Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
Hallo
Niemand kent mij hier, want dit is de eerste keer dat ik iets schrijf. In de tussentijd heb ik wel heel veel berichten van een ieder gelezen. Allemaal zijn we op zoek naar iets verklaarbaars. Ik ook nog wel eens, terwijl het voor mij al een tijdje over is met mijn Ex. Vergeten kan je het nooit, het kan alleen maar slijten. Maar ik houd voor mezelf in mijn achterhoofd dat de zwaarste taken worden toebedeeld aan de mensen die het aankunnen (wij met zijn allen dus). En geloof mij ik ben alles behalve gelovig. Maar je moet je in het leven vasthouden aan bepaalde dingen om verder te gaan en dit is er voor mij een van. Voorlopig zal ik nog wel een hoop berichten lezen van jullie.
Gr JKSG
- JKSG's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Is dit een normaal fenomeen
Wat mij nog wel eens dwarszit is het feit dat ik sommige dingen nooit begerepen heb. Zoals het volgende zij wist het niet meer en gaat terug naar haar ouders. Als er telefonisch contact is, is het 9 van de 10 keer afstandelijk en stoer. Maar als zij in levende lijven voor me stond voor spulen op te halen dan zei ze de meest vreemde dingen zoals hou je niet meer van me, heb je geen gevoelens meer voor mij, wil je dan niet dat het goed komt en daarbij komt nog het feit dat ze altijd moest huilen in mijn armen. Dit heeft bij elkaar zeker 5 maanden geduurd. Begrijpen zal ik het wel nooit, maar ik vroeg mezelf wel af of meer mensen dit hebben meegemaakt.
gr