mijn verhaal(best lang dus je mag intro ook skippen en naar tekst achter------ gaan )
ca. 6 maanden terug heb ik een heel leuke meid ontmoet, het was ongelofelijk hoe snel het tussen ons ging
we waren werkelijk verliefd op elkaar( in 3 dagen) en hadden al snel een relatie met elkaar (binnen 2 weken).
de eerste 2 maanden van onze relatie ging eigenlijk alles fantastisch we waren erg gelukkig met elkaar en wouden zo veel mogelijk tijd met elkaar door brengen, de derde maand en ook laatste maand van onze relatie ging het per week wat minder.. de liefde kwam meer van mijn kant dan van haar kant, ze nam nooit spontaan contact met me op (wat ze in de eerste 2 maanden wel vaak deed) en ze ergerde zich meestal aan mijn gedrag.

De rede dat het uitging is naar mijn mening omdat ik zoveel van haar hield dat ik niet meer van mezelf hield,
ik stond als een schoothondje altijd voor haar klaar en deed alles voor haar want ik kon niet zonder haar.
ik bleef ook niet echt mezelf zowel in uiterlijk als in gedrag, ik was op bepaalde gebieden (sex) niet tevreden met wat we hadden... terwijl wij zoveel hadden. Het aller ergste was dat toen ze me liet vallen op een feestje waar zij nauwelijks aandacht aan mij gaf en zich tegenover mij heel erg afstandelijk heeft gedragen Ik er niks van zei... ik was verlamt en wist niet wat ik moest doen en deed dus niets.. hoe kon dat nou?? ik er niks van zeggen?!?.. IK!
Ik stond erbij en keek ernaar en dat terwijl ik toch eigenlijk iemand ben die daar meteen wat van zegt,
en er waren meer dingen die ze deed waar ik niks van zei en waarom? omdat ik soft was geworden.. Ik was veranderd in een softy. Ik was niet mezelf en ik zal mezelf ook nooit ja NOOIT meer in die persoon veranderen want dat ben ik niet! Ik ben niet die softy jonge die ze verliet, IK BEN DIE LEUKE ZELFVERZEKERDE JONGE IN DIE ZIJ VERLIEFD WERD! DAT IS WIE IK BEN EN WIE IK WIL ZIJN! (PS: ze maakte het bij de eerste beste gelegenheid na het feest uit, met als rede dat ze niet zoveel van mij houd als dat ik van haar houd.)

Nou dit deed uiteraard pijn en ik had het er ook erg moeilijk mee omdat ik naar mijn mening alles had gegeven voor haar, het duurde een tijdje voordat ik door had dat juist dat fout was. Ik realiseerde me later ook wat ik nog meer fout heb gedaan maar voornamelijk ook wat zij fout deed. Ik wou haar uiteraard eerst terug maar wetende dat zei niet zo is aangezien ze herhaaldelijk tijdens onze relatie aangaf dat relaties die geëindigd zijn voor altijd beëindigd zijn en dat mensen nooit veranderen. Ik wist dus dat zij mij totaal niet terug zou willen en ik had eigenlijk ook geen mogelijkheid om contact te maken ze ging namelijk 6 weken op vakantie nadat ze het met me uit had gemaakt 1 van die vakanties was eigenlijk voor ons geplant >.> anyway IK HAD DUS BESLOTEN VERDER TE GAAN MET MIJN LEVEN.
Ik begon weer van mezelf te houden ik trainde ging naar de kapper kocht nieuwe kleren en heb zelfs gedate.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik heb eigenlijk nauwelijks contact met haar gehad tijdens de vakantie en was ook over haar heen en ik was ook verandert van wat ik was toen ze me verliet (nieuwe kleding ,kapsel betere conditie). school was weer begonnen en we zouden elkaar de eerste dag nog even zien omdat ze nog wat kleren van me had gevonden en ik die terug wilde, ze kwam niet opdagen en toen ik haar vond bij haar bijles was ze zich kapot geschrokken mij te zien en zei :oh sorry ben ik vergeten neem ik morgen mee.. ik ok is goed totdan. de volgende dag smsde ik haar smorgens nog even dat ze mijn kleren niet moest vergeten ik smsde ook toen ik op de afgesproken plek was. ze kwam weer niet opdagen ik zocht haar op en wat bleek ze had haar bijles gecancelled. Ik werd zo kwaad ik smsde haar: dat ik er achter was dat ze haar les had gecancelled met zucht erachter (teken van afkeur) en dat mijn kleren vanaf nu haar probleem zijn en dat ze maar ziet hoe ze het bij me krijgt!1 dag later vroeg ze wanneer ik pauze had, ik reageerde niet was ja haar probleem. sindsdien heb ik haar niet meer gesproken. En was ik naar mijn mening ook echt klaar met haar totdat het probleem ontstond waarom ik deze blog heb gemaakt.

