Tot nu toe heb ik nog niet veel van mij laten horen hier. Maar ben bijna dagelijks aanwezig voor mijn portie "troost"! Nu ook maar mijn verhaal uit de doeken doen, en waarom ik jullie site ook nodig heb!

Eigenlijk is mijn verhaal hetzelfde als iedereen die hier komt!
Een aantal jaar geleden een lieve jongen ontmoet die ik sinds lange lange tijd in mijn hart sloot. Ik, een alleenstaande moeder van 2 kinderen, kon eidelijk weer iemand toelaten in mijn hart,hoofd en leven. En ging ervoor! Blij en gelukkig dat ik weer kon voelen hoe de liefde voelde!
Maar na twee jaar kwam ik erachter dat hij, al die tijd, met nog iemand anders een relatie had. Veel jonger dan hij en ik!
Die pijn, dat verdriet was bijna ondraagelijk. Verraad, onbegrip, alles wat hier ook de orde van de dag is. Moeilijk om door te gaan, maar wel gelukt! Met succes!

Nu weer een nieuwe man ontmoet, en toch, en toch, en toch... mijn oren en ogen wijd open en o zo moeilijk om te vertrouwen. De eerste verliefdheid is voorbij, rare, mooie, bijzondere tijd.
Maar toch bang voor opnieuw pijn en teleurstelling. Maar ook vechtlust en zin om mijn schouders eronder te zetten om te werken aan dat het gaat lukken!!!Mijn vertrouwen in mijzelf dat ik het wel kan! En niet teveel denken aan negatieve dingen, bijgelovig als ik ben, dat ik het dan misschien juist over ons afroep!

Toch kom ik hier regelmatig, het is zo fijn te weten dat je niet alleen bent met je pijn.
Jammer dat ik toen, een paar jaar geleden nog niet wist van deze site! Ik wilde toen echt ondersteboven van het balkon, niet omdat ik dood wilde, maar omdat ik rust in mijn hoofd wilde, stilte, ik was zo moe, van het niet slapen de onrust die altijd maar eeuwige malende gedachten....van het hoe, en waarom... En van toch weer op moeten staan en voor de buitenwereld(, werk, kinderen,) doen alsof het goed ging.. Maar ook van dat ik mij zo alleen voelde met al die pijn en verdriet! Niemand kon mij troosten...dacht ik...
Gelukkig ben ik er ook doorheen gekomen, maar die pijn wil ik liever nooit meer voelen...

En hier, hier zijn mensen, dag en nacht met dezelfde pijn met hetzelfde verdriet!
Hoe dan ook, of je nu 16 bent of 43, de pijn voelt precies hetzelfde!

Super goede site! En ontzettend, lieve, stoere, sterke, bijzondere mensen!!!