help!

afbeelding van susan2009

hallo, ik heb sinds een maand of 3 een lieve vriend, mijn vriend is nu 2 jaar gescheiden van een vrouw die vermoedelijk bordeliner is. ze hebben samen twee kinderen. zijn ex is 2 jaar geleden vreemd gegaan, geen slippertje maar "bewust"in een andere relatie gedoken. mijn vriend heeft haar betrapt met die kerel en zijn wereld storte in. mijn vriend is een lieve zorgzame vent, misschien zelfs wat te goed. wat hij mij verteld over zijn verleden met zijn ex ben ik van geschrokken, altijd draaide alles om haar, toen ze kinderen kregen, wat overigens ook geen bewuste keuze was, maar een foutje, hebben ze (dacht hij) er samen voor gekozen de kindjes te laten komen. toen ze er eenmaal waren belde zei hem geregeld op op het werk dat ze er niet meer tegen kon en de kinderen in de kliko wou gooien bij wijze van. mijn vriend heeft haar geholpen te zoeken naar waarom ze het zo moeilijk vond. ook de jeugdvrienden van mijn vriend had ze niets mee, ze verdiepte ze zich niet in zijn mensen om hem heen, gezamelijke vrienden hadden ze dus niet. ook de familie van mijn vriend had altijd moeite met haar houding en zagen waarschijnlijk al jaren dat mijn vriend eronder leed.
toen hun relatie uit ging is mijn vriend bij de huisarts geweest, zijn verhaal gedaan, de huisarts kende haar ook en hij heeft toen de uitspraak gedaan dat hij dacht aan bordeline. echte liefde heeft mijn vriend niet gekent. wat hem overkomt met mij is dat hij voelt dat wij samen echt contact hebben, wat hij nooit eerder heeft ervaren. ik ben ook zijn eerste liefde na zijn ex nu.
zijn ex heeft nu door dat hij een relatie heeft met mij, sinds die tijd belt ze mijn vriend steeds op met het verhaal hem terug te willen omdat ze vreselijke spijt heeft, dat zou natuurlijk oprecht kunnen zijn, maar dat is het niet want ze heeft het gaat haar erom dat ze het denk ik eng vind hem kwijt te raken, ze zegt ook dat ze altijd in gedachte heeft gehad dat mijn vriend er nog wel zou zijn voor haar. nu ze ziet dat hij zijn leven wil oppakken probeerd ze tussen ons te komen met mooie verhalen en speelt ze echt toneel. de familie van mijn vriend kotst haar uit en vertrouwd haar niet, zeggen mijn vriend ook....TRAP ER NOU NIET IN !
vorige week wilde ze bij hem langskomen om te praten, mijn vriend heeft het toegelaten met het idee haar dan duidelijk te maken dat het over is tussen hun, maar door haar mooie verhalen ging hij twijfelen, en koos ervoor mij even op een zijspoor te zetten omdat hij heen en weer geslingerd werd met zijn gevoelens. ik heb hem aangegeven hem even die rust te willen geven eruit te komen voor zichzelf, hij zal er toch zelf achter moeten komen dat het geen kans meer heeft met zo'n vrouw opnieuw te beginnen. mijn vriend zegt soms tegen mij....had ze jou karakter maar...hij vind het heel moeilijk dat zijn gezin door vreemdgaan ten einde is gekomen.
mijn vriend heeft me na 2 dagen alweer gebelt met de bootschap mij niet kwijt te willen, het is hem duidelijk zegt hij dat er met haar geen enkele lans meer is want ook dit keer is hij er weer achter gekomen dat ze een lul verhaal had opgehangen hem terug te willen, ze is van mijn vriend in vreemdgaan vervallen, met die vent een jaar samen geweest, daarna gelijk weer een andere man waarvan ze zegt dat ze die pas een paar weken kent, vervolgens kent ze deze man al ruim 7 maanden waarover ze dus weer liegt tegen mijn vriend. mijn vriend zegt er nu klaar mee te zijn, maar ze blijft hem maar bellen om weer samen te willen praten. mijn angst is dus dat hij weer overstag gaat en haar na lang aandringen toch weer binnen laat om naar haar verhaal te luisteren.
mijn vraag aan jullie is, wat kan ik voor een rol spelen hierin? ik wil hem niet kwijt, maar wil het ook niet tussen ons laten staan.
klinkt dit herkenbaar als een bordeliner?
mijn vriend zegt het ook moeilijk te vinden dat er iemand is ( ik dus) die hem zo ontzettend leuk vind, dat is hij niet gewent gewoon.
zijn familie zegt nu al, dat ze zijn leven zuur zal maken waar ze kan, dat hij daar rekening mee moet houden. maar mijn vriend geeft haar natuurlijk ook die gelegenheid door niet hard genoeg tegen haar te zijn. dat zou hij toch in mijn ogen meer moeten zijn. hoe kan ik hem hierin helpen?

