Ik kwam deze site tegen en wil mijn verhaal hier kwijt in de hoop dat iemand mij kan helpen want ik ben mezelf totaal niet meer. Dit is mijn verhaal in het kort...

Ik heb 4 maanden een relatie gehad met een meisje,(is misschien maar kort denken jullie maar zij is "DE" voor mij). We zijn nu 1,5 maand uit elkaar en ik ben er nog steeds helemaal kapot van. We hebben mekaar leren kennen via vrienden en we hebben beide een erg rotte relatie achter de rug.We werden verliefd op mekaar en hebben er in eerste instantie allebei niet aan toe gegeven omdat we allebei genoeg hadden mee gemaakt en eerst een tijdje gewoon door het leven wilde gaan, maar na een aantal weken waren we zo close geworden en zo ontzettend verliefd op mekaar dat we het niet meer uit konden houden en toch maar aan de verliefdheid hebben toegegeven. Het ging dan ook ontzettend goed en we waren ontzettend gek op mekaar en gelukkig. Na 3,5 maand merkte ik dat ze niet goed in haar vel zat en dat haar verleden erg veel parten bij haar speelde en ze soms uit het niets in huilen naast me uitbarste. Ik voel(de) me helemaal super bij haar en kon mijn verleden door haar helemaal vergeten en een plaatsje geven en had er dus geen moeite meer mee. Ik dee dan ook alles voor haar om zich prettig te voelen en haar verschillende lasten van haar schouders te nemen zodat ze wat meer rust had maar het mocht niet helpen helaas. Na een aantal discussies waarvan de laatste 2 best heftig waren, bleek dat ze de dingen die ik deed en zei vaker op haar ex betrok waar ze dan een heel rot gevoel door kreeg en het op mij botvierde wat ik dan niet begrijpen kon omdat ik er geen kwaad in zag in de dingen die ik zei of deed. Twee dagen na de laatste discussie belde ze mij op omdat ze met me wilde praten en ik meteen het gevoel al kreeg dat ze niet meer met me door wilde gaan. Ik ben met haar gaan praten en mijn gevoel werd werkelijkheid, ze maakte er een eind aan. In het gesprek zei ze dat het allemaal niet aan mij lag en dat ik een super lieve en goeie jonge ben en het niet op mezelf moest betrekken dat ze het uitmaakte, maar dat ze eerst met haar verleden moest zien klaar te komen en haar rust nodig heeft. wat ik op dat moment ook goed begrijpen kon en haar daar ook in steunde. Ik had er op dat moment ook vrede mee en zei dat ze eerst voor haar zelf moest zorgen dat alles weer goed met haar komt en we gewoon vrienden blijven en ik haar zou steunen. Zo gezegd zo gedaan, maar naarmate de tijd verstreek ben ik steeds meer gaan piekeren over hoe het is gegaan en kon ik het maar niet begrijpen en begon slecht te slapen (soms nachten helemaal niet) ik ben me nu vanalles in mijn hoofd aant halen en denk dat ze een ander heeft en weet ik veel wat allemaal... Ik word er nu helemaal gek van en ben mezelf inmiddels niet meer. Ik ben dan ook met haar ouders gaan praten en mijn vrienden en familie, maar niets helpt. Ik ben nu allemaal dingen aan het doen om haar maar contact te krijgen maar alles werkt net averechts en gaat totaal de verkeerde kant op wat ik eigenlijk totaal NIET wil. Ik ben verscheidene keren bij haar langs gereden omdat ik dan rust kreeg maar dat werd opgemerkt en nu denkt ze dat ik haar aant stalken ben, wat haar ex meer dan een half jaar bij haar heeft gedaan enz... Ze wil me dan ook niet meer zien de eerste tijd en wil met rust gelaten worden, wat ik ook terdege begrijp. het gaat dan weer een paar dagen goed en heb afleiding door mijn werk maar na een paar dagen slaat mijn hoofd weer op hol en doe dan onbewust net de verkeerde dingen weer wat ik niet zou moeten doen. Ik merk zelf dat de liefde van mij voor haar zo groot is dat ik mezelf nu niet meer in de hand heb en me geen raad meer weet, maar aan de andere kant weet ik precies wat ik wel en niet moet doen, maar kan er niet mee overweg. Ik hou zo ontzettend veel van haar !!! En wil haar dan ok zo graag bij me hebben en dat alles weer goed komt. Zeker nu met kerst en nieuwjaar voel ik me zo alleen en ik ben bang dat als niet voor haar vecht ik haar helemaal verlies en haar nooit meer terug krijg en ze een ander zoekt. Wat moet ik toch doen om mijn rust terug te vinden en haar te laten zien dat ik ontzettend veel van haar hou en ik mijn leven met haar wil delen in de toekomst. Ik heb inmiddels zelfs al hulp gezocht bij een psycholoog maar dat is nog te kort voor resultaat. kan iemand mij helpen haar hart terug te winnen en dat ze ziet dat ik want ik ga hier echt kapot aan... PLSSSSS help me, want ik weet dat als ik zo nog door ga ik het voor mezelf verknal bij haar en haar nooit meer terug zal zien...