De man met de hamer is langs geweest, de eerste drie weken dat het uit was ging het prima, dacht echt dat ik in een korte tijd over hem heen kon zijn en dat ik sterk genoeg was om me te verzetten hem te willen zien of te bellen. Maar in de vierde week, dat is dus deze week, kwamen allerlei soorten gevoelens boven drijven. Kwaadheid, eenzaamheid, onzekerheid, boosheid, angst, rusteloosheid, maar helaas geen rust of vrede met de situatie.

Opeens bespringt mij het gevoel dat hij begon te twijfelen nadat hij zijn ex heeft gezien. Dit meisje was het eerste meisje waar hij echt verliefd op werd. Zij heeft het uitgemaakt en hij was er heel er lang kapot van geweest. Nadat hij haar heeft gezien, begon hij te twijfelen over ons!
Wat een toeval?!? Ik voel me zo hulpeloos, omdat ik me er niet tegen kan verzetten!

Ik heb hem nog wel gezien, maar hij lijkt er al helemaal boven op te zijn en ook geen moeite meer te hebben met de situatie, dat deed mij eigenlijk nog meer pijn.. toen ik naar hem toe ging dacht ik echt dat ik niet meer verdrietig zou zijn.. maar dat ben ik nog wel... en omdat het leek alsof het hem niks deed, werd ik alleen nog maar verdrietiger!

Help, ik wil zo graat mij verzetten tegen de gedachte om bij hem te zijn, om hem te zien, maar het is zoooo verdomd moeilijk!!