Gisteren ben ik dieper dan diep gegaan. Volgens mij heb ik nog nooit zo hard gehuild.

Loslaten... Hoe doe je dat?

Wat doe je als je hoofd zegt dat je moet loslaten, echt overtuigd is dat het beter is zo, maar je hart huilt?

Hoe ga je verder met je leven als dat hart blijft huilen?

Hoe kan het dat je verstandelijk heel goed weet dat het niet ment to be is, dat je gewoon niet bij elkaar past, dat jullie beider een andere toekomst wacht, en je hart toch zoveel weent.

Hoe kan ik het gevoel vasthouden dat mijn hoofd me geeft?

Mijn hart heeft me de afgelopen week allemaal dingen laten doen waar ik niet achter sta.

Hoe kan ik van iemand verwachten dat hij tijdens een rouwproces ook nog ruimte heeft om na te denken wat hij met mij wil.

I fucked up, in every way. Lastig hoor, om jezelf steeds zo de schuld te geven van alles. Pijnlijk om zo ontevreden over jezelf te zijn.

Had ik me gewoon ingehouden, had ik gewoon de 'regels' gevolgd... Hij gaf zoveel ingangen. Hij heeft zoveel dingen gezegd die ik nooit had verwacht. Was ik gewoon blijven ademen en mijn eigen leven blijven leven, en niet obsessief op de bank gaan zitten met mijn telefoon, dan...

Ik ga mezelf even tegenspreken:
Nee, ik ben niet bang voor de toekomst. Ik ben niet bang dat mijn hart (verlatingsangst) de boventoon gaat voeren en ik hem weer net zo hard ga missen als 1,5 week geleden. Nee, ik ga niet weer kapot gaan van verdriet want ik weeeet nu dat we niet bij elkaar passen. Nee, mijn hoop zal niet zo groot meer zijn. Ja, ik zal hem kunnen vergeten..

Het is zo verdrietig. Mijn hoop laaide op. Ik zag ons alweer hand in hand door het gras rennen, op festivals staan, herenigd worden met zijn vrienden. Ik had alweer zoveel plannen. Het is gewoon verdrietig Zazatje dat die dromen weer in het water vallen.

Dat ik dan toch die hoop blijf houden dat hij over een tijdje met die bloemen voor mijn deur staat en wil praten en alles zegt wat ik wil horen. Dat gaat niet gebeuren Zaza!!!! Dat gaat NIET gebeuren. En als het wel gebeurt, gaat het uiteindelijk toch wel kapot. We zijn niet veranderd. Hart hoor je dat? Luister er dan verdomme naar! Luister in de komende tijd alsjeblieft naar vadertje Hoofd...