help

afbeelding van Gast

Iedereen heeft het over die achtbaan van gevoelens die je hebt nadat je relatie stopt.
Ik dacht dat dat bij mij niet zo was, maar nu deze week, lijkt het wel of ik er in zit, alles komt boven , de scheiding, de kinderen die nu bij hun vader op vakantie zijn, mn vader die net overleden is, mn maatje was.
Een vriend die zegt me te begrijpen en alleen maar komt met, ja dat zijn dingen daar moet je maar aan wenne.
Ja dat weet ik zelf ook, dat je daar wel weer door heen komt, ik wilde ook alleen maar even een arm om me heen, niet meer en niet minder. Nu zit ik hiet alleen en jank me de ogen uit mn hoofd om alles en iedereen.
Ik weet ook dat mn vader niet meer terugkomt en dat de scheiding een feit is.\ en dat de kinderen ook naar hun vader moeten.
Ik voel me gewoon rot en wil alleen een arm meer niet. Dat is toch niet raar....
Wil geloof ik alleen nog maar weg kruipen op dit moment, hoezo sterk

afbeelding van broken_woman

voor jou

Een virtuele arm om je schouder voor jou!
En ken het..mensen hebben zo makkelijk praten..tja hoort er allemaal bij zeggen ze dan..Je ziet dan opeens ook alleen maar gelukkig gezinnetjes..Maar weet je je bent niet alleen ik ben ook op de site;)
En voel met je mee..

afbeelding van sunny1

Ik ook!!

ach meid wat balen, ik voel ook met je mee hoor! kijk maar eens op dezw site,we moeten er allemaal doorheen(-; Virtuele hugggg!

afbeelding van Pim01

Het is altijd gek dat bij

Het is altijd gek dat bij sommige mensen zoveel dingen tegelijk komen
En andere lijken nooit wat mee te maken of loopt het leven altijd op rolletjes.
Je schrijft je verhaal dan wel op in een paar regels op dit forum
maar daar zit zoveel pijn en verdriet achter
en kun je dat er allemaal niet bij hebben.
Had je een goede band met je vader?
En voel je z'n aanwezigheid nog (klinkt misschien een beetje wazig) maar denk dat ie echt nog wel een beetje met je mee kijkt van boven en zou willen dat het goed met je gaat.

Pim

afbeelding van Lieve47

@pim

De band met mn vader was bijzonder sterk, op momenten als deze ging ik altijd naar hem toe, hij wist me altijd weer op te beuren en kon ik alles weer beter aan.
Dat is nu zo,n gemis. Ik weet ook niet wat meer pijn doet de scheiding, of het missen van mn vader.
Ik voel zijn aanwezigheid,, gek genoeg wel, maar op dit moment voel ik me zo ontzettend alleen.
Ik dacht een maatje te hebben gevonden, hij gaf me het idee dat hij er voor mij zou zijn, maar die kan niet omgaan met mijn (gelukkig niet zo vaak meer), verdrietige momenten. Nu zit ik weer alleen en er doorheen en hoeft het voor mij allemaal niet meer.

Lieve

afbeelding van JvdH

Achtbaan

Lieve, ik denk dat iedereen die op deze site zit weet wat je meemaakt, die verdomde achtbaan. Iedereen heeft het beste met je voor, maar het is absoluut niet makkelijk. Mensen die er zo makkelijk overheen stappen, hebben of geen gevoel in hun donder of hebben het verlies van een grote liefde nog nooit meegemaakt. Het wordt wel beter maar heeft alleen tijd nodig, met ups en downs. Probeer de leuke dingen van het leven in te zien. Een hele dikke knuffel van mijn kant en sterkte. Knipoog

afbeelding van Lieve47

kan niet meer

Ik herken mezelf gewoon niet meer, heb gewoon geen energie meer, huil aan een stuk door.
Dat zal wel zijn omdat de kids nu niet thuis zijn en ik niemand om me heen heb.
Ik heb me nog niet zo KL*te gevoeld de afgelopen tijd als nu. pffff

Lieve