Hoi,

Ik heb een grote twijfel over de vriendschap met mijn ex.
Ik hou van hem. hij heeft het uitgemaakt omdat hij niet meer verliefd is.

Hij zegt vriendschap te voelen en met mij dit te willen behouden.
We zijn heel kort pas uit elkaar; 14 juli.

Me gevoel van pijn is er, me hart is gebroken maar ik zal hem niet willen missen. Ik probeer me over het gevoel heen te zetten, omdat ik toch ook niet echt lekker in me vel zit. Ik kan mezelf voorstellen dat he tniet werkt.

Hij zei wel; het gevoel van verliefdheid is weg, maar nog niet lang.
Ik wil je geen hoop geven, we blijven vrienden en je weet nooit of het nog wat kan wroden.

Om de vriendschap te behouden en om toch het te ontwikkelen hebben we gekozen elkaar ongeveer een keer per week te zien.
Anders zowieso te bellen, maar dat gebeurd ook minimaal een keer per week.

Opvallend in ons vriendschap is:

1. we willen beide afspreken
2. we maken er tijd voor
3. we zijn er als we elkaar nodig hebben

negatief in de vriendschap is:
1. hij weet zich geen houding te geven t.o.v. mij. Bang dat ik bij een sms of telefoontje denk dat hij me weer terug wil
2. hij is niet altijd zichzelf

Ik denk dat blijven praten met elkaar een oplossing kan bieden.
Alleen er is een niveauverschil; hij praat vaak praktisch en vergeet t emotionele aspect. (gemis vind ik dit )

Aan de andere kant denk ik biedt dit alles wel een oplossing.
Hoe kan je niet verliefd zijn maar wel opeens vrienden willen zijn?