iedereen zit hier in de knoop lees ik
wat is liefde toch klote he
ik zal hier mijn verhaal in het kort proberen te omschrijven ga me best doen ik ben blij dat ik deze site heb gevonden want ik hoop echt dat iemand mijn antwoord kan geven iemand die mij en hem niet kent snappen jullie wel denk ik
ik ben al 11 jaar samen met mijn vriend we hebben heel wat meegemaakt samen we wonen vanaf het begin dat we samen waren samen dat ging heel goed ik was voordat ik bij hem kwam altijd al verliefd op hem toen ik 13 was en hij 16 hij zag me toe n natuurlijk niet staan...
toen ik 21 was kwamen we in kontakt ik was meteen hotel de botel ik kwam toe n net uit een hele lange relatie en die jongen en ik woonde nog in hetzelfde huis die jongen ging vreemd flirte sommige mensen kunnen darmee leven ik niet
bij mij nieuwe vriend was alles geweldig maar ik voelde wel dat ik over me ex heen kwam dankzij hem ik was opnieuw verliefd wel heeft al die jaren door me heen gespookt me ex over hoe hij en ik uit elkaar waren gegaan en dat ik me schuldig voelde en hem miste tot een week geleden ik kwam me ex na 2 jaar teb lang met hem gepraat wat ik altojd al had willen doen en ik voelde dat het gow het was klaar ik was over eik kon hem loslaten!! dat voelt goed maar nu me huidighe relatie
2 jaar geleden begon het eigenlijk al ik wilde liever geen seks deed het met tegenzin zonder dat hij het merkte bij tijden had ik dit en dat werd steeds vakder soms had ik wel zin in hem maar dat is nu sinds een jaar weg als we seks hebben voel ik me echt niet goed en als hij me aanhaalt en doelt op seks krijg ik echt bijna een paniek aanval me maag draait om en ik wil gewoon liever niet omdat me vriend aardig seks gericht is begrijp me niet verkeerd hij gebruikt me er niet voor maar ik wil niet toegeven aan hem dat ik geen seks met hem wil dat zou hem echt kwetsen dat weet ik zeker hij houd ook echt van me hij zou als het moest naar de andere kant van de wereld kruipen elke dag vertelt ie me hoeveel ie van me houd me nooit kwijt zou willen niet zonder me kan leven en dat laastste heb ik gemerkt naar hem betrapt te hebben nu bijna 2 maanden geleden op sms kontakt met een ander waar het echt over seks ging sommige dingen zijn ecevoor herhaling vatbaar dus dan weet je genoeg ik wist het een week lang hij wist niet dat ik het wist natuurlijk je had hem moeten vrolijk fluitend naar zijn werk want vanaf zijn werk kon ie smsen met haar toen sprak hij af met haar via sms hij had haar nog nooit gezien gehoord niets hij vertelde me die avond dat hij naar een vriend ging ging dus naar haar dat wist ik hij maakt e nog een opmerking vanavond lekker seksen zoeist terwijl die nu naar iemand ging om seks te hebben een volkomen vreemde ik was hier achter gekomen en wachte dat hij ging ik had een brief in de auto gelegd en smste hem dat ie dioe moets lezen daar stond alles in dat ik het wist enzv
even wat korter hij ontkende gaf later toe heeft haar dus nooit gezien want ik had haar gebeld naar sms te hebben gevonden en ze speelde met me mee ik weet dat het voor hem echt om de seks ging hij is gewoon seks belust dit was dus de tweede keer dat hij me seksuel wilde bedriegen of bedroog een jaar eerder kwamen er op een ochtend toen hij nog sliep achter elkaar berichten binnen ik lezen hij had een andere alias aangenomen weeer seks smsjes en die waren niet van de lucht zo een ruzie toen gehad hij zei ik zal het nooit meer doen nu dus de tweede keer nu kun je op twee manieren reageren is mijn eigen schuld want bijmij komt hij niet aan zijn trekken maar ook zoeist mag hij dus nooit doen ongeacht wat er speelt! dat is dus mijn idee we zijn 9 dagen uitelkaar geweest hij sliep elders ik miste hem helemaal niet af en toe voelde ik een wee en miselijk gevoel ik vaarde ook op woede natuurlijk maar ik ben eigenlijk altijd wel blij als ik lekker alleen thuis ben in die 9 dagen besefte ik me dat het beter was zo ik iriteerde me aan zijn smsjes en telefoontjes voelde me vrij echt vrij ik wist dat ik het zou kunnen redden ik was kwaad verdrietig maar voelde me opgelucht verlangde om weer eens leuk uit tegaan gewoon lekker ouwehoeren met vriendinnen gewoon vrij zijn ik voel me gewoon echt lichamelijk niet meer tot hem aangetrokken en wil liever geen seks met hem ik vind de seks ook iriterend en saai
