want ik wil niet opnieuw zo gekwetst worden. Maar die kans zit er sowieso altijd in.

Bedankt voor je bezorgdheid Glimlach

Don, 08/03/2012 - 04:08 — mokkakoffie (of verwijderd)
afbeelding van mokkakoffie

life sucks

Er is enkel een ik. Als ik niet voor mijzelf zorg, als ik niet naar mijzelf omkijk, doet niemand het. Dat is je kracht. En je bent zo te lezen nog niet klaar voor een soort van relatie..Ach films we kunnen er in wegkwijnen maar in the real shit gaat het zo niet dat weet jij dat weer ik...Wij zijn denk ik dan dat soort mensen die af en toe van de zon mogen genieten. En als we dat mogen doen we het goed...

Don, 08/03/2012 - 09:50 — Kiewie (of verwijderd)
afbeelding van Kiewie

@Mokkakoffie

Ja dat weet ik... daarom dat ik ook héél duidelijk mijn grenzen had aangegeven. En hij ging er mee akkoord... maar door al zo'n dingen te zeggen.
Misschien dacht hij dat de grenzen aan het vervagen waren. Misschien zijn ze dat ook. Maar die grens niet.

Ah, het blijft ingewikkeld. Ik vind het jammer/ erg voor hem, want hij wist niet goed wat er precies scheelde en hij was de hele avond ook echt superlief.
Ik wou dat ik gewoon een knopje kon omdraaien en mij volledig toeleggen op deze man, in plaats van nog te denken aan mijn ex. Hoewel ook dat aan het vervagen is.

Bedankt voor je reactie.
Groetjes.

Zat, 10/03/2012 - 11:10 — poederman
afbeelding van poederman

Liefde is inderdaad een grote

Liefde is inderdaad een grote leugen.
Het bestaat niet.
Als je het denkt gevonden te hebben draait het de rug naar je toe.