Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier en zit vreselijk met de ontstane situatie. Hoop dat jullie me advies kunnen geven.

Twee jaar geleden heb ik T. ontmoet. De eerste maanden verliepen fijn, tot mijn onzekerheid roet in het eten ging gooien en ik overal problemen om maakte en meerdere keren dreigde om de relatie te beeindigen. Op een bepaald moment trok hij het niet meer en ging het uit.

Daarna zijn we echter contact blijven houden. Dagelijks belden we en bijna elk weekend zagen we elkaar en sliepen we ook samen. Helaas kwam er steeds weer een moment waarop het mis ging; ik verwachtte te veel van hem, hij voelde zich geclaimd, etc.. Een jaar geleden waren de ruzies onhoudbaar en hebben we een paar weken geen contact gehad. Hij zei toen ook een meisje ontmoet te hebben en daarmee te willen afspreken. Ik was kapot en heb ook geen contact meer gezocht. Een paar weken later ontmoetten we elkaar weer en barstte alles weer als vanouds los. Toch zat er bij mij veel zeer en toen ik na een paar weken een andere jongen ontmoette, ben ik met hem wat begonnen. Ondanks dat T. op dat moment heel lief voor me was. Ik heb T. in het begin verteld iemand ontmoet te hebben en toen raakte hij geemotioneerd. Op mijn vraag waarom dat zo was zei hij: omdat ik zo blij voor je ben als je gelukkig bent...

Met deze jongen ben ik vier maanden samen geweest, maar het bleek dat dit het niet was. In de tussentijd had ik nog steeds veel contact met T. en we zagen elkaar ook, hoewel minder. Tot het met deze jongen eindigde en ik bij T. mocht komen uithuilen. Toen werd hem ook duidelijk dat ik echt iets met deze jongen gehad had en ook met hem geslapen had. T. heeft hier nooit iets over gezegd en ik heb ook nooit gemerkt dat dit hem geraakt had.

Daarna gingen wij weer op de oude voet verder, zonder naar elkaar uit te spreken waar we mee bezig waren of waar we naartoe gingen. Ik raakte onzeker en heb hem meerdere keren anoniem gebeld. Hij vermoedde dat ik het was waarop ik dit eerst ontkende, maar uiteindelijk toegegeven heb. Hij was woest en dit leidde tot de tweede periode van geen contact. Na anderhalve maand hebben we elkaar toch weer gezien en ging het weer op dezelfde manier verder.

Tot we een paar weken geleden weer geregeld ruzie hadden. Ik wil zo graag weten waar ik aan toe ben en kan verwachten, terwijl hij zich niet wil uitspreken en mij niet vertrouwt. Ik ging ineens weer denken aan het meisje waar hij een jaar geleden toen mee uitgegaan was en heb op slinkse manier uitgevist wie dit was en bij anderen geinformeerd naar haar. Vervolgens heb ik T. de hele tijd steken onder water zitten geven over deze persoon tot hij wilde weten waar ik toch mee bezig was. Ik heb toegegeven gegraven te hebben en informatie over deze persoon te hebben gezocht. Hij heeft me toen verteld slechts een keer met haar te hebben afgesproken en het werkelijk abnormaal te vinden op welke manier ik inbreuk maak op zijn privacy en die van anderen alsmede mijn gelieg.

Dit is nu een maand geleden. In de tussentijd hebben we nog een paar keer gebeld waarin hij steeds zei geen contact meer te willen omdat dit niet goed is voor ons beiden. Hij ging in deze telefoongesprekken van ontzettend grof naar heel lief door te zeggen veel om me te geven en me een goed persoon te vinden, maar dat we gewoon niet samen blijken te kunnen zijn.

De aanvankelijk geplande afspraak om met elkaar te spreken belde hij af. Daardoor ging er bij mij een lichtje branden. Op mijn vraag gaf hij toe iemand ontmoet te hebben en dit een kans te willen geven. Dit meisje kende hij al, maar hij had geen contact met haar. Blijkbaar direct nadat ik toegaf gespeurd te hebben in zijn verleden is dit meisje op de proppen gekomen. Uiteindelijk hebben we vorige week toch afgesproken. Hij zei dat hij het met dit meisje niet wist omdat zij hem al te veel als haar vriend zag. Hij wilde dit temperen en als dat niet zou lukken "dan moet het maar voorbij gaan". Ook vertelde hij mij dat hij me zo ontzettend aantrekkelijk vindt en toen ik probeerde hem te knuffelen zei hij dat ik dit echt niet mocht doen omdat hij zichzelf dan niet in de hand zou kunnen houden. Ondanks mijn pogingen heeft hij niets gedaan. Hij zei dit naar het nieuwe meisje niet te kunnen maken..

Twee dagen erna heb ik hem gebeld en toen was hij heel boos. Hij zei nu echt met rust te willen worden gelaten en het met het nieuwe meisje een kans te willen geven. Contact met mij hoort daar niet bij. Toen ik vroeg waarom hij dan op toch wel negatieve manier over zijn nieuwe meisje gesproken had zei hij het voor mij gefaseerd te willen brengen, maar enthousiast over haar te zijn. Toen ik heel erg verdrietig was en heel hard moest huilen zei hij er zelf ook erg geemotioneerd van te zijn en mij nooit te vergeten. Hij moest ook huilen. Sindsdien hebben we geen contact meer gehad.

Ik weet niet wat ik moet doen. Aan de ene kant wil ik de ellende van de afgelopen twee jaar niet meer, aan de andere kant hebben we nooit uitgesproken wat we hier nou mee willen. De hoop dat dit sterke gevoel tot een goede relatie kan leiden, heb ik nog. Ik weet dat ik hem keer op keer vreselijk teleurgesteld heb. Daarom weet ik ook niet waaarom hij nu meteen iemand anders heeft. Vindt hij dit de enige manier om van mij los te komen of is het juist andersom: wilde hij mij achter de hand houden tot er een ander leuk iemand voorbij kwam? Wat moet ik doen om ervoor te zorgen dat we weer met elkaar in gesprek komen?

Als jullie vinden dat ik mezelf voor de gek houd, zeg het me dan alsjeblieft..