dit is niet echt te bespreken met hem beetje lullig he ik heb iemand nodig die mij zo nu en dan eens op me plek kan zetten snap je dat heeft hij niet ik heb niet zoiets van ik ben onder de indruk van hem klinkt mischien beetje gek maar is gewoon zo ik vind het soms wel fijn om hem lekker vast te houden dat voelt soms goed maar is dat alleen omdat ik dat soms nodig heb en hij vertrouwd is ik hou wel van hem maar niet meer als in houden van alds vriend ik kan met hem lachen maar hij is zo jaloers en nu helemaal omdat hij nu bang is dat ik ook eens om me heen ga kijken ik snap hem gedachte maar het maakt me kwaad zo kwaad ik heb niks verkeerds gedaan het is zoals ze zeggen he de grootste wantrouwers hebben meestal zelf wat te verbergen zie hier dus ook toch ?
IK vertrouw hem al heel lang niet meer en dat komt ook niet meer terug dat weet ik ik vind hem schijnheilig en dat gevoel hou ik gewoon hij kwam naar 9 dagen terug oopeens snachts stond hij op de stoep aangezien dit zijn huis is er we niet zijn getrouwd of samenlevingskontrakt hebben moet ik dus hier weg als ik de relatie beeindig ik heb dus een zaakje aan huis waar ik niet 123 zomaar ergens mee kan opstarten ergens anders ik heb 4 honden waar moet ik heen naar familie is geen optie en vrienden ook niet niemand heeft daar de ruimte voor ben naar woningstichting geweest kunnen niets voor me doen krijg ik een flat daar kan ik niet werken ergens iets erbij huren voor me werk is niet te betalen als ik het zo opschrijf besef ik me opeens dat ik er het meest mee zit van waar ik heen moet ik weet het echt niet en hoe kom ik aan geld om alles opnieuw te gaan inrichten ik weet het allemaal niet meer komt bij dat zijn vader ernstig ziek iks en hij mischien volgende maand wel ontslagen word hoe kan ik hem dan zeggen ik wil niet meer verder ik merk en voel dat dat me grootste obstakels zijn dat hem zeggen ik krijg het er niet uit echt niet hij houd echt van me heeft niet veel vrienden dus als ik weg ben dan is hij alleen hij is altijd goed voor me geweest zegt me elke dag ik hou van je mist me en weet ik veel wat nog meer maar het doet me niks als hij weg is voel ik me stukker beter wat zegt dit wat moet ik doen ik zal hem echt wel missen echt maar ik kan het alleen dat weet ik en dat wil ik ook ergens diep van binnen wil alleen hem geen pijn doen ja hij heeft mij ook pijn gedaan weet ik is me karakter gewoon niet ik ben echt de weg kwijt toen hij naar 9 dagen snachts op de stoep stond hem erin liet had ik echt medelijden maar was ook beetje blij hem te zien hij bleef en we hebben veel gepraat voelde me wel goed bij hem leek alsof ik weer verliefd op hem was seks was even helemaal goed weer wilde bij hem zijn maar nu voor de zoveelste keer wil ik niet verder voel ik geen enkele zin in seks met hem ik denk dat het een soort opleving is geweest een makkelijke uitweg want dan hoefde ik niet meer verder te zoeken naar een huis en alles opnieuwe alleen gaan doen ik had het gevoel dat ik weer helemaal voor hem ging maar langzaam aan ging ik me weer irriteren aan hem maar ook bepaalde karaktertrekken van hem waar ik me al heeel lang aan iriteerde ik hoop dat er iemand is die uit dee warboel mnog iets kan maken en me kan vertellen wat ik nou moet doen het eet me echt helemaal op van binnen is er iemand die een antwoord heeft of geef ik die zelf al
liefs