Eerst en vooral heb je zeker het recht om te weten wat er in hem omgaat, en liefst op een volwassen manier, en niet via een suffig-laf-zwak-emailtje waarbij hij achteraf als de haas die hij is kan gaan rennen...

Ik denk niet dat er een moment bestaat waarin het je eventjes uitkomt om zulk nieuws te ontvangen. Hoe slecht of goed het soms kan gaan tussen mensen, wanneer je verneemt dat de andere partij er de brui wil aan geven (meestal hebben ze dat al een hele tijd geleden beslist voor zichzelf), dan val je meestal gewoon uit de lucht. Je had vanalles kunnen verwachten, maar dit nu net niet...Helaas!

Het is zwaar, want alles waar je in geloofde, valt nu in duigen. Je vraagt je af of je in een leugen leefde. Misschien waren zijn behoeftes toch enigzins anders dan ie liet uitschijnen. Misschien had je een te rooskleurige kijk op zijn gradatie van begrip. Misschien kwam het vertrouwen grotendeels enkel van jou uit. Lastige irritante droefmakende gedachten en vragen, maar dit is een proces en ook jij zult niet ontsnappen aan de mazen van het net. Het spijt me lieverd...

Jaag je nu niet te veel op in het feit dat je nauwelijks of geen eetlust hebt. Wat je hebt meegemaakt is net gebeurd. De schok die je nu voelt zal nog wel een poosje blijven nadaveren. Probeer jezelf zo goed mogelijk te verzorgen, en probeer manieren te vinden om rust te vinden, in de mate dat dat lukt, want als jullie weldra met elkaar gaan praten, dan wil jij jezelf achteraf toch niet kwalijk nemen dat je je zelfcontrole bent verloren? Alhoewel het in sommige gevallen best wel es mag om controle te verliezen, maar ik dwaal af...

Niemand kan je vertellen hoe je van deze pijn afkomt, anders was deze site heel zeker nagenoeg leeg. Hoe men ermee omgaat, en hoe lang het duurt voor iemand zijn proces start of be-eindigt is afhankelijk van persoon tot persoon. Ik wou dat ik je meer goeie moed kon schenken, maar mijn inspiratiebron is reeds een tijdje uitgeput...

Stel gerust vragen en anticipeer mee met de rest. Blijf er niet mee zitten.

Maar eerst en vooral het gesprek afwachten tussen jullie beiden...laat iets weten. Je bent niet alleen...

Veel licht en liefde...

Spiri

Grassprietje,

Wat een teleurstelling om op deze misplaatste manier, te moeten lezen dat je relatie over is.
Ik vind het een laffe daad van hem, ik vermoedt dat hij dit niet "zomaar" even bedacht heeft, maar er al langere tijd mee zat en het je steeds niet heeft durven zeggen, face to face.
Je verteld dat er teveel problemen waren om jullie heen waardoor hij nu de brui aan de relatie gegeven heeft, wat ik een beetje zie hier, is dat hij kiest voor "de voor hem makkelijkste manier".
Er zijn problemen, dus stap ik op, ik moet het uitmaken dus wat handig er is zoiets als msn en mail!
Ik heb eigenlijk trek in patat maar de chinees is 5 minuten uit mijn buurt dus haal ik maar chinees want dat is makkelijker.
Tragisch dat dit zo is verlopen Grassprietje, blijkbaar heeft hij al langer met het idee te stoppen gelopen.
Maar dat neemt niet weg, dat het voor jou zeer plotseling is.
En onbegrijpelijk ook, kan me voorstellen dat je bang bent ooit nog een man te kunnen vertrouwen maar dit zo "af te handelen" zegt meer over hem dan over jou en er zijn ook mannen die wel oprecht zijn.
Je zult eerst moeten gaan verwerken, de wond moet eerst genezen voordat je verder kunt.
Ik weet hoe het voelt om niets te kunnen eten, 1 hap is al teveel maar toch kun je weer wat energie krijgen door te eten, al is het maar iets luchtigs, of een paar happen van iets, en dan ieder uur een klein beetje.
In het begin heb ik veel brinta gegeten, bananen, en geloof me, dat ging me met moeite af maar ik wist dat ik moest eten.
Gun jezelf nu rust en tijd, lieve Grasspriet!
Heel veel liefs en sterkte gewenst, je komt er wel, zeker weten. Layla