Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
De tranen lopen mij over het gezicht. Maar ik heb alles gewist, zijn nummers, e-mailadressen, e-mails alles. Ik kan hem nu niet meer bereiken al heb ik nog zo'n grote opwelling.
Het ergste aan deze toestand is die gespletenheid. Enerzijds wil je zo het graag nog een keer proberen, anderzijds weet je dat dat niet helpt. Nu heeft mijn verstand dan gezegevierd.
goed van je!
Ik kan zo goed met je meevoelen..dit doet zo?Ǭ¥n pijn. En inderdaad die tegenstrijdigheid, je hart wil het nog zo graag maar je verstand weet dat het niet meer kan. Op een gegeven moment zal je merk dat je hart langzaam aan je verstand begint te volgen.
Dikke warme knuffel voor nu!
Klopt als een bus
Hai IWS...,
Die tweestrijd tussen het hart en het verstand maakt hele verwerkingsproces er niet makkelijker op. Ik denk dat we daar allemaal wel over kunnen meepraten. Maar Panic heeft absoluut gelijk: op den duur zal het hart steeds meer het verstand gaan volgen; al duurt dat bij de 1 wat langer dan bij de ander. Vlak nadat het uitging met mijn ex voerde mijn hart de boventoon, wat leidde tot erg veel dipjes. Inmiddels heeft mijn verstand het overgenomen, waardoor het een stuk makkelijker is geworden om dingen te relativeren. Ik sta hierdoor tegenwoordig weer een stuk positiever in het leven, al is er in mijn hart nog altijd geen plaats voor een nieuwe liefde.
Voor nu ook van mij een dikke knuffel.....