Ik word helemaal knettergek... Gisteravond kerstavond bij mn ouders gevierd, heb t allemaal nog redelijk kunnen vohouden, vrolijk doen, lachen en ouwehoeren. Maar werd vanmorgen wakker met zo'n verrot gevoel. In mn hoofd spoken de raarste dingen rond. Natuurlijk over Mark, en ik word er knettergek. Ik denk aan hoe hij nu ineens weer veel meer tijd doorbrengt met zn vriendinnen, iets wat ie veel minder deed toen we wat hadden, ik denk er aan dat hij nu ineens een wachtwoord op zn pc heeft en dat nooit had (hij zei dinsdag dat dat ineens kon, ja tuurlijk, echt nie!). Ik denk eraan hoe hij van de week had gezegd dat als ik vandaag niet hoefde te werken, dat hij dan alsnog had gevragad of ik mee ging naar zn ouders (allemaal achteraf dingen, waar ik heel erg van betwijfel of ie t echt zou hebben gedaan als ik niet moest werken). Ik denkl aan hoe hij zn oud&nieuw gaat vieren, bij een vriendin (en toevalig een ex : in t noorden en haal me dan al de beelden in mn hoofd wat alcohol enzo met je doen, ik zie hem voor me, zoenend met die ex. Ik word helemaal gek van die gedachten, en ik krijg ze niet uit mn hoofd!
Ik word gek van de gigantische kloof tussen mn verstand en mn gevoel, ik word gek van alle paranoia dingen die ik denk.
Ik weet dat t beter is dat ik m niet meer zie, en dat ik geen hoop meer moet hebben, maar mn gevoel wil m blijven zien. Ik ben een paar weken terug al naar Mediant geweest, screeninggesprek gehad en ik krijg in januari meer hulp, maar dat duurt nog zo lang...
Daantje, mijn ervaring
is bij het verbreken van alle contact, je verwerkingsproces veel sneller gaat dan wanneer je hem blijft zien. Maar het heeft ook tijd nodig om dat in te zien. Ik wilde in het begin ook vrienden blijven maar ben toch tot de conclusie gekomen dat het me veel meer verdriet opleverde. Na het verbreken van het contact, gaat het met mij veel beter, ook al zag ik dat in het begin niet echt.
Liefs,
Napolis