Ik zal jullie even onze school situatie uitleggen, we zitten op dezelfde school , we hebben NIET dezelfde lestijden , hebben maar 1 pauze waarbij we allebei pauze hebben en we hebben NIET dezelfde lessen.
We zouden elkaar dus niet moeten zien spreken etc. op school nou dat is ook zo afgezien van het feit dat wanneer ik les heb of van leslokaal wissel ik vaak langs haar lokaal loop (die een en al glas is)en de eerste keer dat ze mij opviel staarde ze mij direct in de ogen aan terwijl ik voorbij liep echt heel direct en wel 8 seconden lang zonder ook maar 1 emotie te laten zien. Het was erg apart en ik snapte het ook niet ik dacht dat ze mij zien misschien ongemakkelijk vond of dat ze verbaasd was over mijn "nieuwe" style.(ik weet niet of dit voor of nadat ik erachter was dat ze mijn kleren was vergeten) ik ben de afgelopen weken herhaaldelijk langs haar lokaal gelopen en inderdaad keek ze me eigenlijk altijd in de ogen.

Het maakte mij niet zoveel uit ik bedoel het raakte me wel maar ik had meer zoiets van hmm kan ik niks mee, ik kon er ook niks mee aangezien ik het niet snapte. Totdat het volgende gebeurde op een dag waar we beide les hebben in lokalen naast elkaar(dit wist ze) en je elkaar dus kunt zien wanneer je staat ging ze naar de wc ze was helemaal opgemaakt en mooi en had nieuwe kleren (+hakken) aan en ze liep als een koningin (niet zoals ze normaal loopt) en keek direct naar haar klaslokaal en niet naar mij , totaal niet naar mij en net voordat ze ging zitten keek ze naar mij door een plant heen met een blik van zag je me. Ik heb haar daarna niet meer gezien die dag.
Ik weet het allemaal niet meer wtf was dat? wou ze mijn aandacht trekken? , wil ze me laten zien wat ik niet meer heb? of wil ze me terug?

En sindsdien ben ik dus verward >.<
Ik trok uiteindelijk de conclusie dat ze mijn aandacht wil en dat ze me misschien terug wil is dit wel zo? wil ik haar wel terug? en VANDAAG deed ik iets heel stoms ik nam een omweg naar mijn lokaal zodat ik langs haar lokaal kwam en ik zocht oog contact met haar (aangezien ik niet wist waar ze zat) ze zag me wel en keek me direct in de ogen.
Ik weet dat zij weet dat ik daar niet langs had gemoeten vandaag.

Even nog als weetje ze kijkt altijd verstart naar mij en beweegt voor geen nanometer.

Ik weet niet of ik haar terug wil maar ik wil onze relatie nog wel een tweede kans geven ik weet dat zelf al maak ik mijn fouten niet dat het weer mis kan gaan maar ik heb blijkbaar nog steeds gevoelens voor haar en wil het graag proberen dus wat ik van jullie wil is een antwoord op de volgende vragen zo snel mogelijk (alvast ontzettend bedankt)

-wat wil mijn ex? wat zijn haar bedoelingen?
-wat kan ik nu het beste doen als ik haar terug wil?
-moet ik altijd oog contact maken als ik langs loop of gewoon strak weg kijken?
-moet ik met haar contact opnemen en een afspraakje maken voor lunch of moet ik wachten totdat ze mij contacteert?
-wat moet ik doen als ze van klaslokaal wisseld en dus langs de mijne loopt totnutoe deed ik alsof ik hard aan werk was en keek dus direct in mijn boeken maar moet ik naar haar kijken?

dankUwel voor het lezen van mijn blog
met vriendlijke groet misterlonely