Hallo,

Ik zit al een tijdje hier de blogs te lezen. maar wou nooit zelf mijn verhaal doen. daarvoor heb ik mijn vriendinnen, maar omdat ik deze niet steeds wil lastig vallen, dacht ik mijn verhaal hier eens te doen.

Ik ben 24 jaar en in Januari vertrok ik voor een vijftal maanden naar Australie voor een studie. Ik moest hiervoor mijn vriend (nu ex) achterlaten, waar ik op dat moment vijf jaar met samen ben. Na een maand... kreeg ik echter een mail dat hij het niet meer zag zitten.
Dit viel op dat moment niet geheel uit de lucht want een maand voor ik vertrok merkte ik dat hij afstandelijk was. en in de maand januari kreeg ik wel veel mails van hem maar met weinig gevoel.

Om even onze relatie te schetsen. We hebben elkaar leren kennen in het laatste middelbaar. We waren echt enorm verliefd op elkaar (jonge liefde...) na een half jaar vertrok mijn ex naar het buitenland voor een jaar. heel jaar afgezien. beiden. Op het einde kreeg ik zijn dagboek elke dag stond erin dat hij mij miste. dat hij mij doodgraag zag.

Na dat jaar... waren we trug samen en de liefde was nog steeds heel groot. Ik zat echter op kot in gent. en hij ging werken. twee totaal verschillende werelden. Ondanks dat feit bleven we elkaar doodgraag zien. totdat mijn ex een depressie kreeg. hij sloot zich helemaal van mij af en kreeg antidepressiva... Ik had het toen enorm moeilijk. Ik maakte mij zorgen over de toekomst. Ik die studeren enzo belangrijk vond en hij niet. Wat als zo een depressie terug kwam. Die was erg ernstig. maar bleek puur chemisch te zijn. Want van nature is hij erg optimistisch. Ik besloot te vechten voor onze relatie. en had gelijk ook. lang duurde die depressie niet. (vier maanden)

In mijn laatste jaar kreeg ik het moeilijk met mijn thesis. ik kon hem bijna nooit zien. 1 keer in de week. hij was heel llief voor mij maar gaf vaak aan dat hij me miste. Dat hij blij zou zijn als ik afgestudeerd was. toen ik dat eindelijk was begon ik te werken. maar nam hij ontslag op zijn werk omdat dit stressvol was en ik vreesde dat hij terug een depressie ging hebben.
IK was hier zo van in de war. dat ik onbewust afstand nam. in mijn eigen. Ik dacht dat ik mss geen stabiele toekomst met hem zo kunnen hebben. Tegelijkertijd was ik nog niet klaar om verder te werken en schreef me dus in om naar australie te gaan.

voor ik naar australie ging. zat ik dus met twijfels op rationeel gebied. MIjn hart heeft altijd enorm veel van mijn ex gehouden, nu nog. Maar mijn verstand twijfelde. Wat met een depressie, zijn vader en oma hebben dit ook gehad. Meerdere keren. Wat met het feit dat ik een masterdiploma heb, hij is zeer intelligent maar wou ni studeren. In ieder geval ik stelde mij allerlei domme vragen. Ik schreef deze op in mijn dagboek.

En juist voor ik vertrok heeft mijn ex dit boekje gelezen. Ik ben daar zelf achtergekomen.
Ik schaam me dood tov hem dat ik zo negatief was.

Na een maand in australie te zitten, kreeg ik een mail dus dat het gdn was. dat hij geen gevoelens meer voor mij had. Maar dat hij eigenlijk weet dat ik een perfecte meid voor hem ben. en dat het zijn eigen fout is als hij ooit spijt heeft.

Nu ben ik terug van australie. En heb daar enorm afgezien. elke dag miste ik hem. We hadden dagelijks nog msn conversaties. Maar elke keer vertelde hij mij laat het los. Ik heb duizend keer uitgelegd dat hij mijn dagboek in perspectief moest zien. Dat ik alleen schrijf als ik me slecht voel. en toch voel ik dat het hem gekwetst heeft. Toen ik trug kwam heb ik gedaan dat ik er over was. ik heb geprobeerd als vrienden af te spreken. heb een gesprek met hem gehad over de reden waarom. HIj zei me dat ik niet genoeg toonde dat ik om hem gaf. en mss kan hij daar wel gelijk in hebben. Ik was meer bezig met mijn eigen weg in het leven te zoeken. Ik vroeg hem of het anders was als we elkaar pas nu tegen kwamen. En hij zei ja dan zou het anders zijn. Hij zei ook dat als hij het niet uitgemaakt had, ik het zeker gedn had. Ik zei dat ni waar is.

In de weken die nu volgen mis ik hem enorm. Ik ben een wrak. alle twijfels die ik ooit gehad heb, zijn voor mij opgehelderd al in australie. Hij is de man van mijn leven. Met hem wil ik oud worden. OOk al klinkt dat voor jullie naief. Ik liet me gwn teveel leiden door mijn verstan d. Door wat mensen zeiden. Ik heb spijt enorme spijt.

Hij geeft mij nu de boodschap dat hij het ook soms moeilijk heeft, ma dat hij doorgaat met zijn leven en dat ik het los moet laten. Ik hoor van mensen dat hij opnieuw date. En ik wordt daar echt ontzettend triestig van. bovendien moet ik me nog eens concentrere op het solliciteren wat echt al helemaal ni lukt. Mijn ex zit vaak online.

Ik weet dat hij verder gaat. Maar ik kan het niet. Ik voel mij schuldig. En weet duidelijk dat hij gekwetst is door hoe ik soms deed. Hij zei ook dat hij mij tijdens onze relatie altijd doodgraag heeft gezien. Hoe kan dat nu ineens weg zijn.

Ik wil hem terug. tis nu al bijna 6 maand geleden. Ik probeer nu geen contact meer te houden. omdat we tot voor kort elkaar elke dag! op msn spraken. altijd leuke gesprekken.
IK denk dat dit mijn laatste kans is. en over een maand ofzo eens afspreken.