Zit je verhaal te lezen en denk heel appart, net of ik mijn eigen verhaal lees .....
Ook ik kwam na een dag werken thuis, zo van lekker weekend
De volgende dag zouden vrienden gezellig komen....
Maar dat weekend werd alles behalve gezellig
Ook mijn vriend zat op de bank toen ik thuis kwam en vertelde ( na een relatie van 11 jaar ) het allemaal niet meer te weten...
Moeilijk.....
Helemaal omdat het voor jezelf allemaal zo onwerkelijk is en je ziet je toekomst in 1x in duigen vallen .....
Je weet je geen raad en helemaal dat onzekere voelt zo machteloos.
Door mijn onbegrip in het begin begon ik er ook aan te trekken zo van wat is dit nu ineens ? En waar komt het vandaan ?
Hoe kan je me dit aan doen etc .....
Ben er nu wel achter dat hij alles behalve mij verdriet heeft willen doen en het is voor hem ook allemaal heel onzeker, maar hij weet het allemaal niet maar ik wilde gewoon antwoorden.
En ja kan je vertellen dat werkte aafrechts.....
Voor mij is er ook nog steeds geen zekerheid en dat voelt vaak nog heel erg verdrietig, maar merk wel nu we beide wat rustiger zijn we meer beginnen te praten en das goed.
Ook hij wil eerst voor zich zelf, ook dat doet mij verdriet.
Maar door je daarin af te zetten en te zeggen dat je het niet begrijpt duw je hem waarschijnlijk alleen maar meer weg, dat heb ik nu wel ondervonden....
Je hoeft idd ook niet alles te pikken maar neem de tijd en laat het hem uitzoeken en probeer toch ergens te blijven communiceren.
En je eigen leven weer een beetje op poten te krijgen want merk nu ook dat dat belangrijk is.
Het is met vallen en opstaan,voor mij ook nog steeds.
En 1e dag voel je je beter als de andere.
Maar vertrouw op je gevoel en blijf bij jezelf !
Veel sterkte en groeten, Daniek