Hellup!

afbeelding van Dievertje

Ik ken hem 3 jaar...
Mijn ex-vriend heeft PTSS en een gespleten persoonlijkheid.
Sinds ik hem ken is hij mijn grote liefde, maar het gaat niet.

Met zo iemand samen leven/omgaan is een "rollercoaster" en ik
kan het niet meer aan en waar ik bang voor ben is dat ik niet over hem heen kom, omdat, wanneer hij es weer geen last heeft van een depressie, hij voor mij de liefste, knapste en leukste is van de wereld en als het uitgeweest is een poosje en we zien elkaar weer dan zijn we meteen weer "in love", maar ik kan de situatie niet meer aan.
Het gaat al die jaren al "aan"uit" aan "uit" en ik heb behoefte aan warmte en zorgzaamheid, betrouwbaarheid en dat kan hij me niet geven.
Vaak is hij ijskoud, kan niet meeleven, is emotieloos en sarcastisch.
Vooral als ik zijn hulp nodig ben...
Het is een half jaar uitgeweest en ik voorspelde al dat hij weer terug zou komen...maar dit x zei hij me via een sms," Ik kan je niet vergeten en ik mis je erg en ik hou van je en ben nog steeds verliefd, maar ik kan een relatie gewoon niet aan.

Ik hield ook nog van hem...hoewel ik intussen er flink "op los"probeerde te leven om hem te vergeten.. ik ging weer met hem om en we hadden het weer erg leuk de laatste 3 maanden.
Hij wil nu gewoon vrienden blijven met "bennefits" maar ik wil dat niet.

Hij is al 5 jaar in behandeling bij psychologen en psychiaters..en is al een stuk rustiger dan voorheen, maar zijn oprechte bindingsangst
en zijn aandoening kan ik niet meer aan... en voor mij werkt "gewoon vrienden zijn" niet.
Ik was bezig om een eigen zaakje te beginnen en weer te gaan joggen, maar ik heb hem vanmorgen verteld dat ik hem niet weer hoefde te zien, totdat hij me wel serieus wil nemen en echt wil veranderen.
Kan iemand mij hierin advies geven?

afbeelding van mokkakoffie

PTSS

PTSS is een ziekte en dat gaat niet over met liefde. Zoals je zegt hij wil vrienden blijven met bennefits dus zo nu en dan leuk samen en dan zie je elkaar weer niet en ondertussen krabbelt de tijd verder ook jouw tijd. Ondertussen laat je alles schieten voor deze jongen/man en ergens blijft je maar wachten. Hij heeft het zelf ook al aangegeven hij kan geen relatie aangaan. Dat zegt toch eigenlijk al genoeg. Ieder mens heeft een begripvol oor nodig of een schouder en als iemand dan niet op jouw problemen of hulpvraag reageert dan moet je het alleen doen. Je zegt het al zelf dat het voor jouw niet werkt op deze manier. Ik wens je veel wijsheid toe en maakt iets van je leven geniet en er loopt heus wel iemand buiten voor jouw die er wel voor je is ....meer advies kan ik je niet geven...Maar ik denk dat je het antwoord zelf al weet...

liefs