groetjes susan

afbeelding van Layla

susan

Hoi Susan,

Ik ben uiteraard geen dokter maar weet uit mijn eigen omgeving wat Borderline met zich meedraagt.
Mensen met Borderline kunnen aantrekken en weer afstoten, en zich idd van de ene in de volgende relatie storten.
Ze beginnen ergens aan, maken het niet af, zijn ergens de ene dag nog heel enthousiast over en vinden de volgende dag weer heel iets anders leuk of juist niet.
Ze leven met "uiterste" en een tussenweg kennen ze niet.
Ze zijn of heel blij en gelukkig, of ze zijn boos, en iemand kan heel leuk zijn en een paar dagen later is die zelfde persoon de grootste vergissing.
Maar je kunt er niets tegen doen als je vriend door haar in verwarring wordt gebracht, ik begrijp jou angst dat hij toch weer voor zijn ex zal gaan kiezen maar dan is dat zijn keuze.
Dan is dat zijn vrije wil, al kan hij weten dat ze niet veranderd, als hij toch zou besluiten terug te keren naar zijn ex kan niets hem tegenhouden.
Ook niet jou uitleg over hoezeer jij zijn ex doorhebt, ook niet dat anderen haar ook niet graag zien.
Als hij zelf over zijn ex begint kun je daar naar luisteren maar hem nog eens inpeperen hoe ze werkelijk is, en hoe ook jij over haar denkt, lost niets op.
Ik merk in je verhaal dat je graag uitleg wilt geven hoe zeer je zijn ex doorhebt, maar hij zal dit zelf moeten inzien.
Ook proef ik een beetje uit je verhaal dat je vriend jou vergelijkt met zijn ex, onder het motto, leek zij maar wat meer op jou.
Met andere woorden, als mijn ex qua karakter meer op jou zou lijken dan was ik daar dus gewoon nog geweest.
Is dat eerlijk tegenover jou?
Moet jij dan altijd maar het gevoel hebben dat hij ieder moment weer terug kan gaan naar haar?
Dat lijkt me ook voor jou niet fair, misschien is het wel een oplossing als dit zo blijft doorsudderen dat je jou vriend vriendelijk toch dringend verzoekt eerst maar eens uit te gaan zoeken wat of wie hij wil, voordat jullie ook maar verder gaan op deze manier.
Hoe lief en aardig hij ook is, maar schep duidelijkheid voor jezelf. Je kunt hem hierin steunen maar meer ook niet.
Sterkte in ieder geval, gr, Layla

afbeelding van BlueEyes

Keuzes maken

Dag Susan,

Borderline vormt vaak een combinatie met bindings- en verlatingsangst. Als ik je verhaal lees dan krijg ik de indruk dat de ex van je partner naast Borderline ook nog verlatingsangst heeft. Ze is je partner aan het bewerken om zich los te weken van jou.

Je partner staat helaas niet sterk in z'n schoenen en laat zich meeslepen in haar 'trek'-gedrag. Een en ander is niet eerlijk naar jou toe, je partner moet een duidelijke keuze maken. Bij zo'n uitspraak van "had ze jou karakter maar" gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen! Hij is nog lang niet los van haar. Ik vraag mij af of hij z'n scheiding wel goed verwerkt heeft, zijn gedrag geeft aan van niet. Als ik jou was dan zou ik hem je gevoel en standpunt duidelijk maken en hem tijd gunnen om goed over de situatie na te denken. In de tussentijd moet je afstand houden en wellicht een break (daadwerkelijk geen contact meer hebben) inbouwen.

Veel sterkte, BlueEyes

afbeelding van susan2009

reactie

hoi hoi, ik dank je voor je reactie, je geeft aan dat ik beter een rust pauze kan inlassen. het is nu wel zo dat mijn vriend ervoor heeft gekozen mij niet te willen opgeven. ik heb hem verteld dat ik daar heel blij mee ben, maar dat ik dan ook wel verwacht dat hij zijn ex niet binnen laat op haar aandringen te willen praten. ik vroeg hem of hij dat kon begrijpen van mijn kant, dat kon hij als geen ander, want toen hij er niet uit was voor zichzelf heeft hij een stop in gelast tussen ons omdat hij het naar mij toe niet fair vond. daar heeft hij gelijk in gehad en ook goed in gehandeld naar mijn idee.
mijn probleem is nu dat ik nog niet weet of hij haar manipulaties en mooie verhalen aan kan, omdat ik tot nu toe natuurlijk alleen nog maar heb gezien dat het hem in de war maakte. dat zal van mijnkant ook tijd kosten om hem erin te vertrouwen dat hem dat lukt, snap je?
ik heb voor mezelf besloten dat ik hem de tijd gun en de kans gun mij te laten zien dat hij klaar is met haar en duidelijk kiest voor een leven met mij....de tijd zal het leren. in tussen doen we het samen rustig aan, dat wil hij ook zo. ik vertrouw hem volledig, ik bedoel hij zal niets achter mijn rug om met haar afspreken, daar is het de man niet naar. het is meer dat ik nog een stuk vertrouwen mis of hij zal terug vallen in haar rottige manipulaties en mooie verhalen die voor hem op die momenten dat ze er mee komt zo echt lijken te klinken.
hoe meer ik hem in zijn nek hijg hoe meer afstand hij zal gaan nemen, ik bewaak zeker mijn eigen grenzen, al vind ik hem nog zo leuk.
hij is in alles afhasnkelijk van haar, exstra vije dagen regelen met zijn ex om met mij samen weg te kunnen bijvoorbeeld schuift hij nu nog even voor zich uit. ik vermoed dat hij bang is voor de reactie van haar kant uit. niets gaat van de ene op de andere dag ineens goed, ik weet hoe dat kan gaan soms.....wel verwacht ik dat ik wil voelen dat hij echt voor ons samen wil gaan, want alleen dan heeft het tussen ons een kans van slagen. hij maakt het voor de eerste keer mee nu, wat ik al schreef ben ik zijn eerste vriendin, en voor zijn ex ook de eerste vriendin waarvan ze weet dat het serieus is, daaromis ze ook zo bang nu en probeerd ze tussen ons in te komen. mijn vriend heeft haar zelfs gezegd dat hij bij mij een gevoel heeft wat hij bij haar nooit heeft mogen ervaren, uberhoud bij niemand heeft gehad. haar antwoord was dat ze dat in de gaten had, en zag aan hem.
groetjes susanne

