Hallo allemaal na een aantal weken te hebben meegelezen ben ik er aan toe om mijn verhaal te delen . Sinds 28 dec 2013 is de relatie met mijn grote liefde voorbij. 7 jaar lief en leed gedeeld ruzie's en weer goedmaken voerden bij ons de boventoon. Onze relatie was heftig en passioneel en de liefde die zat er zeker van beide kanten. Met de kest nog 2 nachten lang gesprekken gehad dat we elkaar niet konden missen en we zeer veel van elkaar hielden . Hij bezwoer me nooit zoveel van een vrouw te hebben gehouden en dat hij zeker geen andere vrouw wou als mij. Alleen hij kon niet meer omgaan met onze ruzies. Ik kon door de ruzies niet meer zien dat dat de waarheid was en heb hem in twijfel getrokken puur uit onzekerheid en bang zijn om hem kwijt te raken. Nu is het over en ik zak weg in een hele diepe zwarte put . Ik hou zoveel van hem dat ik letterlijk pijn heb. Ik kan niet eten , slapen en als ik met pijn en moeite wel iets binnen krijg gaat het er direct weer uit. Ben 15 kilo afgevallen sinds het uit is . Ik kan hem niet loslaten hoe hard ik het ook probeer . Hij voelt hetzelfde dat weet ik . Hij zoekt ook steeds contact met mij. Het verwart me en Ik heb uit zelfbescherming het contact verbroken en dat kwetst hem enorm . Ik weet dat het beter is zo
. Ik blijf hopen op een verzoening tussen ons . Wij horen bij elkaar hebben altijd al een soort dierlijke aantrekkingskracht gehad . Hoe moet ik hem nu vergeten als elke vezel in mijn lijf om hem huilt en naar hem verlangd. Heeft iemand tips om met dit verdriet om te gaan of een luisterend oor is ook welkom . Ik ga kapot hieraan .