going crazy

afbeelding van outalove

Hoi,
Na lang wikken en wegen toch maar een blog. Het is nu een week of 5 over met mijn vriendin. Onze relatie heeft 3,5 jaar geduurd, waarvan 2 jaar samengewoond en 1,5 jaar gelat.

Het is een warboel in mijn hoofd, maar zal proberen mijn verhaal te vertellen. In 2006 hebben wij elkaar via de digitale snelweg ontmoet. Na 2 maanden chatten ben ik vanuit Rotterdam afgereisd naar de Kop van Noord Holland voor onze eerste date. Pfff, de vonken vlogen ervan af en ben meteen 3 dagen gebleven. Drie maanden later ben ik bij haar ingetrokken. Op dat moment had zij nog een eigen zaak die voor geen meter liep. Deurwaardersbrieven, ongeopende post and so on. Ik werd er compleet gestoord van. Irritaties, zij ging zich voor alles afsluiten en zat dagenlang achter second life. Toen kwam het moment dat zij mij vertelde dat zij HET gevoel kwijt was, relatie over en ben ik op mezelf gaan wonen. Het hoge woord kwam er vervolgens uit, zij was verliefd geworden op een dame die zij had leren kennen op Second Life. Zij had de dame in kwestie nog nooit ontmoet maar zij begreep haar sores en bood haar een luisterend oor. Omdat mijn ex het niet redde met de zaak, deed zij op mij een beroep om haar te helpen met het beëindigen van de zaak en liet me weten dat ze niet zonder mij kon. Dus gingen wij weer latten.

Weer 7 maanden later betrapte ik haar weer op second life, zij had nog steeds contact met die dame. Groot drama en weer de belofte dat zij ermee zou stoppen en ieder contact met dat mens zou verbreken. Afgelopen juni was eindelijk de schuldsanering rond en vanaf dat moment voelde ik afstand tot 5 weken geleden dus. Het gevoel was bij haar weer weg en onze relatie was voorgoed voorbij. In de weken die volgden hebben wij nog een paar keer het bed gedeeld, ik natuurlijk weer hoop maar zij wilde en wil absoluut niet meer met mij verder. Zij geeft aan dat zij wil leven en zich niet wil binden aan 1 vrouw. Ook heeft zij opgebiecht dat zij met diverse dames heeft gezoend pffffffffff. Mijn hele wereld aan duigen, zo voelde het. Ik voel me verloren, krijg geen hap door mijn keel. Weet niet wat ik met mezelf aan moet. Sommige dagen gaat het best goed en dan vliegt het me weer aan. Zit te bedenken hoe ik haar terug kan winnen, maar weet eigenlijk dat ik dit uit mijn hoofd moet zetten. Heeft zij mij dan al die tijd gebruikt ofwel heb ik mij al die tijd laten gebruiken? Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Was een aantal maanden geleden begonnen met de studie Bestuurskunde naast mijn werk, maar trek het niet meer en ben er tijdelijk mee gestopt. Hoe lang gaat dit duren totdat dit gevoel wegebt? De machteloosheid, de paniek.....

Sonny

afbeelding van Letje

@outalove

Het is heel normaal dat jij je zo voelt, en laat het maar gebeuren, het moet er toch uit.
Ik denk, als je hier de verhalen leest, dat het heel wisselend is, hoelang het duurt voordat je eroverheen bent. Het heeft met heel veel factoren te maken.
Maar voor nu zou ik zeggen, huil en praat zoveel mogelijk van je af, en schrijf van je af, eigenlijk moet je doen waar je zin in hebt, ben je boos, laat dat er dan uitkomen! Het is nog maar zo kort geleden, en je zult merken dat dit verdriet met pieken en dalen gaat, soms voel je je sterk en dan zit je weer in de put.
Toch zullen die momenten, wat minder heftig gaan worden en krabbel je wat sneller overeind.
Ik wens je veel sterkte!
Letje