Hoi Panic,

Als je ex heeft aangegeven dat hij wil nadenken, dan zou ik hem ook proberen met rust te laten.
Ik weet dat dat eigenlijk onmogelijk is, maar hij heeft aangegeven dat hij tijd nodig heeft. Dus moet het initiatief ook van hem komen, lijkt me. Makkelijker gezegd dan gedaan he. Als het echt niet gaat, ga dan nog een keer naar de huisarts. En probeer je af te leiden door genoeg dingen te ondernemen. Sterkte.

Niet bellen, niet sms-en! Het is heel moeilijk, dat weet ik, en zelf heb ik dit dit nooit vol kunnen houden, maar ik denk wel echt dat het het beste werkt wanneer je niks laat horen....veel sterkte ermee.

Dit verhaal bevat twee kanten en het vervelende is dat het moeilijk is om te zeggen wat beter is zonder jullie echt te kennen. Want rust gunnen is allemaal heel mooi en aardig, maar als je dat lang doet, en hij neemt ook geen contact op met jou, wordt de kloof steeds breder, de drempel om contact te zoeken steeds groter, de angst steeds sterker en de onzekerheid neemt toe. Eerlijk gezegd denk ik dat het helemaal geen kwaad kan om inderdaad 'luchtige' sms-jes te sturen, als je het maar niet te vaak doet. Als je nu al een tijd niks gedaan hebt, kan dat best. Wat kun je er nu mee verprutsen? Ik heb mijn ex-vriendin ook haar rust gegund, maar in the end heeft het me niks opgeleverd behalve dan dat de drempel om op wat voor manier dan ook contact te leggen vele malen hoger werd. En vergeet niet dat je er met z'n tweeen in zit. Je moet niet voor de ander gaan denken. Als hij het niet prettig vindt dat je smst, laat ie je dat heus weten. Dan is er niet al iets kapot. Dat gebeurt pas op het moment als je doorgaat terwijl je weet dat het niet op prijs gesteld wordt. Maar hoe dan ook, doe het met mate.

Beste Panic,

Ik heb 't de eerste dagen ook erg moeilijk gehad niets van me te laten horen. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan toen het begon te kriebelen. Vind het heel goed van je dat je tot nog alleen maar n reactie terug hebt gegeven. Hoe het loopt zal de tijd uitwijzen.

Ik heb vandaag van hem gehoord (ruim 6 wkn uit)dat hij uiteindelijk naar mijn berichten, sms/email uitkijkt en zich door de dag heen afvraagt of r iets van mij in zijn mailbox zal zitten.

Ik heb me nu voorgenomen mondjesmaat van me te laten horen! Afgelopen maandag heb ik hem gezien en hij was blij me te zien zei hij!

Het begon bij mij ook met rust die hij wilde; had ik hem die achteraf gezien maar gegeven, dan had t er wellicht anders uit gezien. Ik wilde kostte wat kost doordringen en dat heeft denk ik alleen maar averechts gewerkt.

Ik kan hem nog steeds niet uit mijn systeem wissen en sms als ik t te kwaad krijg ongeveer 2x per week echt! Hij zegt nu met weinig woorden dat hij uiteindelijk thuis een meisje heeft en in mij die echte vrouw vond.

Daarnaast zegt hij dat hij niet weet hoe de tkmst eruit zal gaan zien, maar dat we op korte termijn wellicht niet bijelkaar zullen komen..

Ik kijk en wacht af, voorlopig heeft t opgeleverd dat we met elkaar praten op een leuke manier en wat t wordt kan alleen de tkmst vertellen.

Ik zou zeggen, volg vooral je gevoel, je verstand speelt al genoeg parten!

wat ook vaak waar is; als je een hele tijd niets van je laat horen, kan de ander ook aan jou gaan denken en nieuwsgierig worden. In het beste geval, maar dit komt niet vaak voor, kan degene die jou heeft verlaten doorkrijgen dat hij of zij jou best mist. Plus in de periode van loslating kan ook opgekropte woede langzaam verdwijnen.

Voor alle goede tips en steun. Natuurlijk is het het beste als hij van zich laat horen. Mijn zus zei me gisteren dat dat pas zal zijn als hij er uit is. Want wat moet hij me voor die tijd sms'en??? Of het goed met me gaat? Hij weet best wel dat dat niet zo is. Ben vandaag bij een vriendin,oppassen, en ook zij had die gedadchte. Dat het niet zo zal zijn dat niet aan me denkt, maar bewust even geen contact zoekt.
Vandaag reed ik langs zijn stad, wat moest ik me inhouden om niet even langs te rijden!! NIet om aan te bellen, maar gewoon er even langs. Even in de buurt zijn... Maar ja, dadelijk stapt ie net de deur uit en ziet hij me. Dat kan niet goed uitpakken.
En inhouden om nu niet even te bellen. Kijken of ie thuis is. Kon ik maar een vlieg op de muur zijn, om even te zien hoe het met hem gaat.
Echt, ik kan niet boos op hem zijn. Die rotsituatie heb ik zelf veroorzaakt. Hij is in dit geval niet de kwaaie pier. Ja, hij heeft het uitgemaakt, maar niet zomaar.
Ik wil zo graag weten wat er in zijn hoofd speelt. Of ie aan me denkt, of gewoon lekker druk bezig is en geniet van de vrijheid, geen ellende aan zijn kop.
Zaterdagavonden zijn moeilijk...

hey, ik weet het klinkt allemaal raar maar heb in hetzelfde schuitje gezeten en echt waar met rust laten is het beste. Ik heb een maand geen contact gehad met mijn ex en we hebben na 3 maanden opnieuw een relatie gehad, als de liefde er is zal de tijd deze blootleggen. Enkele tips: zoek een job/hobby/studie waar je je volledig in kan storten, geef je gsm af aan een vriendin, indien je via internet nog contact kan hebben: blokkeer hem of smijt msn eventjes van je computer,... het gaat echt niet gemakkelijk zijn maar na een tijdje gaat het wel lukken, en wees gerust ik spreek uit ervaring!
veel succes en volharden is de boodschap