afbeelding van susan2009

reactie

hoi hoi, ik dank je voor je reactie, ik vermoed dat een breack het beste zal zijn. mijn vriend vertelde mij vorige week dat hij voor mij wil gaan, me niet kwijt wil, dit gevoel van liefde met mij nooit heeft gekend enzzz.

ik geloof hem direct, maar zijn ex belt hem momenteel elke dag, smst elke dag wel verschillende keren, dat hij bijvoorbeeld spijt gaat krijgen van zijn keuze niets meer met haar te willen proberen. gisteren belde ik hem en hij klonk er chagarijnig van, hij wil wel dat het stopt maar hij heeft naar mijn idee niet het vermogen eens flink boos op haar te worden en zijn standpunt haar duidelijk te maken. hij heeft haar nog niet echt in haar gezicht gezegd dat het tussen hun geen kans heeft, alleen via een sms terug aan haar. hij zegt me nu dat hij het lastig vind dat er twee dingen door elakar heen lopen..namelijk mijn realtie met hem en zijn ex die hem zo lastig valt.
ik werd gisteren wel wat boos op de situatie omdat ik mijn vriend wel voor het eerst ook kennis heb laten maken met mijn kinderen omdat ik er van uit ging dat hij echt heeft gekozen voor mij. nu ik weer twijfel merk of hij het er allemaal wel bij kan hendelen gaf me dat een rot gevoel. ik ga namelijk erg zorgvuldig om met liefdes en mijn kinderen, ik wil mijn kinderen er pas mee kennis laten maken als ik er zelf echt van overtuigd ben dat het een kans heeft.

zijn ex weet nu dat wij weer samen aan het proberen zijn een relatie op te bouwen omdat hij volgens zijn eigen woorden klaar is met haar en mij niet wil opgeven.

ik word nu wel wat gek van deze onzekerheid en heb mijn standpunt aan hem kenbaar gemaakt. of hij gaat voor mij en we nemen samen haar lastige gedrag voor lief en proberen het ons niet te laten beheersen of we stoppen ermee als hij mij niet een gevoel kan geven echt voor mij te gaan, wat haar acties ook zullen zijn.
zijn ex zit hem aan alle kanten dwars, reageerd niet op mails van mijn vriend als hij afspraken wil maken over de kinderen. normaal delen ze feestdagen zoals pasen, eerste dag bij vader tweede dag bij moeder. nu wil ze de kinderen pas tweede paasdag terug hebben ergnes in de middag. waarom? omdat ze weet dat wij samen dan geen nacht en dag hebben om bij elkaar te zijn. als ik mijn vriend confronteer met haar acties ziet hij het zelf ook wel. maar ik vind hem monenteel een beetje een slappe vent omdat hij niet naar haar optreed en zei daardoor de macht en touwtjes in handen houd. wat ik me nu wel realiseer is dat je echt een slachtoffer bent als je samen bent geweest met een bordeliner!!!! alsof ze ook vallen op zachte mannen waar ze overheen kunnen lopen ofzo. voor mij onvoorstelbaar dat je het zover laat komen en zo'n persoon je leven laat beheersen. ze belt hem echt om de haveklap op, ook als wij samen zijn, op de meest rare tijden, vroeg in de korgen, of in de nacht.hij zegt, en ik vertrouw hem er wel op dat hij niet reageerd op haar smsjes, maar ze houd er gewoon niet mee op. zelf heb ik de neiging haar eens aan te schrijven via hyves ofzo. maar doe het natuurlijk niet omdat ik dan weet dat het er alleen maar erger op zal worden voor mijn vriend.
ik realiseer me dat mijn vriend zelf er iets aan moet doen dit te stoppen, want nu staat het ons, zichzelf in de weg, maar als hij mij laat gaan door deze situatie zal een volgende relatie er ook aan onder door gaan .
wat kan ik nou toch het beste doen?

zou het misschien een voorstel zijn als wij samen in therapie zouden gaan om hier een weg in de kunnen gaan vinden?
kan iemand mij een raad geven?

susan