hey maytje,

ik herken je reactie hoor.Mijn (ex)vriend en ik waren 4 mnd samen en van de een op andere dag was het over,uit en sluiten.Ook ik zit natuurlijk met heel veel vragen waar ik weliswaar geen antwoord op zal krijgen maar toch over blijf nadenken.Ook ik voel me alleen,vooral ook in de avonden ja,die zijn het zwaarst..We dronken samen altijd ff een wijntje,zaten heerlijk op de bank,gewoon lekker bij elkaar.Nu zit ik weer bij mijn moeder en is mijn eetkamerstoel de enige stoel waar ik op zit,voor mijn laptop en dat doet pijn..heel veel pijn.Ook ik heb het stempeltje ''single''gekregen,maar zo voelt het absoluut (nog)niet voor mij.Ik ben op zich niet bang dat ik alleen zal blijven en ik geloof ook niet echt dat er geen man meer kan houden van mij..Wat ik denk dat verstandig is voor jezelf is dat je bij jezelf nagaat of JIJ nog ooit wel van een man kan houden..Dat doe ik namelijk wel en ik kom gewoon tot de conclusie dat ik echt nog wel zou kunnen houden van iemand,maar nooit en te nimmer meer zoals ik nu van mijn (ex)vriend hou.Dat diepe intense houden van is iets wat voor mij achter slot en grendel zal gaan,dat heb ik nu 1x ervaren en de pijn die er nu eigenlijk mee gepaard gaat is ook niet echt fijn..Tuurlijk is het fijn geweest voor mijzelf en hem dat ik zoveel van hem hou en gehouden heb,maar wat ik nu voel is een intense pijn omdat ik juist nog zoveel van hem hou maar het hem niet kan/mag laten zien.

Ik wens je sterkte..

Liefs fallen angel